پنج پیش فرض ترامپ که محقق نشد

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: « تغییر » این اصلی‌ترین شعار تبلیغاتی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ ایالات متحده آمریکا بود. در کنار این شعار یعنی تغییر که بعدها به «بازگرداندن شکوه و عظمت به آمریکا » تغییر حالت داد و خروج از برخی پیمان نامه‌هایی که به زعم ترامپ و جمهوری خواهان، منافع آمریکا در آن تامین نشده بود! جزو اصلی‌ترین تصمیمات رئیس جمهور آینده آمریکا در سال 2016 میلادی به شمار می‌آمد.
ترامپ در کمپین‌های انتخاباتی به شدت علیه تصمیماتی که منجر به امضای تعهدنامه‌های بین المللی توسط دموکرات‌های آمریکایی شده بود موضع‌گیری می‌کرد. برخی بررسی‌های جامعه‌شناسانه سیاسی نشان می‌دهد یا با بررسی برخی از ابعاد حوادث سه سال اخیر می‌توان به این نتیجه رسید که بغض و کینه ترامپ نسبت به باراک اوباما، اندکی بیشتر از بغض و کینه دو رقیب سیاسی که یکی در تیم جمهوری خواهان قرار دارد و دیگری در تیم دموکرات‌ها نمود و عینیت دارد به تعبیر ساده تر می‌توان گفت که وقتی تحلیلگران از وجود یک مشکل شخصی برای خروج ترامپ از برجام سخن به میان می‌آورند حتی می‌توان به ایده‌های نژادپرستانه
دونالد ترامپ نیز فکر کرد ـ باراک اوباما یک سیاهپوست است و نظر ترامپ در مورد سیاهپوست‌ها کاملاً مشخص است ـ از نظر ما، منظور از بیان مشکل شخصی آن است که همه نقد ترامپ به برجام به این نقطه برنمی‌گردد که منافع آمریکا در نظر گرفته نشده است یا تعهدنامه‌ای به نام برجام به منافع آمریکا ضربه زده است بلکه برخی از این منظر نگاه می‌کنند که چون دموکرات‌ها برجام را امضا کرده‌اند پس ترامپِ جمهوری خواه با حملات شدید به این توافقنامه بین المللی می‌کوشد تا یک توافق
امضا شده از سوی دموکرات‌ها را از درجه اعتبار ساقط کند.


دیگر اینکه ترامپ می‌خواهد خودش با شرایط جدید توافقنامه جدیدی را به امضا برساند از اینجا داستان ترامپ و تیم مشاوره ای ترامپ وارد کانال جدیدی می‌شود. همزمان با ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید این زمزمه بالا می‌گیرد که ترامپ بالاخره از برجام خارج خواهد شد البته این تصمیم یک تصمیم شخصی نمی‌تواند تلقی شود زیرا در فضای سیاسی آمریکا خاصه سیاست‌خارجی، اینگونه نیست که روسای جمهور ایالات متحده آمریکا به خواست خود این توان را داشته باشند که تصمیمی‌را اتخاذ کنند که در ابعاد بین‌المللی این کشور را در تیررس نگاه‌های انتقادآمیز جهانیان قرار دهد! اگرچه هر رئیس‌جمهوری تلاش می‌کند که به جهانیان بفهماند نفر اول و آخر در تصمیم‌گیری‌های ایالات متحده آمریکا است اما در بررسی‌های به عمل آمده در حوزه سیاست خارجه آمریکا این احساسِ قوی وجود دارد که در نهایت رئیس جمهور اجرا کننده تصمیماتی است که
در محافل تصمیم گیری کلان آمریکا به نتیجه گیری
یکسانی ختم می‌شود؛ البته این بدان معنا نیست که رئیس جمهور عامل صرفِ پشت پرده‌ها است اما در نهایت نمی‌توان پذیرفت که تصمیم گیرنده یک کشور در ابعاد ایالت متحده آمریکا شخص
« پرزیدنت » باشد در بررسی‌های به عمل آمده از سوی روزنامه آفتاب یزد می‌توان به این نتیجه رسید که ترامپ برای خارج شدن از برجام و انتخاب گزینه ای به نام تحریم، دلایل و پیش فرض‌هایی را درنظر گرفته بوده اند به تعبیر ساده تر
این که ترامپ و تیم حمایتی او که حمایت‌های
فکری و نیز حمایت‌های سیاسی را از او به عمل آورده اند با این فرضیات رو در رو بوده اند که وقتی از برجام خارج می‌شوند ۵ گزینه پیش روی آنان قرار خواهد گرفت

