عبـور از مر ز خو د رایی

کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی و مون جه‌ این، رییس‌جمهوری کره جنوبی، روز جمعه، هفتم اردیبهشت در منطقه مرزی «پان‌مون‌جوم» پس از دیدار با یکدیگر بیانیه مشترکی صادر کردند. در این بیانیه که رهبران دو کشور آن را امضا کردند،به صراحت اعلام شد که هردو کشور برنامه اتمی‌شان را به طور کامل متوقف خواهند کرد.«این» و «اون» پس از امضای بیانیه مشترک، یکدیگر را در برابر دوربین رسانه‌ها در آغوش کشیدند. رییس‌جمهوری کره جنوبی از یک«دوره جدید صلح» حرف زد و تاکید کرد که «راه بازگشتی وجود ندارد»
دیروز جمعه ، مهم‌ترین اتفاق هزاره سوم تا 2018 به ثبت رسید. حالا « مدار ۳۸ درجه» که تا به امروز به عنوان مرز رسمی دو کره شناخته می‌شد، برای پیوستن به تاریخ آماده می شود! دیروز نگاه تمام شرق و غرب عالم به شبه جزیره کره دوخته شده بود، جایی که رهبران سرزمین شمالی و جنوبی، فارغ از یک عمر دشمنی و کدورت، دست در دست هم، صلح و آشتی را به نمایش گذاشتند. دیروز خیلی ها در دور دنیا متوجه شدند که می توان دوباره متحد شد و دوباره همدل.
دیروز ، دیوار نامرئی بی اعتمادی و انشقاق فروریخت و پس از دیوار برلین، این دیوار 38 درجه بود که با اتحاد پیونگ یانگ و سئول متلاشی شد. حالا شمارش معکوس برای به هم پیوستن دو کره شروع شده و هیچ بعید نیست که در پایان سال 2018، دیگر کشور کره جنوبی و کره شمالی وجود نداشته باشند و به‌جای این دو کشور، شبه جزیره کره با گستره ای وسیع تر در دنیا به رسمیت شناخته شود.
در آن صورت، نه بمب اتم وجود خواهد داشت و نه محرومیت از داشتن تکنولوژی های روز جهان. دیگر جمع های بیش از سه نفر، ممنوعیت و اعدام نخواهد داشت. دیگر، داشتن یک اتومبیل مدرن آرزوي اهالی سرزمين شمالی نخواهد بود. دیگر دیدار با اقوام و فامیل در شمال یا جنوب شبه جزیره کره، رویایی دست نیافتنی نخواهد بود. همه چیز برای شروعی دوباره و اتحادی بی نظیر آماده است.در حال حاضر، کره جنوبی یکی از بهترین و واقعی ترین دموکراسی های جهان را دارد و اگر اتحاد به مسیر اجرا برسد، آن وقت کشوری که تا همین امسال، یکی از بدترین و عجیب ترین دیکتاتوری های دنیا را یدک می کشید به همان دموکراسی دوست داشتنی می‌پیوندد. این خاصیت دموکراسی و حکومت مردم بر مردم است و نمی توان در مقابل آن مقاومت کرد.


درباره دیدار تاریخی
کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی و مون جه‌ این، رییس‌جمهوری کره جنوبی، روز جمعه ۲۷ آوریل (هفتم اردیبهشت) در منطقه مرزی «پان‌مون‌جوم» پس از دیدار با یکدیگر بیانیه مشترکی صادر کردند. در این بیانیه که رهبران دو کشور آن را امضا کردند،به صراحت اعلام شد که هردو کشور برنامه اتمی‌شان را به طور کامل متوقف خواهند کرد.
«این» و «اون» پس از امضای بیانیه مشترک، یکدیگر را در برابر دوربین رسانه‌ها در آغوش کشیدند. رییس‌جمهوری کره جنوبی از یک«دوره جدید صلح» حرف زد و تاکید کرد که «راه بازگشتی وجود ندارد».
توافق های تاریخی
در بیانیه مشترک رهبران دو کره، تاکید شده که هدف از این ملاقات رسیدن به «یک شبه جزیره کره عاری از سلاح اتمی» از طریق خلع سلاح کامل اتمی است. همچنین هردو کره مصمم هستند تا تمامی دشمنی‌ها و مناقشات نظامی علیه یکدیگر در خاک، آب و هوا را متوقف کنند.
