مجید ابهری=رفتار شناس

در میان سازمان‌های محلی، شهرداری‌ها به جهت ارتباط مستقیم با مردم و وظایف مختلفی که در محور خدماتی دارند از جایگاه ویژه و ممتازی برخوردار هستند. از دیرباز تاکنون که «بلدیه» خدمات شهری و تنظیف و بهداشت شهر را برعهده گرفت تا به امروز که شهرداری سازمان گسترده با وظایف متنوعی می‌باشد، مردم انتظارات مختلفی از این نهاد داشته و دارند. حفاظت از فضای سبز، جمع‌آوری زباله و مدیریت پسماند، حمل و نقل شهری، اتوبوسرانی، تاکسیرانی و مترو، تعمیر و نگهداری و ایجاد اتوبان‌ها و پل‌ها و ده‌ها وظیفه دیگر مانند اداره بهشت زهرا (س)، سازمان میادین و آتش‌نشانی برعهده شهرداری است. شاید خیلی از شهروندان تعداد وظایف مرتبط با شهرداری را نشناسند اما خود شهرداری متوجه عمق خدمات و مسئولیت خود می‌باشد. این مطالب از آن جهت بیان شد که در کنار این همه خدمات، پیشگیری، کنترل و مقابله با آسیب‌های اجتماعی نیز در بخش‌های مختلف مثل کودکان خیابانی، توانمندسازی زنان سرپرست خانوار و بهداشت و نشاط محلات نیز در لیست وظایف شهرداری است اما چنین سازمان گسترده آنهم با انبوهی از مشکلات درحال حاضر بلاتکلیف است؛آنهم به دلیل تغییرات مدیریت ارشد این سازمان. بعد از شهردار اسبق، آقای نجفی شهرداری تهران را برعهده گرفت و براساس یک سنت سازمانی، اقدام به بعضی از تغییرات کرد. قطعا از اختیارات و مسئولیت‌های یک مدیر، انتخاب همکاران می‌باشد اما در مقابل این فرضیه میزان تخصصی بودن خدمات یک سازمان و ضرورت وجود تجربه در مدیران سطوح اول و دوم، بیانگر این واقعیت هستند که افراد وارد شده به شهرداری مدت زمان مناسبی را برای آشنایی با دالان‌های تاریک و روشن شهرداری لازم خواهند داشت.
به هر علت ایشان از بهشت جدا شدند و آقای افشانی شهرداری تهران را برعهده گرفتند و متاسفانه امروز زمزمه خروج ایشان از شهرداری مطرح است. شاید فقط متخصصان و نخبگان اجرایی و سازمانی زیان‌های هنگفت و عجیب این تغییرات را درک کنند. در حال حاضر بلاتکلیفی و سرگردانی در سطوح مختلف مدیران شهرداری، کاملا ملموس است که زیان نهایی را از این تغییرات متوجه مردم خواهد شد. کسانی که ایشان را به عنوان شهردار معرفی کردند قطعا اطلاع دارند که شهرداری سازمانی گسترده، تخصصی، پیچیده و کندرو است و ضعف عملکرد و اشتباه در کارکرد در این سازمان، زیان‌های آشکار و نهانی را به مردم وارد خواهد کرد. به هر حال کشورمان مهد قانون و تبصره است و نخبگان قانونی و حقوقی برای حل این مشکلات قطعا تمهیداتی در نظر خواهند گرفت. شورای شهر تا امروز دغدغه‌ای در حد تملک منازل مشاهیر، نامگذاری و تغییر نام معابر و اماکن داشته و توجهی به سود و زیان جامعه شهری ندارند، اما نخبگان و کارشناسان، این کشمکش‌های سیاسی و جناحی را به خوبی شناخته و عوارض ناخوشایند و بعضا غیرقابل جبران آن را ارزیابی می‌کنند. ثبات سازمانی اصلی‌ترین بستر برای تسریع روند خدمات و رشد و اعتلای اهداف عالی خواهند بود. امیدواریم که در این مقطع حساس زمانی، رضای خدا و منافع مردم در نظر گرفته شود.