خشم تک‌تیرانداز در ولنجک

شهروند| تک‌تیراندازی در یک بازی رایانه‌ای، به شلیک‌های مرموز شبانه در یکی از کوچه‌های ولنجک ختم شد. پسر نوجوان به دلیل اعتیادش به بازی‌های رایانه‌ای تصمیم گرفت یکی از این بازی‌ها را به صورت واقعی اجرا کند. او با اسلحه پدرش از پشت پنجره خانه‌شان به سمت اهالی محل شلیک و موبه‌مو صحنه‌های بازی‌اش را به‌صورت واقعی تصویرسازی کرد.
پنجشنبه‌شب بود که تعدادی از اهالی کوچه‌ای در ولنجک به طرز مشکوکی زخمی شدند. هر کس از مقابل یکی از آپارتمان‌های آن کوچه رد می‌شد، ناگهان شیء کوچکی مثل گلوله با او اصابت می‌کرد و زخمی می‌شد. هیچ ‌کس نمی‌دانست دلیل این اتفاق چیست؛ فقط مشخص بود که از سمت بالا گلوله‌ای با آنها برخورد و آنها را به‌صورت سطحی زخمی می‌کند. زخمی‌ها بلافاصله موضوع را با پلیس در میان گذاشتند و با تماس سه نفر از این شاکی‌ها با مرکز فوریت‌های پلیسی مبنی بر اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای به سر و دست خود، موضوع در دستور کار کلانتری 163 ولنجک قرار گرفت. ماموران کلانتری وقتی به محل رسیدند، بررسی‌های خود را درباره این تیراندازی مشکوک آغاز کردند. با بررسی فنی و میدانی پلیس، شاکی‌ها گفتند که به یکی از این آپارتمان‌ها مشکوک هستند. بنابراین ماموران آن آپارتمان را تحت نظر قرار دادند و متوجه شدند که پسری نوجوان چندین مرتبه از پنجره به بیرون از ساختمان نگاه می‌کند. برای همین با مظنون‌شدن به این پسر نوجوان، ماموران به سراغ او رفتند. در تجسس‌های بعدی مشخص شد که نوجوانی 15 ساله از بالکن طبقه 7 برجی مسکونی با تفنگی ساچمه‌ای اقدام به تیراندازی به سمت عابران کرده است.
در تحقیقات پلیسی مشخص شد که این نوجوان تک‌فرزند است و پدر و مادرش شاغل‌اند و به‌ناچار ساعاتی از روز را به تنهایی سپری می‌کند. بنا بر اظهارات این نوجوان، او علاقه زیادی به بازی‌های رایانه‌ای دارد و روزانه 4 ساعت مشغول بازی‌های رایانه‌ای خشن و جنگی است و تمایل داشته در واقعیت موضوع بازی‌ها را اجرا کند. با همین انگیزه با اسلحه پدرش به سمت عابران تیراندازی کرده است.
این نوجوان پس از انتقال به مقر انتظامی درباره این اقدام عجیبش توضیحاتی داد و گفت: «پدرم نمایشگاه ماشین دارد و مادرم هم کارمند یک شرکت خصوصی است. من از صبح تا شب در خانه تنها هستم. برای همین اعتیاد شدیدی به بازی‌های رایانه‌ای پیدا کرده‌ام. از صبح تا شب مشغول بازی هستم. این چند وقت اخیر به بازی اسنایپر علاقه‌مند شده بودم. این بازی با نام فارسی خشم تک‌تیرانداز، مرد تک‌تیراندازی را نشان می‌دهد که درحال شلیک‌کردن است و افراد را هدف گلوله‌های خود قرار می‌دهد. روز چهارشنبه نهم آبان‌ماه بود که در حال بازی‌کردن اسنایپر بودم. تا عصر بازی کردم. بعد از آن تحت ‌تأثیر همین بازی تفنگ ساچمه‌ای پدرم را برداشتم و از پنجره به سمت بیرون تیراندازی کردم. آن روز هیچ اتفاقی برای کسی نیفتاد. تا اینکه فردایش یعنی روز پنجشنبه باز هم همین بازی را تا عصر ادامه دادم. آن‌قدر بازی کردم تا اینکه چشم‌هایم خسته شد، اما دلم می‌خواست باز هم بازی کنم. برای همین بار دیگر تفنگ را برداشتم و از پنجره شروع کردم به تیراندازی؛ بازی را به‌صورت واقعی ادامه دادم. اصلا فکرش را هم نمی‌کردم که برای کسی اتفاقی بیفتد.»