رهبران کره شمالی و جنوبی همچنین خواهان آن شدند تا برنامه‌های بشردوستانه مشترکی را از سر بگیرند، مانند ترتیب دادن برنامه ملاقات بین خانواده‌هایی که بر اثر جنگ دو کره از هم پاشیده شدند.
کیم جونگ اون تاکید کرد که کره شمالی و جنوبی برادر هستند و دیگر نباید جدا از هم زندگی کنند. در روز اول ماه مي (۱۱ اردیبهشت) تمامی اقدامات خصمانه میان دو کشور متوقف خواهد شد، مثل برچیده شدن بلندگوهای اخطار در مرز میان دو کشور و پخش اعلامیه در منطقه غیرنظامی DMZ.
در بیانیه میان دو کره آمده است: «ما تصریح می‌کنیم که دیگر جنگی در شبه جزیره کره اتفاق نخواهد افتاد».
تغییر مسیر تاریخ
شاید خیلی زود باشد که از تغییر مسیر تاریخ حرف بزنیم اما بدون شک دیدار این و اون، به شدت روی آینده و تاریخ، تاثیر خواهد داشت. آفرینش صلح و آشتی، موضوع پیش پا افتاده ای در عصر حاضر تلقی نمی شود. جهان امروز غرق در جنگ و دشمنی است و این گونه اتحادها، دنیا را بیش از پیش امن تر خواهد کرد و پیامی که دست دوستی و برادری پیونگ یانگ و سئول به دنیا می‌دهد، ملت‌ها را به سوی آرامش پایدار هدایت می‌کند. تا همین یکی، دو سال پیش، اتحاد دو کره به رویایی عقیم می‌ماند که کسی آن را باور نمی‌کرد. همه منتظر یک جنگ تمام عیار در منطقه کره بودند؛ جنگی که برنده ای نداشت و فقط به‌عنوان یک تراژدی غمبار، تاریخ بشریت را بیش از گذشته، تیره و تار می‌کرد حالا اما می توان به اتحاد دیگر کشورها از جمله سودان و سودان جنوبی امیدوار بود.
درباره سال های گذشته
پس از اشغال شمال کره توسط قوای شوروی در سال ۱۹۴۵، کیم ایل سونگ که یک کمونیست کره‌ای بود، وارد کره شد و با کمک شوروی و طرفدارانش توانست قدرت را در شمال تصاحب کند. ترومن، ريیس جمهور وقت آمریکا، قبل از به قدرت رسیدن کیم ایل سونگ در منطقه شمالی، از استالین، رهبر شوروی خواسته بود تا یک انتخابات آزاد در این شبه جزیره برپا شود، اما شوروی با به قدرت رساندن کیم ایل سونگ، این خواسته آمریکا را رد کرد و از همین‌جا اختلافات سیاسی در این شبه جزیره آغاز شد.
اما از زمان جنگ دو کره بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ روابط دو کشور همواره دچار فراز و نشیب بود. کره جنوبی همسایه شمالی خود را تهدیدی جدی برای خود می‌دانست و پیونگ یانگ نیز بر این باور بود که سئول قصد دارد تا به هر طریقی پایه‌های قدرت خانواده کیم را متزلزل کند.
پس از پایان جنگ، سازمان کشورهای بی‌طرف متشکل از نیروهای حافظ صلح سويیس و چند کشور بی‌طرف دیگر در جنگ کره برای نظارت بر رعایت آتش‌بس دو طرف، در خاک کره جنوبی تاسیس شد. آمریکا نیز برای حفظ جایگاه خود پس از جنگ، چند پایگاه نظامی در خاک کره جنوبی ایجاد کرد. روسیه (شوروی سابق) نیز برای تقویت کره شمالی تجهیزات نظامی و همچنین پایگاه اتمی در کره شمالی تاسیس کرد.
کره شمالی همسایه جنوبی خود را به هم پیمانی با آمریکا متهم می‌کردو در مقابل سئول، پیونگ یانگ را ناقض حقوق بشر می‌دانست. کره شمالی به دلیل فعالیت‌های هسته‌ای و موشکی همواره از سوی جامعه جهانی مورد انتقاد قرار گرفته است. این کشور هرگز وقعی به قطعنامه‌های شورای امنیت مبنی بر توقف توسعه سلاح‌های هسته‌ای نگذاشته‌ است.
