تاوان حمایت کور

می خواستیم در مورد به اصطلاح لوس بازی جدید یاران محمود احمدی‌نژاد گزارشی بنویسیم و روی جلد بیاوریم اما به این فکر کردیم چه لزومی دارد دست در دست رئیس دولت سابق بگذاریم و آن کاری را کنیم که آنان می‌خواهند؟ دیگر مفتضح تر از زنبیل قرمز که نیست. لوس بازی اخیر آنها هم در همان راستای زنبیل قرمز است. آن زمان نمایش آقایان بهاری، تمی دلقک وار داشت و حالا تمی ارزشی به آن داده‌اند. هدف هم روشن است.احمدی نژادی ها نمی خواهند مابین اخبار گم شوند.خصوصا حالا که سرتیتر اخبار رسانه ها شده زلزله کرمانشاه.
آنان قصد دارند به جامعه رسانه‌ای و متقابلا به مردم گوشزد کنند که «ما» هستیم .هیچ بعید نیست اگر این بازی جدید دیده نشود به حرکات محیرالعقول دیگری دست بزنند.فردی که با آن زنبیل قرمز مضحک روانه دادگاه می شود کارهای عجیب دیگری هم می تواند انجام دهد.فی المثل اگر چند روز دیگر خبررسید که بقایی مقابل ساختمان دادگاه روی دو دست خود راه رفته است و اطرافیان اش برای او کف و سوت زده اند نباید تعجب کنید!
زمانی هم که این ها در راس قرار داشتند چنین رفتارهایی کم انجام نمی دادند.شاید مهم ترین آن هاله نور بود.آقای رئیس مدعی بود وقتی در حال سخنرانی در مقر سازمان ملل بوده دور سرش هاله نوری دیده شده است.آن زمان اصولگرایان به جای آنکه نهیب بزنند او را تایید می نمودند. یکی از نمایندگان مجلس گفته بود آن روز ها در سازمان ملل که مدام هاله نور اطراف احمدی نژاد دیده می‌شد مثل شب‌های عملیات زمان جنگ بود.(!) اکنون آن جماعت تایید کننده امروز تنها در برابر شامورتی بازی احمدی نژادی‌ها سکوت می کنند و لب می گزند. اما سودی ندارد. احمدی نژاد فرزند و دستپخت اصولگرایان است.محافظه کاران ناچارند تاوان حمایت کور خود را بدهند. لیکن اصلاح طلبان باید عبرت بگیرند.