روزنامه ابتکار
1396/09/11
رضا ضراب، جعبه سیاه قرن
على آهنگر- اقتصاد ترکیه لرزید؛ اردوغان شخصا وارد میدان شد؛ مقامات بانکى ترکیه به زندان افکنده شدند؛ آتش در لانه آرام کاسبان تحریم افتاد؛ همه و همه از نتایج تنها چند جمله اى بود که در نخستین ساعات نهم آذر ٩۶ در دادگاهى در منهتن بر زبان جعبه سیاه قرن جارى شد.تاریخ معاصر ایران و جهان، رقم اختلاسى به بزرگى آنچه که در چهار سال منتهى به ١٣٩١ در نفت ایران رخ داد را در حافظه خود پیدا
نمى کند. چهار سالى که وزارت نفت ایران به چهار سکاندار سپرده شد تا بتواند کیمیاگرانى چون بابک زنجانى و رضا ضراب را به جهان و جهانیان معرفى کند. چهار سالى که قیمت نفت از رقم رویایى ١۴٧ دلار در هر بشکه گذشت؛ تحریم‌هاى بین‌المللى، یک جانبه و چند جانبه، اقتصاد ایران را در هم فروگوفت؛ ارز سه برابر شد؛ سکه از یک میلیون تومان فراتر رفت؛ تورم از ٣۴ درصد گذشت؛ بیکارى رقم ١٢ درصدى را آغوش گرفت و یاس و ناامیدى بر هر کوى برزن حکمفرما شد. بیهوده نیست که بابک زنجانى با حکم اعدام بر روى سینه در زندان اوین مراقبت مى شود. مقامات قضایى جمهوری اسلامى نیک مى دانند که موضوع از ٢/٧ میلیارد دلارى که مورد شکایت وزارت نفت است خیلى بیشتر است. آنان مى خواهند پرونده بابک زنجانى تا همه زوایاى پنهان و تاریکش گشوده شود. حالا رضا ضراب به کمک بازگشایى این پرونده سیاه در تاریخ نفت ایران آمده است. عاشقان تحریم هرگز و هیچگاه لذت آن سال‌هاى بى نظیر را فراموش نمى‌کنند. سازمان‌هایى که از وظایف ذاتى و سازمانى خود خارج شده و به یکباره حامل کشتى‌هاى فروش نفت در پهنه اقیانوس‌ها شدند. شرکت‌هایى که یک شبه خلق شده و کاشفان فروتن نفت از اعماق زمین گشتند. تاجرانى که لذت تجارت‌هاى بین المللى را چشیده و معامله گران دکل هاى نفت در تاریکى دلنشین تحریم‌ها شدند. همه این سوداگران سیاه تحریم و اقتصاد کثیف حالا از به سخن درآمدن جعبه سیاه قرن به لرزه افتاده اند. آیا جعبه سیاه تحریم و اختلاس براى همگان روشن خواهد ساخت که دشمنى ها با برجام و رفع تحریم ها چرا و براى چه بود؟ آیا مجال آن پیش خواهد آمد که بى اثرکنندگان برجام پاسخگوى آنچه که بر ملت ایران روا داشته‌اند، باشند؟ آیا فرصت طلایى پسابرجام که مى توانست سرنوشت نفت و اقتصاد ایران را به گونه‌اى دیگر رقم بزند، دیگر باره تکرار خواهد شد؟
تاریخ انقلاب اسلامى نشان مى دهد که شکوفایى و پیشرفت تنها زمانى به روى اقتصاد ایران چهره مى گشاید که سیاست خارجى همسو با منافع و نیازهاى اقتصادى کشور باشد. اتفاقى که یک بار در سال‌هاى پیشین رخ نمود و براى نفت و اقتصاد ایران دوران طلایى توسعه و پیشرفت را به ارمغان آورد. سیاست خارجى در همسویى با نیازهاى اقتصادى بار دیگر از پاییز ١٣٩٢ با انتخاب دولت تدبیر و امید، کلید گشایش براى اقتصادى شد که همه درها در اثر تحریم‌هاى خرد کننده به رویش بسته شده بود. اما چه سود که در فضاى گشایش پسابرجام، سفیران اقتصادى شرکت‌ها و دولت‌ها در تهران با گاردهاى بسته مواجه شدند. براى جلوگیرى از ضرر هنوز هم دیر نشده و زمان باقى است. کافى است به قول خواجه نصیرالدین طوسى، این عقل هادى عشر و استاد البشر، در تصمیم سازى ها و تصمیم گیری‌هاى خود و به قول او در تدبیر مدن «خیر عامه» و یا به بیان امروزى منافع ملى را در نظر داشته باشیم.
سایر اخبار این روزنامه
آیتالله مصباح:
اکنون انحراف رفتار را در احمدی‌نژاد می بینم
«ابتکار» به مناسبت «روزمجلس» گزارش می دهد
آیا مجلس در راس امور است؟
پرتغال، اسپانیا و مراکش همگروه ایران در جام جهانی شدند
شاگردان کی روش در گروه مرگ جام جهانی ۲۰۱۸
محمدعلی وکیلی
ازبقایی تابقالی سیاسی !
در پهناورترین استان جنوب شرقی ایران زلزله ای 1/6 ریشتری رخ داد
کرمان دوباره روی خط زلزله
چرا تعداد زیاد تشکل های مردم نهاد صنایع دستی نتوانسته به رونق آن کمک کند؟
جدایی سمن ها از سازمان
گفت‌و‌گوی «ابتکار» با خواهران منصوریان درباره مستند «صفر تا سکو»
زندگی ما به جوانان امید می‌دهد
«ابتکار» از وضعیت بازار سرمایه در هفته اول آذر گزارش می‌دهد
صعود دسته جمعی پس از 4 سال
پیشنهاد پزشکیان مبنی بر برگزاری علنی جلسات دادگاه بقایی
مولانا عبدالحمید در گفت‌وگو با«ابتکار»:
فقط اجازه سفر به قم و تهران را دارم
نوبخت خبر داد
دستور رئیس‌جمهوری برای حل مشکلات حوزه سلامت
فعالان سیاسی بررسی کردند
«راز سکوت» اصولگرایان
رضا ضراب، جعبه سیاه قرن