این بی تفاوتی باعث شد تا جامعه جهانی تحریم‌های سنگینی علیه پیونگ یانگ اعمال کند. بر این ها باید مجازات‌های آمریکا را نیز افزود. روابط پیونگ یانگ و واشنگتن آنچنان آشفته شد که جورج بوش، رییس جمهوری اسبق آمریکا در سال ۲۰۰۳ کره شمالی را همراه با ایران و عراق «محور شرارت» خواند.
واکنش‌ چین
سخنگوی وزارت خارجه چین دیدار میان رهبران دو کشور را «تاریخی» خواند و تاکید کرد که کشورش از این دیدار بسیار خرسند است. وی ابراز امیدواری کرد که نتیجه این ملاقات مثبت و در راستای برقراری صلح و ثبات در شبه جزیره کره باشد. وی گفت: «بعد از تمام رنج‌ها، هنوز دوستی و برادری وجود دارد. بیایید لبخند بزنیم و انتقام را فراموش کنیم».
مذاکرات پنهانی کره شمالی
و اتحادیه اروپا
تارنمای راشاتودی خبری درباره مذاکرات سری گروهی به نمایندگی از اتحادیه اروپا با مقامات کره شمالی را منتشر کرد. به گفته این رسانه روسي، این مذاکرات سه سال بوده که بین طرفین در جریان است.
مذاکره کننده ارشد اتحادیه اروپا و نماینده پارلمان،« نیرج دوا» است که به همراه هیات همراه در طول این سال‌ها با مقامات عالی رتبه کره شمالی دیدار و گفت‌وگو کرده است. گفته شده است در طول سه سال، ۱۴ بار طرفین دربروکسل دیدار و گفت‌وگو کرده اند. دوا به خبرنگاران گفته است در طول این سال‌ها آن‌ها سعی داشته اند بدون هیچ پیش شرطی با مقامات کره شمالی مذاکره کنند و آن‌ها را به پای میزمذاکره با جامعه جهانی بکشانند.
هنوز پارلمان اروپا به‌طور رسمی این مذاکرات را تایید نکرده است. افشاگری درباره مذاکرات محرمانه در حالی است که هفته گذشته خبری مبنی بر دیدار یونگ هو، وزیر خارجه کره شمالی در آینده نزدیک از سوئد ودیدار با همتای سوئدی خود، مارگوت والستروم منتشر شد. سفارت سوئد در پیونگ‌یانگ در نبود روابط سیاسی میان ایالات‌متحده و این کشور، نقش حافظ منافع آمریکا را دارد.
آمریکایی‌ها چه می گویند؟
مقامات آمریکایی گفته‌اند که تحریم‌های شدید با محروم کردن کره شمالی از امکانات مالی حتی برای ادامه برنامه‌های نظامی و تامین نیازهای ارتش آن کشور، عامل اصلی در نرمش کیم جونگ-اون و پیشنهاد سازش از سوی او بوده است. برخی از ناظران نیز معتقدند که با افزایش انزوای کره شمالی، حیات سیاسی حکومت آن کشور هر چه بیشتر به حمایت و کمک چین متکی شده بود و فشار آمریکا بر چین برای اعمال تحریم‌ها و مهم‌تر از آن، نگرانی چین از درگیری در نزدیکی مرزهای آن کشور، استقرار موشک‌های پیشرفته ضد موشک در کره‌جنوبی و حضور یک حکومت استبدادی مجهز به تسلیحات اتمی در کره شمالی، باعث فشار چین بر کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی برای سازش با غرب شد.
دباره نقش خواهر کیم جونگ اون
یکی از نفراتی که به‌ عنوان معمار روابط جدید کره‌شمالی و کره جنوبی مطرح است، کیم یو-جونگ، خواهر رهبر جوان سرزمین شمالی است. در مذاکرات روز جمعه تعدادی از مقامات ارشدپیونگ یانگ از جمله کیم یو-جونگ حضور داشتند.
کیم یو-جونگ حدود سه ماه پیش همراه تیم اعزامی کره شمالی به کره جنوبی سفر کرده بود. به نظر می‌رسد که او نقشی مهم در نزدیکی دو کره بر عهده گرفته است.به هر حال هر چه هست، کره شمالی و کره جنوبی برای یک صلح پایدار و همیشگی، هم قسم شده اند و نکته مهم این است که این صلح ابتدایی، فقط دارای دکمه های رو به جلوست و هرگز دکمه‌های رو به عقب برای آن تعریف نشده است؛ زنده باد صلح و دوستی.