غایت اتحاد، اصلاح ماندگار

احمد منصوریان طبائی- ساختمان قدرت در ایران همیشه یا مستاجر اصلاح‌طلب داشته یا اصولگرا. در برهه‌ای از زمان اصلاح‌طلبان مشق مدیریت کرده‌اند و در زمانی دیگر اصولگرایان. قدرت دموکراسی در دولت، مجلس و شورای شهر هر چهارسال یکبار یا هشت سال یک بار از اصلاح‌طلب به اصولگرا و باری دیگر بلعکس چرخیده. و از سال ۹۲ به این طرف نیز قرعه فال به حاشیه‌نشینی تقریبی اصولگرایان افتاده تا رفرمیست‌های ایرانی هم فرصتی برای تنفس در سپهر سیاسی ایران پیدا کنند.
در دوره‌های اخیر هر زمان جناحی پیروز این کش و قوس سیاسی بوده جناح دیگر سعی بر عدم موفقیت آن داشته است. و در هیچ زمانی اتحاد برای رسیدن به سر منزل مقصود که همانا ایران آباد، مرفه و سربلند بوده، به وجود نیامده است. به گونه‌ای که در زمان به ثمر رسیدن برجام و امضای تفاهم‌نامه جناح مقابل دولت به چه تحرکاتی دست زد و موقعیت حساس آن زمان را حساس‌تر و تنش‌‌زاتر کرد. برجام اگر کاملاً هم به کام افراطیون تصویب می‌شد بازهم طرف آمریکایی کنونی یعنی ترامپ زیر آن می‌زد. آمریکا برخلاف عرف و دیپلماسی، یک معاهده بین‌المللی را زیر پا گذاشته و به خاطر این نباید به دولت خرده گرفت و بهره‌برداری جناحی کرد. بلکه به گفته اصولگرایانی همچون عباس سلیمی نمین و واعظ آشتیانی: «در این شرایط زیر سوال بردن دولت به خاطر برجام اقدامی خلاف مصالح ملی است حتی اگر انتقادی هم باشد الان وقت آن نیست و باید احزاب سیاسی، مردم و سیاستمداران در مقابل زورگویی خارجی یکپارچه شوند.»
در شرایط کنونی به گفته سعید حجاریان در بین مردم دو جناح بوجود آمده و جناح مقابل ما براندازها هستند. به براندازها هم که در شرایط کنونی شمشیر تیز کرده و بدون حتی آلترناتیوی در خور دم از انقلاب می‌زنند دو نکته می‌توان یادآور شد.
ـ اینکه نظام بر امنیت کشور در مقایسه با شرایط وخیم خاورمیانه مانور می‌دهد و شما تاکید دارید که نظام با سوریه ‌–‌ عراق‌هراسی، وجود امنیت را بهانه‌ای کرده و روزبه‌روز عرصه را تنگ‌تر می‌کند و هرگونه اعتراض را به شکرگزاری برای امنیت موجود جواب می‌دهند، ولی واقعیت همین است که آمریکا و دول استثمارگر تا دندان مسلح هستند برای چپاول منابع و غارت کشور و پیچاندن نسخه از نوع مطبوع برای آینده اداره کشور.
ـ بارها و بارها حکومت‌ها و سلسله‌های مختلف در تاریخ ۲۵۰۰ ساله‌ عوض شدند و هربار که شرایط وخیم می‌شد به جای اصلاح شرایط، جهت منافع اشخاص تغییر حکومت رخ می‌داد و روز از نو روزی از نو. انقلاب بدون هدف و آلترناتیو چه سود، یعنی صرفاً فقط انقلابی انجام دهیم و تمام. فراموش نکنیم انقلاب نیز نوعی اصلاح است و این اصلاحات در شرایط کنونی که در واقع از زمان مشروطه آغاز شده با تسلط دولت بیگانه بر کشور به هیچ وجه به ثمر نمی‌نشیند. در شرایط حساس کنونی که دولت افسارگسیخته ترامپ هر لحظه بحرانی ایجاد می‌کند، کشور نیازمند اتحادی است در میان همه سیاستمداران و سران نظام. اتحادی در عمل نه فقط در حرف. اتحادی نه از جنس حباب بلکه اتحادی از جنس همراهی همه‌گونه احزاب مختلف تالحظه به ثمر نشستن. اتحادی که در آخرالامر طعم شیرین آن را همه ایرانیان بچشند و در سایه آن به آسایش برسند. اتحاد علاوه بر ثمرات خارجی که ذکر شد ثمرات زودبازده داخلی هم دارد. یکی رو شدن نخاله‌ها و جیره‌خوارانی که از این نفاق و از تحریم‌ها حداکثر سود را می‌برند و هیچ‌گونه دلسوزی نسبت به کشور نداشته و به طرفه‌العینی پاسپورت ثانی را در دست گرفته جلای وطن می‌کنند. و دیگر ظهور شایستگانی که در سایه سیاسیونی قرار گرفته‌اند که نان خود را در حریف هراسی و عدم موفقیت جناح مقابل کاسب هستند.
سایر اخبار این روزنامه