سرهنگ محمدباقر قدم‌زاده، رئیس کلانتری 163 ولنجک در این‌باره به «شهروند» گفت: «پرونده پس از تکمیل، برای سیر مراحل قانونی تحویل مقام قضائی خواهد شد. از آنجایی هم که تفنگ ساچمه‌ای از طبقه هفتم برد زیادی ندارد، شاکی‌ها فقط به‌صورت سطحی زخمی شده‌اند. این درحالی است که والدین مسئول رفتار کودکان و نوجوانان خود هستند و توصیه می‌شود با کنترل و مدیریت آنها از نهادینه‌شدن خشونت در آنها پیشگیری کنند. حتی‌الامکان فرزندان خود را تنها نگذارند و اشیای خطرناک را از دسترس آنها دور کنند.» تحلیلی بر خشونت نوجوانان متاثر از بازی‌های رایانه‌ای سرهنگ کیوان ظهیری سازمان بهداشت جهانی اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای را در دسته مشکلات سلامت روان‌ سال ۲۰۱۸ عنوان کرده است. بی‌شک این نوع بازی‌ها بر جسم و ذهن افراد به‌ویژه کودکان و نوجوانان تاثیرگذار است. امروزه بازی‌های رایانه‌ای یکی از محبوب‌ترین بازی‌ها بین نوجوانان است که بخش زیادی از سرگرمی‌های امروزی آنها را شامل می‌شود. بر اساس یک گزارش بین‌المللی، در جهان ۶۵‌درصد از خانواده‌ها یکی از اعضای نوجوان‌شان به‌طور میانگین حداقل سه ساعت در هفته به بازی‌های رایانه‌ای مشغول است. بر اساس تحلیل‌های صورت‌گرفته، ارتباط مستقیمی بین اعتیاد به بازی‌های اکشن رایانه‌ای و ارتکاب رفتارهای خشونت‌آمیز وجود دارد. این نوع اعتیاد تاثیرات قابل توجهی در رفتارهای نوجوان در خانواده، مدرسه و محیط‌های اجتماعی می‌گذارد و او را اسیر توهمات واهی می‌کند که منتج به تولید هیجانات کاذب می‌شود و روح ماجراجویی و رفتارهای پرخاشگرانه را در او می‌پروراند. نظریه همنشینی افتراقی که از نظریات مهم در علم جرم‌شناسی است بر این نکته تأکید دارد که افراد تأثیر بسیاری از همنشینی با یکدیگر به نسبت مدت زمانی که در کنار هم هستند، می‌گیرند. امروزه نظر به اینکه خانواده‌ها مانند سابق همنشینی‌های خانوادگی ندارند و فضای مجازی جایگزین آن و محتواهای آن همنشین اعضای خانواده‌ها شده است، بحث همنشینی افتراقی مجازی را می‌توان مطرح کرد. بازی‌های رایانه‌ای نیز یکی از این همنشینی‌ها با کودکان و نوجوانان است که خطرات بسیاری را به‌دنبال دارد که مهمترین آن اختلالات ناشی از آن است (game disording) که در جهان تهدیدی برای سلامت افراد به‌ویژه نوجوانان محسوب می‌شود. وقتی در بعضی خانواده‌ها زمان گفت‌وگو‌ بین یکدیگر و نیز زمان حضور والدین بالاخص پدران در محیط خانه کاهش یافته است، فرزندان گرایش بیشتری به دنیای مجازی پیدا می‌کنند و همنشینی با آن را برمی‌گزینند و قطعا از آن تأثیر می‌پذیرند. کنترل و نظارت بیشتر بر فرزندان، جایگزینی تفریحات سالم و ورزش، همراه‌بودن با آنان و دورکردن فرصت‌های جرم قطعا از مولفه‌هایی است که خشونت‌ورزی متاثر از اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای را از آنها دور خواهد کرد.