جهانبخش محبی نیا بست نشینان شاه عبدالعظیم ، چه سودایی در سر دارند؟

دموکراسی در فرهنگ سیاسی جوامع پیشرفته ، ضمانت اجرایی جابجائی و انتقال قدرت را برعهده دارد.برای جلوگیری از باز تولید استبداد و نهادینه کردن حکومت مردم بر مردم ، محدودیت زمانی معطوف به 2 دوره چهارساله متوالی ، مانع برانگیختگی مجدد صاحبان قدرت می شود.
روسای جمهوری در کشورها، بعد از اتمام دوره مسئولیت، پی کارهای خیریه، علمی و تحقیقاتی را می گیرند و همچنین؛ به نشر خاطرات دست می زنند که مورد استفاده ی مردم، نخبگان و تاریخ می شود که این اقدام، به معنی و مفهوم خداحافظی از سیاست محسوب می شود. در ایران و کشورهایی مثل؛ ترکیه و پاکستان، هنوز فرهنگ وداع با قدرت نهادینه نشده است و ساختار پاتریمونیالی قدرت، سرزمین و ملت را از آن خود می داند و چه بسا قائل به تصرف هم باشد. چسبندگی به قدرت و دل نکندن از حجله مزین و زیبای آن در این کشور، هر چند از قدمت برخوردار است، اما هنوز هم تازه است و بر همین اساس، بعد از انقلاب اسلامی، روسای جمهوری، هوس بازگشت به قدرت را در سرداشته اند که تقاضای آنان با تکیه بر موانع رسمی و غیررسمی، مورد قبول شورای نگهبان قانون اساسی قرار نگرفته است و مشمولین این محدودیت، در 2 طیف جای گرفته اند. بعضی از آنان، با سکوت و با پذیرش اجباری تهدید و بایکوت به مناصب دیگر قدرت چشم دوخته اند و بعضی مواقع هم، فرد با توسل به هیاهو و عملیات روانی ـ سیاسی، نقش مدعی را بازی می کند و چه بسا از یارانه سیاسی فایده می برد.
آیه 203 سوره بقره که در اوایل انقلاب، مبنای یکی از سخنرانی های آیت اله طالقانی بود، در این مقطع هم شاید بتواند اساس تحلیل و رفتار در سطح نخبگان و خو گرفتگان قدرت باشد. در هر صورت، دل کندن از قدرت در جامعه ایران، راحت نیست. ما سعدآباد را خراب کردیم، اما پاستور را به جای آن نشاندیم. وظیفه اصلی اهل انقلاب و نسل آن، مبارزه با کاخ نشینی بود که خداوکیلی، توفیقی نیافتیم. تفسیر جامعه شناختی و اقتصادی، وابستگی موصوف زیاد سخت نیست، اما مجال تنگ است، همان طوری که بیان شد، جدائی از قدرت، عوارض ناگوار غیرقابل کنترلی برجای می گذارد. هجران است و فراق از آن کشنده است . موقعی هم بلاساز و جان سوز می شود که خداوند، نصیب هیچ گرگ بیابانی هم نکند. شاه و رئیس جمهوری هم نمی شناسد. مگر آن که آدمی مثل احمدشاه قاجار، آن قدر سن و سال نداشته باشد که مزه آن را تشخیص دهد و شاید هم، وی شخصیت دموکراتی داشت که بر ما پوشیده است.
یکی از ویژگی های روانشناختی ما ایرانیان به این شرح است، وقتی موقعیت، دارائی، معشوق یا معشوقه ای را از دست می دهیم، مرض گونه بی قرار می شویم و قوه عاقله مان را به سبک عارفان، از کف می نهیم و چه بسا، جنگ با عقل و نقل را می آغازیم و برای توجیه بی عقلی خویش، بر پشت عناوینی چون « کمربسته بودن یا ماموریت از حرم داشتن »، پنهان می شویم و شاید هم که کشش های مردمی و اقبال صادقانه آنان، باعث سوء استفاده از صداقت و خلوص آنها می شود. هذیان با مشخصه غیربالینی آن، انحراف، غفلت، انحطاط و استبداد در ایران و توسل به نیروهای غیب وسری با سکولارها، فراماسون ها، مذهبی ها و گاهی اوقات، با دهریون و ماتریالیست ها هم نشینی داشته است.


چندین هفته است ؛ حلقه اول تیم رئیس جمهوری سابق و عضو فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام، فضای سیاسی ایران را معطوف به خویش کرده است . هر چند این تیم، دنبال روغن کاری چرخ دنده های ماشین سیاسی خویش است، اما در سطح کشور و خارج از مرزها، ابهامات زیادی را خلق کرده است .
بست نشینان شاه عبدالعظیم از کجا انگیزش می یابند و برای چه برانگیخته شده اند؟ آیا آنان مخلص ترین نیروهای جامعه اند؟ یا طیفی، طالبان قدرت که بافت فرقه ای و مریدی و مرادی دارند . ملای اول آنان، کیست؟ در برهه ای از زمان که جمهوری اسلامی با پیروزی بر داعش به دنبال تثبیت پیروزی های منطقه ای و جهانی است، آنان می خواهند انقلاب را از نااهلان نجات دهند و اعلام خلافت نمایند یا به مثابه مجاهدین خلق، به دنبال پیروزی نظامی ایران در جبهه های جنگ در اوائل انقلاب با هواپیما ربائی یا عملیات تروریستی می خواهند، پیروزی ایران را تحت الشعاع قرار دهند.
