روحاني فشارها را بازگو كند

زنان در دهه‌های اخیر نقش پررنگی در تحولات سیاسی دارند و دیگر مانند دهه‌های بسیار دور نیست که زنان تنها در خانه و برای پرورش نسل بعدی تعریف شوند بلکه زنان مدعی وزارت هم هستند. یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب درباره تفاوت وضعیت اجتماعی زنان در دولت روحانی با دولت‌های قبلی توضیح داد: برخلاف خیلی‌ها که فکر می‌کنند دولت دوم آقای روحانی نسبت به دولت اول عقب گرد داشته، من معتقدم حرکتی که آقای روحانی شروع کرد و سه نفر از معاونین و رئیس کتابخانه ملی را از بانوان انتخاب کرد به نوعی این قضیه پی گرفته شده است. البته ما به جا به‌جایی خانم مولاوردی اعتراض داشتیم؛ چون می‌دانستیم برای برداشتن خانم مولاوردی روی رئیس جمهور فشار است ولی دل‌مان می‌خواست که حداقل این فشارها را بگوید؛ نه‌اینکه بگوید هیچ فشاری روی من نبوده و کابینه را تحت فشار نچیده‌ام. خانم ابتکار در موقعیت قبلی خانم مولاوردی قرار گرفتند. فخرالسادات محتشمی‌پور درباره پایین آمدن سطح مطلبات زنان و معرفی نشدن وزیر زن برای کابینه توضیح داد: مطالبه وزیر زن را از دوره اصلاحات شروع کردیم ولی به دلیل شرایط آن روز و اینکه ما زنانی که در مدیریت‌های میانی تجربیات زیادی داشته باشند را نداشتیم و از طرف دیگر بعضی از مراجع اعلام کرده بودند که اگر زن وزیر شود ما مالیات را حرام اعلام می‌کنیم؛ به هر حال ما یک مقدار عقب آمدیم. اینکه در دوره احمدی‌نژاد وزیر زن داشتیم به خاطر زمینه سازی‌هایی بود که در دوره اصلاحات انجام شد و ما توانستیم زنان را در مدیریت‌های میانی تقویت کنیم. وی در واکنش به ‌اینکه یعنی در این زمینه عقب گرد داشته‌ایم؟ گفت: نه. ما این مسیر را جلو آمدیم و از آقای روحانی انتظار این بود که وزیر زن انتخاب کند. چون احمدی‌نژاد سد و تابویی که وجود داشت را از بین برد. این تابو شکسته شده بود و شرایط فراهم شده بود که آقای روحانی وزیر زن انتخاب کند و آقای روحانی وقتی که وزیر زن ندارد یک فرصت تاریخی را از دست داد. باز هم معاونان زن تا حدی این قضیه را جبران کرد و به جای اینکه در دوره آقایان خاتمی و احمدی‌نژاد دو زن در کابینه بودند، تعداد بیشتری از زنان وارد کابینه شدند. طبیعتا مطالبه وزیر زن در دولت بعدی آقای روحانی خیلی طبیعی بود؛ یعنی به عنوان یک امر طبیعی و بدیهی مطرح شد. برای ما عجیب بود که‌ ایشان یک زن را به عنوان وزیر نگذاشت.
اختیار دولت
محتشمی‌پور در پاسخ به ‌این سوال که در بحث آزادی‌های اجتماعی زنان هم این پیشرفت را داشته‌ایم، اظهار داشت: «در بحث آزادی‌های اجتماعی موانع جدی وجود دارد. بنابر این در این زمینه دست دولت بسته است. در این زمینه تردید نداریم و اینکه چرا شفاف سازی و اطلاع رسانی نمی‌کند بحث دیگری است اما نکته مهمی که وجود دارد این است که فضای عمومی به سمتی رفتی که حتی کسانی که مانع ایجاد می‌کردند به‌این نتیجه رسیده‌اند که مانع گذاری‌ها پاسخگو نیست. به عنوان مثال تابستان امسال ما کمترین برخوردهای فیزیکی را داشتیم زیرا این بحث‌ها پاسخگو نیست. یعنی بلوغ اجتماعی جامعه به حدی رسیده که گرایشی که فکر می‌کرد باید برای زنان محدودیت ایجاد کند به‌ این نتیجه رسیده که ‌این روش‌ها پاسخگو نیست. وی ادامه داد: وقتی که بعد از احمدی‌نژاد آقای روحانی بر سر کار آمد همه نفسی کشیدند که امنیت اجتماعی بیشتر می‌شود ولی طرف مقابل اعمال قدرتشان را در حوزه‌هایی که در اختیار داشتند بیشتر می‌کردند اما به نظر من به صورت ناخودآگاه فضاها برای کار اجتماعی بازتر شد. من از دولت نفی مسئولیت نمی‌کنم ولی دولت مجبور است وظایفی را که قانونا عهده‌دار است، انجام دهد. مثلا وقتی منشور حقوق شهروندی تصویب کرده‌اید باید آن را اجرا کنید. منشور حقوق شهروندی یعنی هیچ تبعیض جنسیتی، سنی و یا قومیتی وجود ندارد. دولت باید تلاش کند که در جامعه تبعیض نباشد، چون برخی مسائل در اختیار دولت نیست. محتشمی‌پور با بیان اینکه اطلاع‌رسانی ضعیف بوده، افزود: خودشان هم اعتراف کردند که ضعیف بوده است. یعنی همان کارهایی هم که کرده‌اند را نتواستند انعکاس دهند که مردم بفهمند و ناامیدی مقداری کمرنگ شود. وی همچنین اظهار داشت: متأسفانه وابستگی نهادهای مدنی به دولت زیاد است. یعنی می‌گویند ما استقلال داریم ولی مدام می‌گویند به ما پول و امکانات بدهید و ما را حمایت کنید و خیلی نمی‌توانند مستقل عمل کنند. این فعال سیاسی گفت: اصلاحات راه خودش را درست می‌رود و صبوری می‌خواهد. اگر ما صبر خود را از دست دهیم در واقع دوره جشن جریان دلواپسان است؛ هر زمانی که بتوانند جامعه را نسبت به اصلاحات و دولت ناامید کنند.