روزنامه قانون
1396/12/06
آزادراه دیررس!
ما شمالی ها ضرب المثلی داریم که مبین طولانی شدن انجام یک کاری‌است به این مضمون: «سنبله تیو ما رسید اما فلان کار انجام نشد.» سنبله تیو یک گیاه دیر رس است - دستکم درباور ما رشتی‌ها- و حکایت آزاد راه تهران شمال هم برای ما شده روایت رسیدن سنبله تیو!! این را گفتم از برای رسیدن به مقاله جناب «حنیف رضا گلزار» در ظاهر دغدغه مضاعف زیست محیطی همکار ارجمندمان؛ کمی در محاسبات ایشان خدشه وارد کرده تاجایی که شاید قابل اتکا بودن ادله شان را مخدوش كند زیرا دولت قرار است 3500 هکتار از اراضی کنار آزاد راه تهران شمال را به مجری پروژه یعنی بنیاد مستضعفان واگذار کند و نه 35 هزار هکتار. در واقع دولت برای ایجاد انگیزه اقتصادی در مجری پروژه دست به این کار زد چون بزرگ‌ترین دلیل تاخیر 40ساله دولت های قبل و بعد از انقلاب دراجرای این پروژه، ناتوانی در تادیه پرداخت به پیمانکاران پروژه بوده وهست. به گفته بسیاری از آگاهان ؛ رقم واقعی مورد نیاز برای دوفاز میانی آزادراه تهران شمال بیش از هشت هزار میلیارد تومان است که البته پاره‌ای از کارشناسان این عدد را تا 12 هزار میلیارد تومان هم برشمرده‌اند، پر واضح است که با دریافت عوارض، هزینه های این آزاد راه تامین نمی‌شود و تاکنون هزاران میلیارد تومان پول ملت خرج دوفاز این پروژه شده است. مخالفان اجرای پروژه شاید دغدغه های‌شان مقرون به «واقعیت» باشد اما به دور از «جامعیت» است زیرا ساخت چنین پروژه ای در کنار رونق اقتصادی اش بخشی از آلودگی زیست محیطی ناشی از سکونت در تهران را خواهد کاست. گو اینکه ساخت این آزاد راه سرریز ثروت قفل شده در صنعت راکد ساخت و ساز پایتخت را به سمت شمال کشور باز توزیع خواهد کرد که خود این مساله در شکل گیری توازن منطقه ای نقش اساسی ایفا می کند. از سوی دیگر می توان از کسانی که خواهان زندگی لاکچری در جوار جنگل و به دور از آلودگی ابر شهر تهران هستند بخشی از هزینه های ناشی از زندگی در یک شهرک اعیانی با استانداردهای زیست محیطی اروپایی را مطالبه کرد و امکانات متناسب زیست محیطی از سیستم دفع فاضلاب مدرن شهرک گرفته تا تصفیه مجدد آب مصرفی و روش مدرن دفع زباله و... ایجاد کرد تا ضمن تامین دغدغه های زیست محیطی دردمندان این مساله که بسیاری شان بجاست، مانع پیشرفت منطقه هم نشد. ناگفته نماند که این وسعت از اراضی کنار آزادراه تهران شمال چیزی معادل دو برابر وسعت شهر کوچک شهسوار(تنکابن) با جمعیت 45 هزار نفری است و مهم‌تر اینکه تمام این وسعت 3500 هکتاری درقالب یک نقطه متراکم به‌صورت شهر نوبنیاد باز تولید نخواهد شد چون اقلیم کوهستانی منطقه اجازه چنین کاری را نمی دهد. این تراکم مسکونی در قالب نقاط شهری به‌صورت شهرک‌های اقماری توزیع خواهند شد.
سایر اخبار این روزنامه
تعطيل اجتماعي
تهديد سوال فرصت پاسخگويي
دستور اکران «عصبانی نیستم» صادر شود
عدالت در مسلخ رانت خواران
کارخانه پتروشیمی تخت جمشید را می بلعد!
ماهیت علم به ایدئولوژی و تحزب وابسته نیست
اعتراض پشت سر احمدي نژاد!
حق نقد و انتقاد از حقوق ملت هاست
آزادراه دیررس!
دستور اکران «عصبانی نیستم» صادر شود
کشورهای منطقه نگاه‌شان به مردم خودشان باشد