از منظر تبارشناسی، ریشه عقیدتی، تاریخی و رفتاری این جماعت، به شورش خوارج بر می گردد یا اینان به معنای واقعی، زید زمان اند.
مسئولان قوه قضائیه، شورای عالی امنیت ملی و وزارت اطلاعات، به عنوان مجریان قانونی و رسمی تامین امنیت در برخورد با این عوامل، چرا سکوت کرده اند؟ حداقل باید دلیل عدم برخورد را به مردم که ولی نعمت اند، توضیح دهند .
اگر مسئولان ذیصلاح، رویکرد سیاسی کشور را به سمت و سوی گسترش و پذیرش انتقاد، شکوائیه سیاسی و تحمل در مقابل هموطنان سوق داده اند و به سطحی از تحمل و فرهیختگی رسیده اند که هر نوع نقد و شالوده شکنی را می پذیرند تا خود مردم قضاوت کنند، به جد قابل تمجید و تکریم است.
اما سوال این است که آیا سایر گروه های سیاسی به ویژه نیروهای داخل نظام هم، مشمول این رحمت واسعه قرار خواهند گرفت؟ اگر این امر را تعمیم ندهیم، بدون شک پای عدالت لنگ است و با رویه یک بام و دو هوا، نمی شود مملکت را بهینه اداره کرد.
دلیل دیگر سکوت مسئولان شاید این باشد که ادعای این عوامل صحت دارد و آنان مورد ظلم و ستم واقع شده اند، بدین صورت، باید با شهامت، داعیه آنان را پذیرفت و به مردم هم، واقعیت را اعلام کرد. باور کنید قبول خطا، مسئولان را به عزت خواهد رساند .
فرضیه ی سوم ؛ در صورتی قابل طرح است که گزینه اول و دوم از ساختار منطقی و موقعیت عقلانی برخوردار نباشند و آن هم این است که در بین مردم، شایع شده که مسئولان جمهوری اسلامی، از برخورد با این افراد واهمه دارند . چرا که تهدید این افراد جدی است و آن ها در صورت برخورد، اسناد و مدارکی را به عنوان منشاء بعضی از افشاگری ها، توزیع خواهند کرد . اگر این موضوع صحت داشته باشد که بعید است، باید به اوضاعی که حاکم برماست، نه تنها تاسف خورد، بلکه گریست . این ضعف و مدارا، مشروعیتی برای قوای نظارتی باقی نخواهد گذاشت و متاسفانه، زیان آن به کل مسئولان کشور سرایت خواهد کرد و ریشه به تیشه نظام زده می شود.
اما بست نشینان در مقابل سوالی واقع می شوند که آنها به چه دلیلی در سال هایی که در راس قدرت بودند، این ادبیات را بر زبان جاری نمی کردند و اگر حرمت جایگاهشان را حفظ کرده اند، چرا در 4 سال بعد از اتمام دوره قدرتشان، افشاگری نکردند و تهدیدها زمانی طرح می شود که صلاحیت شان برای کاندیداتوری ریاست جمهوری، رد می شود و اعضای حلقه، یکایک به محاکمه فراخوانی می شوند.
از سویی دیگر، اگر اسناد و مدارکی دال بر خیانت هرکس در دستانشان است، عدم ارائه آن به محاکم و یا حداقل به حضور ملت ایران، خیانتی بزرگتر است که مبین نفع شخصی و تیمی آقایان است.
آنان خود مرتکب چند خیانت اند.
اول: چرا در موقع وقوع خیانت، فریاد برنیاوردند.
دوم: از خیانت مفروض الان هم به عنوان حربه استفاده می کنند . پس ملت هنوز در حاشیه است.
سوم: اگر با بلوف و یکدستی دنبال اخذ امتیازند، بدعتی خطرناک می کارند که مشمول نفرین حق واقع خواهند شد.
الله اعلم
سایر اخبار این روزنامه
مشاور سابق امنیت ملی ترامپ در مورد نقش خود در ارتباط با روسیه اعتراف کرد دومینوی بحران در کاخ سفید «ابتکار» از هموار شدن راه گفت‌وگو میان اصلاح طلبان و شورای نگهبان گزارش می‌دهد استقبال دو طرفه دو رسانه اروپایی مدعی شدند جدال لفظی شدید میان ظریف و وزیر خارجه عربستان در ایتالیا جهانبخش محبی نیا بست نشینان شاه عبدالعظیم ، چه سودایی در سر دارند؟ «ابتکار» از مشکلات دانش‌آموزان «ای.بی» گزارش می‌دهد «پروانه‏ای»ها در پیله بی‌مهری «ابتکار» وضعیت فضای کسب و کار را بررسی کرد بخش خصوصی روی گسل «ابتکار» موانع چاپ کتاب‌های کشورهای دیگر در ایران را بررسی کرد کتاب در آرزوی صادرات گزارش «ابتکار» از روند نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد در تماشاخانه‌ها هزینه خصوصی‌سازی را تئاتری‌ها می‌دهند وزیر ارتباطات خبر داد تعرفه جدید همه شرکت‌های اینترنتی اجرایی می‌شود رئیس جمهوری در زابل : ستاره برای آسمان است نه دانشگاه توپ سعودی‌ها در زمین خودشان لاوروف: آمریکا در صورت خروج از توافق هسته‌ای دیگر قابل اعتماد نخواهد بود