مصدق و بازرگان در لیست انتظار احداث یک خیابان جدید!

آفتاب یزد- گروه سیاسی: سالهاست که خیابان‌ها را به نام بزرگان مزین می‌کنند تا شاید اگر بعد از عروج ابدی‌شان دیگر خبری از آنها نیست، یادی از آنها بماند، لااقل در خیابانی و بزرگراهی یا در آدرسهایی که مردم به هم می‌دهند... تا بدانیم روزی روزگاری در ایران چنین مردان و زنان ادیب، سیاستمدار، فرهیخته و دانشمندی هم بوده‌اند.
اما درمیان همه این اسامی ماندگار بر کوچه‌ها و خیابان‌ها، بی‌تردید هستند اسم ها و نشان هایی که همیشه جای خالی شان در تهران و ایران حس می‌شده.
نام هایی مثل دکتر محمد مصدق . مطمئنا امثال مصدق بزرگتر از آن هستند که به خاطر نبود یک بزرگراه به نام‌شان، به فراموشی سپرده شوند. او آنقدر تاریخ سازی اش در عرصه کشور برهمگان عیان است.
شورای شهر پنجم تهران که مشی اصلاح طلبی را برگزیده بود اتفاقا در آستانه سالروز کودتای 28 مرداد امسال و برای نخستین بار پیشنهاد این نام‌گذاری را داد.


این پیشنهاد در آن روزها اتفاقا سرو صدای زیادی هم به پا کرد . بخصوص که آن وقت ها بحث بزرگراه نیایش و تغییر نام آن به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی هم حسابی داغ بود.
تغییر نام بزرگراه نیایش به آیت اله هاشمی اما کم حاشیه نداشت. بسیاری معتقد بودند که کسی بزرگراه شناخته شده نیایش را قرار نیست با اسم جدید بشناسد یا بخواند، حالا هرچه قدر هم که هاشمی بزرگ باشد. عده‌ای هم معتقد بودند بیش از آنکه این کار، ارج نهادن به مقام آیت‌الها باشد، اسباب کوچک کردن او خواهد شد!
شاید برای همین هم هست که حالا خیلی وقت است، دیگر خبری از سرنوشت آن خیابانی که قرار بود به نام مصدق لقب بگیرد نیست.
این در حالی است که آن اوایل حتی اسم خیابانی که قرار بود تغییر نام پیدا کند را هم مشخص کرده بودند. می گفتند از این به بعد خیابان نفت به مصدق مشهور می شود.... ولی حالا انگار نه انگار.

سکوت امروز چرا ؟
سکوت امروز شورای شهر در این باره بسیار سوال برانگیز است، آیا واقعا موضوع نام‌گذاری خیابان مصدق به فراموشی سپرده شده؟ اگر آری به چه دلیل؟
نکند که نامگذاری مکانی به نام مصدق با محدودیت‌هایی فراتر از شورای شهر روبه‌روست؟
ابراهیم امینی عضو شورای شهر تهران اما درگفتگویش با آفتاب یزد اظهاراتی بیان می کند که موجب تعجب ماست. او می‌گوید: «هنوز تصمیمی در اینباره گرفته نشده است».
از او دلیل سردرگمی شورای شهر را درچنین موضوعی می پرسیم، وی اظهار می دارد که «باید در اینباره کمیته نام‌گذاری تصمیم گیری کند و سپس موضوع به صحن شورا بیاید که تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است.»
کمیته نام‌گذاری که امینی از آن می گوید کمیته ای است در دل کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورا. اما چگونه است که هنوز این کمیته بر سر یک چنین موضوع به نظر ساده ای به نتیجه نرسیده؟ آیا مانع خاصی بر سر این موضوع است؟ این عضو شورای شهر در اینباره پاسخ می دهد:« مانع یا ممیزی از مقامات بالا نداریم اما در بحث جابه جایی اسامی، پیدا کردن یک محلی که در شان مقام دکتر مصدق باشد محدودیت های زیادی دارد.»
وی با اعلام اینکه گزینه های مختلفی از سوی افراد مختلف برای این نام‌گذاری بیان شد اما هیچوقت به نتیجه نرسید، می‌گوید مطبوعات و رسانه ها می توانند جایگاه هایی که در شان مصدق است و درعین حال امکان تغییر نام آن وجود دارد را به عنوان ایده به شورای شهر پیشنهاد بدهند.
از اظهارات امینی این طور برمی‌آمد که گویی موضوع نام‌گذاری خیابانی به نام مصدق به طور کلی اگر فراموش هم نشده باشد چندان جدی گرفته نشده هرچند خود او اصرار دارد درباره این که همه در شورا خواستار این نام‌گذاری هستند هیچ شکی نیست اما یافتن مکانی که هم در شان مصدق باشد و هم امکان تغییر نام بدون حاشیه آن وجود داشته باشد کار ساده‌ای نیست.
اما چه حواشی ای؟ مقصود این عضو شورای شهر از لفظ حواشی چیست؟ ظاهرا منظور امینی این است که برخی از نام های تاریخی، اثرگذار و یا خاص را نمی توان تغییر داد و اگر دست روی آن بگذارید باعث جارو جنجال خواهد شد . از طرفی خیابان های کوچکی که اسم اشخاص خاصی روی آنها نیست نیز برای اینکه اسم مصدق را به خود بگیرند مناسب نیستند.

