روزنامه همدلی
1397/05/13
آب و حیات در مریخ یا خشکی و مرگ در زمین؟
کورش تیموری فر - 6مرداد گزارشی در «همدلی» با عنوان «آب، اینبار نه «بر» مریخ؛ «در» مریخ!» منتشر شد که در آن با توجه به شواهد جدید دریافتی دانشمندان آژانس فضایی اروپا بهصورت ضمنی گفته شده که بارقههای امیدی برای زیست انسان بر کره مریخ ایجاد شده است. کورش تیموریفر، عضو هیئت تحریریه مجله دانش و مردم یادداشتی در نقد این گزارش برای «همدلی» فرستاده است که در ادامه میآید.***
روز شنبه 6مرداد، مقاله تامل برانگیزی در روزنامه «همدلی» به چاپ رسید. این مقاله، نهتنها شگفتیهای پیشرفت دانش بشر، بلکه شگفتی از حماقت عظیم گروهی از ابناء بشر را نیز بهپیش چشم میآورد. چرا حماقت؟ به آن میپردازیم. چند کلید واژه در متن گزارش هست که راز این شگفتی اخیر را برملا میکند: «تمایل بخش خصوصی به اجرای ماموریتهای مریخ»!
دانشمندان متفقالقولند که هماکنون 1 % وزن جو کره زمین را گاز دی اکسید کربن تشکیل میدهد. اگر تنها یک تریلیون تن، یعنی 0.0002 % (دو-ده هزارم درصد) دیگر، گاز دی اکسید کربن در جو رها شود، گرمای زمین 2 درجه افزایش مییابد و زمین غیر قابل سکونت میشود (جان بلامی فاستر. مجله دانشومردم. شماره 3، تابستان 92). عجیب است چنین افزایش ناچیزی، به حیات انسان خاتمه میدهد، اما عدهای در اندیشه امکان زندگی در کره مریخ، با وجود 95% دی اکسید کربن هستند!
میدانیم که بخش مهمی از بزرگترین دانشمندان فضایی، در شرکتهای بزرگ تسلیحاتی مشغول بهکارند. پس اندک-اندک معمای هیاهو در مورد «امکان حیات» روی کره مریخ گشایش مییابد. همان شرکتهایی که تداوم جنگ روی کره زمین را تضمین میکنند، بهدنبال سود از این «هیجان» هستند. اما این فقط یک روی سکه است.
روی دیگر آن، پاسخ به این سوال حیاتی است که بشر چگونه قادر است جلوی افزایش این میزانِ اندک را بگیرد؟ آیا «ناتوانی» پاسخ مناسبی است؟ قطعا خیر. کمتر کسی است که نداند رشد شتابان تکنولوژی – تنها با انگیزه سود – و تولیدِ هرچه انبوهتر، فقط بهمنظور کسب سود و استفاده از ارزانترین و آلایندهترین منابع انرژی در بالاترین سطح ممکن، منشا مرگ تدریجی حیات روی کره خاکی است.
طبیعت بدن انسان، در طول دهها میلیون سال با طبیعت زمین سازگار شده و غیر ممکن است بتوان در طول دههها، آن را با دو-ده هزارم درصد دی اکسید کربن بیشتر، سازگار کرد؛ چه برسد به 94% بیشتر!
ریشه تغییرات اقلیمی و آبوهوایی، در سیستم اقتصادی-اجتماعی حاکم بر کره زمین قرار دارد. این سیستم توانایی خارقالعاده در نابودی حیات و ظرفیتی بس اندک برای حل معضلات حیات دارد. بقای این سیستم، تضمین کننده مرگ طبیعت – و بشریت – بر روی کره زمین است. افزایش سرعت انباشت سرمایه و ارزش اضافی، همانا افزایش سرعت حرکت کره زمین بهسوی نابودی است.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
برای سالمرگ هانس کریستین آندرسن، شاعر و نویسنده دانمارکی که ادبیات کودک را تحت تاثیر قرار داد
پاسخ «علی مطهری» به نامه فرمانده سپاه پاسداران در جواب به رئیس جمهور آمریکا و نهی او از دخالت نظامیان در سیاست
«همدلی» از افزایش روند روبهرشد فقر مطلق در کشور گزارش میدهد تله فقر
گزارش «همدلی» از ویرانگرشدن نرخ اجارهبها در تهران به اجارهها ایست بدهید
چند روز دیگر تکلیف رژیم حقوقی دریای شمال ایران در آستانه مشخص میشود «خزر» را از دست ندهیم
اقتصاد ایران به کجا میرود و چرا باید تحت تاثیر هجوم شاخصها گرفتار تب و لرز شود؟
امیر محبیان: پذیرش پیشنهاد ترامپ در این شرایط شدیدا مضر است
پای صحبت «آراس رجبی» و «معصومه رشیدنیا» زوج نوازندهای که در دل مشکلات امیدوار فرداها هستند؛
ولیالله شجاع پوریان فواد در قلب مردم خوزستان
آب و حیات در مریخ یا خشکی و مرگ در زمین؟
عضو هیات مدیره کانون عالی شوراها: دائماً برای وزارت کار مسئلهسازی میکنند