پرهیز از نسبت نیت گناه‌آلود به عموم مردم

مسأله نگاه گناه آلود متوقف بر نیت گناه و نیت التذاذ حرام است. نگاه کردن با نیت گناه به بدن نامحرم، اشکال شرعی دارد، اما کسانی که برای تماشای ورزش به ورزشگاه می‌روند نیت التذاذ حرام ندارند. این افراد برای تماشای بازی و ورزش به ورزشگاه می‌روند نه اینکه به قصد گناه به ورزشگاه بروند. وگرنه اگر به قصد گناه باشد چه مرد و چه زن که به ورزشگاه بروند و برای مثال نگاه به بدن حتی مرد به مرد اگر با نگاه التذاذ باشد، حرام است. همچنین نگاه مرد به زن و زن به مرد به نیت گناه حرام است. به هر حال آن نیت گناه مهم و شرط اساسی است. بنابراین کسانی که به ورزشگاه‌ها می‌روند چه آقایان و چه خانم‌ها،‌ می‌خواهند یک تفریح سالم داشته باشند یعنی تحرک، نشاط نیز وجود دارد نه اینکه صرفا برای گناه به ورزشگاه برود. براین اساس مشکل شرعی ندارد، مگر اینکه کسی نیت سوء داشته باشد و نباید مردم را متهم کنیم به اینکه همه افرادی که به ورزشگاه‌ها می‌روند به قصد گناه می‌روند. کسانی که تفسیرهای نادرست در این مورد می‌کنند و این موضوع را به سمت نگاه‌های شهوت‌آلود و همراه با التذاذ می‌برند باید توجه کنند که در واقع شاید نیت، دیدگاه و نگاه خود را افشا می‌کنند. این درست نیست و نباید همه مردم را با این دید نگاه کرد که همه به قصد گناه می‌روند. بنابراین نگاه کردن به ورزش و حرکاتی که بازیکنان انجام می‌دهند، گلی می‌زنند یا شادی می‌کنند، اشکالی ندارد. اگر اشکالی باشد باید در بازارها، پارک‌ها و خیابان‌ها هم گرفته شود. این مواجه بودن و روبه‌روشدن مردان و زنان در مکان‌های عمومی نیز وجود دارد و آیا می‌توان این موارد را نیز گناه محسوب کرد. حتی در مراسم حج نیز بدین‌گونه است که نیمه بدن مردان عریان است و خانم‌ها نیز در کنار مردان به فاصله چند سانتی متر حرکت می‌کنند آیا می‌توان گفت که خانم‌ها نباید در مراسم حج شرکت کنند به این دلیل که بدن مردان عریان است. به هر حال اگر درست تحلیل شود نیت گناه چون در نگاه به ورزش نیست، مشکلی ندارد. باید توجه ملت را به این نکته سوق دهیم که نیت‌های خود را پاک کنند و نیت‌های آنها گناه‌آلود نباشد. این اخلاقیات مبتنی بر درست کردن نیت‌هاست. سوءنیت و سوءظن نباید در افراد باشد، این نوع نسبت دادن به یکدیگر که همه برای گناه‌کردن در این مجامع شرکت می‌کنند، درست نیست. همان‌گونه که خانم‌ها شانه به شانه در کنار مردان در مراسم سوگواری، اربعین و همچنین راهپیمایی‌ها شرکت می‌کنند و کسی در آنجا نیت سوء ندارد. در ورزشگاه‌ها هم عموم کسانی که شرکت می‌کنند برای اینکه یک نوع تفریح، شادی و نشاط ملی را تشویق کنند. تیم ملی کشور را تشویق کنند و انرژی مثبت به بازیکنان دهند و در نهایت پرچم ایران را برافراشته کنند. این تفریحات،‌تفریحات سالمی در جهان است که در ایران نیز می‌تواند با رعایت اصول اخلاقی ‌باشد.
* مدرس حوزه و دانشگاه