دولت چراغ امید را خاموش نکند

محمدصادق جنان‌صفت - وزیر اقتصاد که بدون هیچ طرح و برنامه خاصی و با حفظ همان معاونت‌های قبلی فعالیت می‌کند و دست به عصا حرکت کردن وزیر صنعت، معدن و تجارت و رفتار محافظه‌کارانه دیگر وزرای اقتصادی معنایش این است که حسن روحانی اقتصاد را رها کرده است. این گروه به علاوه اقتصاددانان مستقل و خارج از دولت و علاقه‌مندان به اقتصاد سیاسی پا را فراتر گذاشته و ضمن تاکید بر اینکه اقتصاد رها شده است، باور دارند که روحانی با انتخاب یک معاون، یک دستیار ویژه و حفظ و نگهداری ولی‌الله سیف و محمدباقر نوبخت در مناصب رییس کل بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه و همچنین انتخاب یک مدیر اجرایی که به مباحث عمیق اقتصاد کلان آشنایی ندارد برای منصب وزارت اقتصاد فکر می‌کند دیگر کاری در اقتصاد ندارد و دنبال چرایی این حرکت عجیب حسن روحانی هستند.
برخی می‌گویند دلیل اصلی کم‌کاری ظاهری و بی‌علاقگی رییس دولت دوازدهم به بی‌پولی واقعی و مفرط دولت برمی‌گردد که نمی‌تواند کاری کند.
کسری بودجه عملیاتی دولت در پنج ماه نخست امسال که رقم قابل اعتنایی است و چشم‌انداز نه‌چندان روشن سبک درآمدهای تازه از محل‌های گوناگون کار را سخت کرده است. برخی دیگر اعتقاد دارند احتمال بالای برگشت رژیم تحریم‌ها و شرایط سخت‌تری که برای جذب سرمایه خارجی پدیدار می‌شود، دل و دماغ کار را از رییس دولت گرفته است.
شهروندان ایرانی اما امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز دارند که روحانی با آنها حرف بزند و دست‌کم 10 درصد از آن انرژی که برای جلب رای گذاشت را این روزها


به کار گیرد.
نامحبوب شدن روحانی و دولت دوازدهم تنها به این دلیل که وی انگیزه کار و تلاش کمتری دارد، یک رخداد بی‌سابقه است. این روزها شهروندان ایرانی بیش از هر زمان دیگر نیازمندند کسی که به او رای داده‌اند با آنها حرف بزند و چراغ امید اقتصاد و کسب‌وکارشان را روشن نگه دارد.
سازماندهی جدید در میان گروه همکاران اقتصادی دولت و سپردن امور به یک نفر می‌تواند کار را از این رخوت فعلی دست‌کم در سخن گفتن بیرون بکشد.
شهروندان انتظار ندارند روحانی در این وضع سخت، معجز ‌کند اما انتظار هم ندارند که کاری نکند و چراغ امید را خاموش کند.