باید جدید باشد
محمود میرلوحی دیگر عضو شورای شهر تهران اما از چالش های دیگری هم خبر می‌دهد. وی مشکل اصلی را دراین می بیند که هیچ یک از خیابانهایی که تغییر نام پیدا می‌کنند، اسم جدیدشان در بین مردم جا نمی افتد و البته تجربه بزرگراه آیت اله هاشمی این موضوع را ثابت می‌کند.
میر لوحی می‌گوید: «درصدد آن هستیم تا یک خیابان یا مکان جدیدی که هنوز نامی برخود نگرفته ، ساخته و افتتاح شود تا اسم مصدق را بر آن بگذاریم.»
وی ادامه می‌دهد: «تغییر اسامی مکان های مختلف شاید در ظاهر روی بدهد، اما درعمل این است که مردم از همان نامی که به آن عادت کرده اند استفاده می‌کنند. طبیعی است انداختن نام جدید یک مکان برسر زبان ها کار سختی است؛ از همین رو منتظر آن هستیم تا یک مسیر جدید که برای اولین بار نام‌گذاری می شود و همه هم از آن مسیر استفاده می‌کنند مورد بهره برداری قرار گیرد تا نام مصدق را برای آن برگزینیم. به این شکل دیگر در اسامی خیابان‌ها دچار دوگانگی هم نمی‌شویم.»

مصدق ثبت نشده ؛ بازرگان هم اضافه شد
البته او به این نکته هم اشاره دارد که به جز محمد مصدق دو نام دیگر هم برای خیابانها یا بزرگراه های کشور پیشنهاد شده است. یکی" شهدای شانزده آذر (سه شهید شانزده آذر )"و دیگری "مهندس بازرگان".
او می‌گوید: «آقای احمد مسجد جامعی پیشنهاد کرد تا یک موسسه یا مکانی هم به نام مهندس بازرگان به عنوان کسی که اولین طرح حمل و نقل شهری را در سال 42 پیشنهاد کرده و رئیس آب و فاضلاب تهران نیز بود نام‌گذاری کنیم.»
این گفته میرلوحی باعث شد تا از او بپرسیم که آیا برای همه این اسامی جدید منتظر یک محل جدید و یا ساخت خیابانی تازه تاسیس هستید که او این انتظار را تایید می‌کند.
این عضو شورای شهر ضمن تاکید براینکه تجربه نام‌گذاری بزرگراه نیایش به آیت الهی هاشمی نیز مزید بر علت تاخیر در اسم گذاری خیابان مصدق شده است، گفت: «یکی از بزرگترین شخصیت های بعد از انقلاب آیت الله هاشمی است اما می بینیم که هنوز هم این بزرگراه را نیایش می گویند، جالب اینکه نیایش اسم خاصی نیست که روی آن حساسیت خاص مردمی هم وجود داشته باشد.»
اکنون پرسش اینجاست با علم به این مشکلات، چرا شورای شهر تهران نسنجیده طرحی مثل تغییر نام خیابانی به نام مصدق را رسانه ای کرد بی آنکه همه جوانب را در نظر بگیرد. سوالی که میرلوحی درباره اش می‌گوید: «در بیست و هشتم مرداد بنا به فراخور، چنین موضوعی مطرح شد و بیست و نهم اسفند هم زمان مناسبی برای دوباره سخن گفتن از این موضوع خواهد بود اما قطع به یقین بدانید چنین موضوعی فراموش نشده است، معمولا اینگونه مسائل مراحلی دارد و کمیسیون فرهنگی هم باید آن را به صحن بیاورد.»
البته از این عضو شورای شهر درباره سر نوشت خیابان نفت هم می پرسیم که می‌گوید خیابان نفت در شان نام مصدق نیست.

واقعا نمی‌پذیرند؟
البته نمی‌توان منکر اظهارات اعضای شورای شهر شد اینکه نام‌گذاری جدید یکی از خیابان‌های موجود دوگانگی به وجود می‌آورد، از سویی هنوز که هنوز است بسیاری از خیابان ها را حتی به نام قبل از انقلاب خود می‌شناسند یعنی گذشت 40 سال نتوانسته نام جدید را جا بیندازد، چه برسد به اینکه با تغییر نام یکباره یک مکان بخواهیم این کار را بکنیم. اما پرسش دیگری هم دراین میان مطرح است اینکه آیا با این اوصاف تنها راه این است که باید منتظر بود تا شاید میدانی، خیابانی، بزرگراهی جدید ساخته شود؟ راستی محمد مصدق آنقدر محبوب نیست که مردم تغییر یک مکان به نام او را با تغییر نام‌های دیگر تمیز دهند و با جان و دل اسم این خیابان را به اسم جدیدش، محمد مصدق بخوانند؟