ائتلاف جالب برای مخالفت با تشنج‌زدایی!

در حوادث و رویدادهای مهم عیار آدم‌ها مشخص می‌شود و آشکار می‌گردد که چه کسی دلسوز کشور و مردم است و چه کسانی فقط به دنبال منافع و امیال خود هستند و در این راه از هیچ عملی فرو گذار نیستند. در هنگامه‌های مهم یارگیری‌ها اتفاق می‌افتد و انسان‌ها به‌رغم ظاهری که نشان می‌دهند گاهی دوست هم می‌شوند و گاهی تا اتحاد و ائتلاف هم پیش می‌روند، دوستان دیرین یکدیگر را فراموش می‌کنند وگاهی تا دشمنی هم پیش می‌روند. برجام واهمیتش از پدیده‌هایی است که پیرامون آن می‌شود بسیاری از ابهام‌ها را کنار زد و شخصیت و افکار و رفتار افراد را مورد ارزیابی جدی قرار داد. برجام که امضا شد ایران از وضعیت خطرناک رویارویی با بیگانگان خارج شد و رفع تحریم‌های اقتصادی کلید خورد، تعادل وثبات به بازارهای ایران بازگشت و خیل سرمایه گذاران راهی تهران شدند تا امکان‌های مختلف مراودات تجاری با ایران را مورد بررسی جدی قرار دهند. همین سفرها که فضای روانی بسیار مثبتی را ایجاد کردند به ثبات و تعادل دامن زدند و فرصتی کم نظیر بوجود آوردند تا سکوی پرش اقتصاد کشور شوند و دوره‌ای طولانی از آرامش و رونق در حوزه سرمایه‌گذاری و تولید و اشتغال و افزایش سطح رفاه جامعه را تجربه کنیم. متاسفانه قدر گشایش‌های برجامی دانسته نشد. عده‌ای از همان ابتدا با شدت هرچه تمام‌تر به مخالفت پرداختند و با اقدامات گوناگون خود در مخدوش ساختن آن فضای پرمنفعت نگذاشتند تا میوه‌های تعامل سازنده با جهان چیده شود و نفعش را مردم وخصوصا محرومان جامعه ببرند. هدف مخالفان برجام چه بود؟ آنها چه انگیزه‌ای در سر داشتند و چرا نمی‌خواستند ایران به راحتی نفت بفروشد، با جهان دادوستد کند و پول خود را بدون نگرانی در بانک‌های جهان بگذارد و هنگام نیاز با طیب خاطر از آنها برداشت کند؟ مسلما بر برنامه مشترک میان ایران و 6 قدرت جهانی انتقاداتی وارد است و اگر شرایط کشور عادی بود و با حجم عظیمی از سوء مدیریت‌های غیرقابل باور ودشمن تراشی‌های بی مورد روبه‌رو نبودیم قطعا مفاد برجام بهترتنظیم می‌شد و منافع آن برای ایران بیشتر بود و شاید اساسا نیاز به برجام به‌وجود نمی‌آمد ولی به هرحال در آن شرایط واجماع خصمانه‌ای که علیه جمهوری اسلامی در دنیا بوجود آمده بود و چین و روسیه هم به قطعنامه‌های علیه ایران شورای امنیت سازمان ملل رای منفی نمی‌دادند برجام فضا شکنی کرد و فصل جدیدی از روابط گرم ایران با جهان را گشود. انگیزه مخالفان هرچه بود آنان در عمل برجام را تضعیف وپیام‌های مخربی به جهان مخابره کردند و ترامپ با خروج از آن توانست جراحت عمیقی به این معاهده وارد کند. شاید مخالفان خواستند ثابت کنند که دولت روحانی آنچنان که می‌نماید نمی‌تواند مشکلات را حل کند. اصلاح‌طلبان با حمایت از برنامه‌های تشنج‌زدا راه به جایی نمی‌برند و مردم بیهوده در انتخابات به رای نظر آنها اقبال نشان داده‌اند! در واقع برای رساندن و اثبات این پیام‌های کوچک تخریب‌های خطرناکی صورت گرفت و آسیب‌ها متوجه منافع کشور شد. درست مثل ناآرامی‌های دی ماه سال 96 که برای اثبات بی‌کفایتی دولت در رفع و رجوع مسائل موسسات اعتباری آغاز شد ولی تا شعارهای تند و تجمعات گسترده در شهرهای مختلف سرایت کرد. جالب اکنون است که ظاهرا دشمنان پیشین در مخالفت با تشنج‌زدایی در روابط خارجی جمهوری اسلامی که لوایح چهارگانه از ملزومات آن است همدیگر را پیدا کرده‌اند و در این نقطه مشترک به ائتلافی نانوشته دست یافته‌اند! امروز احمدی‌نژاد با سایت‌ها و تریبون‌هایش به همراه دوستان و پیروانی که در مجمع تشخیص مصلحت نظام دارد همانقدر به مخالفت با لوایح چهارگانه مشغولند که تندهای اصولگرا تجمیع مساعی کرده‌اند! آنها که تا همین حالا یکدیگر را به‌شدت می‌کوبند و گاهی اتهام خیانت و ستم به هم می‌زنند حالا مواضع دولت خصوصا در تائید لوایح چهارگانه را مشترکا زیر آتش گرفته‌اند تا خویش را به اثبات برسانند! در درستی و مصلحت‌مندی این لوایح همین بس که اعوان و انصار دولت‌های نهم ودهم به مخالفت با آنها برخاسته‌اند و تغافل می‌فرمایند که همه تنگناهای موجود حاصل مدیریت غلط و شعارمحوری آنهاست. اگر آنان لحظه‌ای به فریاد دلسوزان جامعه گوش داده بودند چه بسا تحریم‌ها هرگز آنچنان اوج نمی‌گرفتند و اساسا نیاز به برجام آنچنان فوری و فوتی نمی‌شد.
* روزنامه‌نگار