مهرتان يلدايي

زلف‌های سیاهش را عاشقانه شانه می‌زنیم، می‌بافیم و در نهایت گل‌سری از خورشید بر موهایش می‌نشانیم. یلدا که پا به خانه می‌گذارد سیاهی شب را به روشنایی روز می‌سپاریم، ساعت‌ها کنار یکدیگر می‌نشینیم و گل می‌گوییم و گل می‌شنویم، آن‌چنان که گویی این شب هرگز صبح نخواهد شد. شب یلدا از آداب و سنن ریشه‌دار یک ملت می‌آید، ملتی که در آن فرای مذاهب و گویش‌های مختلف یک نقطه مشترک تحت‌عنوان «هویت ایرانی» دارند. ریشه‌های ملی ما حاصل سال‌ها تاریخ و سنت این سرزمین هستند. ایرانیان از دیرباز یلدا را شبی خاطره‌انگیز و فراموش‌ناشدنی می‌دانند که ریشه‌های آن به فرهنگ ملی و میهنی ما می‌رسد و افراد به شب‌‌یلدا نگاهی مثبت دارند و آن را پیروزی نور بر تاریکی ‌می‌پندارند. آیین برگزاری شب‌یلدا سینه به سینه نقل شده و اکنون ما باید زمامدار این سنت باشیم و آن را به نسل‌های بعد منتقل کنیم. در شهر قدم بردارید، میوه‌ها و تنقلات، شیرینی‌ها و... نشانه‌های نزدیکی شب‌یلدا را به وضوح می‌بینید، تمام مردم شهر منتظر حضور یلدا در خانه‌هایشان هستند. شیوه‌های برگزاری این شب شهر به شهر تفاوت دارد و هر استان برای خود شیوه‌ برگزاری ویژه‌ای دارد، اما تمام مردم ایران برگزاری این شب را فرض خود می‌دانند و گاهی از مدت‌ها قبل برای آن حاضر می‌شوند. ریشه‌های یک ملت باید زنده بمانند تا هرگز شاهد از دست رفتن هویت‌ملی و میهنی آنها نباشیم. تغییرات فرهنگی رخ داده در میان جامعه ایرانی در طول سا‌ل‌ها انکارناپذیر است اما نمی‌توان برگزاری آیین‌های باستانی را به‌رغم این تغییرات به فراموشی سپرد و هرسال موهای سیاه یلدا را عاشقانه شانه نکرد، زیرا ما ایرانی هستیم و ایرانی باقی خواهیم ماند و بخش مهمی از هویت ایرانی مردم این سرزمین در آیین‌های باستانی و ریشه‌دار آنها نهفته است. شب چله شبی برای ایران است و برای کرد، لر، بلوچ، گیلک، ترک و... تفاوتی ندارد.
آیین برگزاری شب یلدا در استان‌های مختلف
برگزاری مراسم یلدا در هر استان به شیوه‌ای خاص است و هرکسی از ظن خود یار یلدا می‌شود. در استان خراسان از شب یلدا به عنوان شب چله یا چله‌نشینی یاد شده، در ایام قدیم میهمانان در هنگام چله‌نشینی و برای میزبان خراسانی چراغ با خود همراه می‌بردند و به این دلیل به این شب، شب چراغانی یا شب چراغ نیز می‌گفتند. در خراسان بیشتر استفاده از انار و هندوانه، لبو، شلغم پخته و شربت و شیرینی تحت عنوان «کف» مرسوم است. مردم اصفهان دور کرسی پای صحبت پدربزرگان و مادربزرگان می‌نشینند و کشمش، گردو، بادام، قیسی، برگه زردآلو یا برگه گلابی، جوزقند و انجیر و خرما می‌خورند و از غذاهای محلی خود مانند کوفته، گندی، دلمه، چرب و شیرین نوش‌جان می‌کنند. در خطه شمال و آذربایجان در این شب رسم است خوانچه‌ای تزئین شده به خانه تازه‌ عروس یا نامزد خانواده بفرستند. مردم آذربایجان در سینی خود هندوانه‌ها را تزئین می‌کنند و شال‌های قرمزی را اطرافش می‌گذارند، درحالی که مردم شمال یک ماهی بزرگ را تزئین کرده و به خانه عروس می‌برند. کردستان نیز مانند سایر مناطق‌کوهستانی ایران این آیین‌تاریخی را با نام قدیمی «شو چله» جشن می‌گیرند و در شهر سنندج اکثر خانه‌ها غذای دلمه و نان سنگک برای پذیرایی از مهمان‌ها آماده می‌کنند. هندوانه در سفره شب یلدای بوشهری‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد. یلدا در هر استان ایران رنگ، بو و طراوت خاص خود را دارد که متاسفانه در این نوشته مجال گفتن آنها نیست، اما انار و هندوانه شاه‌میوه‌های سفره شب چله هستند و در سفره اکثر مردم در اقصی نقاط ایران وجود دارند. جشن یلدا، جشنی است که با وجود پیشینه و تاریخچه قدرتمند خود در ایران در چندین کشور دیگر نیز پاس داشته می‌شود و مردم‌جمهوری‌آذربایجان، افغانستان، اقلیم کردستان، تاجیکستان و پاکستان نیز مراسم شب یلدا را به شیوه خود برگزار می‌کنند. این شب یکی از شب‌های مقدس در ایران باستان بوده و از سال ۵۰۲ قبل از میلاد و در زمان داریوش یکم به‌صورت رسمی به تقویم ایرانیان باستان راه یافته است.
حافظ و شاهنامه خوانی


اگر هر بخش از شب یلدا را حذف کنیم، حافظ و فردوسی قرین و یار همیشگی این شب هستند. به قول حضرت حافظ «معاشران گره از زلف یار باز کنید/ شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید/ حضور خلوت انس است و دوستان جمعند/ و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید» اعضای فامیل که گرد هم باشند و شیرینی و شربت بخورند و کام دل را نیز با هم صحبتی با یکدیگر شیرین کنند تنها حافظ و فردوسی می‌توانند این عیش و عشرت را کامل کنند و بس! فردای شب یلدا و با دمیدن نور خورشید تابش نور ایزدی بیشتر می‌شود و بر اساس ایده ایرانیان باستان این شب، شب زایش مهر است، حضرات حافظ و فردوسی تنها با خود نور و امید به همراه می‌آورند. بنابراین ایرانیان سال‌هاست که در این شب از هر چه بگذرند از سخن حافظ و فردوسی چشم‌پوشی نمی‌کنند و حتما تفعلی به حافظ می‌زنند یا قصیده‌ای از فردوسی می‌خوانند. البته حافظ خوانی و شاهنامه‌خوانی تنها در میان جمع به روح و جان صفا می‌بخشد و به این دلیل ایرانیان سال‌هاست کنار اعضای‌فامیل و عزیزانشان این شب را صبح می‌کنند و به قصد صله‌ارحام میهمان خوانده یا ناخوانده اعضای‌فامیل و به ویژه بزرگ‌ترها می‌شوند. صله ارحام از مسائلی است که هیچ‌گاه نزد ایرانیان در شب چله فراموش نشده و نمی‌شود. به همت سازمان‌های مردم‌نهاد، مردم زلزله‌زده کرمانشاه نیز در شب‌یلدا فراموش نشده‌اند و بسیاری از این سازمان‌ها در حال جمع‌آوری و ارسال موادغذایی ویژه شب‌یلدا و امکانات مورد‌نیاز برای برگزاری یلدا در مناطق زلزله‌زده هستند، زیرا «ایران سرای ماست و یلدا بخشی از هویت تاریخی ما».