روزنامه قانون
1397/02/08
كودكاني كه در راه لايحه فدا مي شوند
قتل دو كودك كمتر از ٢٤ ساعت در آق قلا و مشهد! هنوز خبر شكنجه سه كودك ماهشهري از سوي پدر و نامادري شان در ماهشهر آن هم با تفنگ حرارتي و چكش را هضم نكرده ايم كه خبرهايي از دو جنايت در استان گلستان و خراسان رضوي شوكه مان كرد.در جنايت نخست دختربچه پنج ساله اي در يكي روستاهاي آق‌قلا قرباني مرد ٤٠ ساله اي شد كه به گفته محلي ها سوابق وي نشان از تبهكار بودنش دارد.
جسد دخترك را چند ساعت بعد از گم شدنش در مراتع روستا پيدا مي كنند و معلوم نيست آيا به اين كودك تجاوزي صورت گرفته است يا نه. اما در جنايت ديگر كه در مشهد رخ داده پسر بچه اي ١٠ ساله كه قصد رفتن به مدرسه داشته است از سوي راننده ناشناسي سوار مي شود و پيكر بي جانش در حاشيه شهر پيدا مي شود.
در طول يك سال گذشته خشونت عليه كودكان و به قتل رسيدن آن‌ها همچون ستايش و آتنا و اهورا و ... به اوج خود رسيده است و اين گزارشات حاكي از افزايش خشونت ها عليه كودكاني است كه توان مقاومت يا مقابله ندارند.
البته بايد به اين نكته اشاره كنم كه كودك آزاري هاي ديگري هم در نقاط ديگر كشور رخ مي دهد كه هيچگاه فاش نمي شوند، اگر سري به حاشيه شهرهاي بزرگ بزنيد به اين حقيقت خواهيد رسيد.
اما چطور بايد از كودكان مراقبت كرد؟ برخي از كارشناسان آسيب‌هاي اجتماعي و جرم‌شناسان عقيده دارند نقش خانواده ها در مراقبت و نگهداري از فرزندان خود و پيشگيري از چنين حوادث هولناك و غم انگيزي مي تواند بسيار كليدي باشد و اگر نقصاني در اين زمينه بوجود آيد، با بروز اين دست از جنايات افكار عمومي و احساس امنيت جامعه به خطر مي افتد.
مساله اي كه فقدان آن به شدت احساس مي شود وارد شدن مسئولان و نمايندگان مجلس در اين زمينه است. بارها و بارها گزارشات مختلفي در مورد لايحه حمايت از كودكان و نوجوانان منتشر شده است و خواسته افكار عمومي تصويب اين لايحه است كه هفت سالي مي شود در پيچ و خم افتاده و معلوم نيست چه سرنوشتي در انتظارش است!
بايد يقين داشته باشيم كه تصويب اين لايحه مي تواند در طي زمان گرهي بزرگ را از موانع قانوني و اعمال خشونت ها عليه كودكان باز كند و سرآغازي براي حمايت از حقوق اين قشر بي دفاع و معصوم باشد؛ حقوقي كه با اجباري كردن آموزش‌هاي تخصصي به افراد جامعه، درباره رفتار آنان با كودكان و به رسميت شناختن حقوق شان باعث كاهش آسيب ها در اين حوزه شود.
فقدان اين لايحه حمايتي در اين برهه كه شاهد افزايش كودك‌آزاري و خشونت عليه آن‌ها هستيم بيش از پيش احساس مي‌شود و بايد اين هشدار را بدهيم كه متاسفانه اين جرائم در حوزه كودكان در صورت عدم مقابله با افزايش روبه رو خواهد بود.
شايد حافظه تاريخي مان نسبت به جوامع ديگر ضعيف باشد ولي جنايت هاي محمد بيجه در دهه ٨٠ هيچگاه فراموش نمي شود. پيشنهاد مي دهم داستان قتل ١٧ كودك بي گناه را نمايندگان مردم در مجلس پيش خودشان مرور كنند.