> گزینه اول
آمریکا از برجام خارج می‌شود آمریکا، ایران را تحریم می‌کند، ایران زیر فشار تحریم‌ها که در سایه ی خروج آمریکا از برجام حاصل آمده است به آسانی به میز مذاکره باز می‌گردد و برجامی‌مورد پسند آمریکای ترامپ امضا می‌شود. اما آمریکا از برجام خارج شد، آمریکا ایران را تحریم کرد، ایران تحت فشار تحریمی‌در سایه ی خروج آمریکا از برجام قرار گرفت اما ایران به میز مذاکره بازنگشت!

> گزینه دوم
ایران به برجام نیاز دارد! پس به هیچ وجه از برجام خارج نمی‌شود؛ آمریکا می‌تواند با فشار شدید تر ایران را مجبور کند تا به خواسته‌های آمریکا تن در دهد ولیکن خروج گام به گام ایران از برجام گزینه دوم آمریکا را نیز از رده اعتبار ساقط کرد!

> گزینه سوم
آمریکا می‌تواند در منطقه ائتلاف شکل دهد، ائتلاف منطقه ای در یمن، در سوریه، در عربستان و نیز ائتلاف در مسئله ای مانند کشتیرانی در خلیج فارس! این ائتلاف‌ها کمک خواهد کرد تا ایران تحت فشار شدید ائتلاف‌های منطقه‌ای وارد مذاکره با آمریکا شود این گزینه با عدم موفقیت آمریکا در به وجود آوردن ائتلاف‌های منطقه‌ای خود به خود منجر به شکست شد حتی در این اواخر دیدیم که از ائتلاف کشتیرانی
در خلیج فارس نیز آمریکا ناتوان نشان داد.

> گزینه چهارم
آمریکا بحران‌های منطقه‌ای را حل می‌کند، آمریکا به تنهایی بحران یمن را، بحران سوریه را و دیگر بحران‌های منطقه ای را حل می‌کند. این منجر به خروج ایران از بازی‌های منطقه‌ای می‌شود و این یعنی حذف سیاسی ایران از تمام معادلات منطقه‌ای این گزینه نیز به شکست منتهی شد زیرا آمریکا عملاً نتوانست هیچ کدام از بحران‌های منطقه‌ای را کاهش دهد چه رسد به آنکه بتواند آن را حل کند!!!

> گزینه پنجم
حوادث دی ماه ۱۳۹۶ به طرز بسیار فجیع آمریکایی‌ها را دچار اشتباه کرد! آمریکایی‌ها خیال می‌کردند با فشاری که به ایران یا عملاً فشاری که به مردم وارد می‌کنند مردم، آن فشار را به نظام منتقل می‌کنند و زمینه اعتراضات اجتماعی فراهم می‌شود! فشارهای وارد آمده به مردم که آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که ایرانی‌ها از فشارهای تحریمی‌خسته شده‌اند ـ و یک جرقه کافی است تا همه چیز در ایران به هم بریزد! حتی آن‌ها فکر می‌کردند که یک کاتالیزور می‌تواند همه نقشه‌های آمریکا را در منطقه پیاده کند این مسئله باعث خواهد شد تا ایران زیر فشارهای ناشی از اعتراضات مدنی با آمریکا وارد مذاکره شود. این اتفاقات نیز رخ داد اما ایران منسجم باقی ماند و این یعنی پنجمین شکست امریکا و انفعال ترامپ و آمریکا در همه ابعاد.
نکته حائز اهمیت در این مباحث آن است که ایالات متحده آمریکا تلاش کرد تا ایران نتواند نفت خود را به فروش برساند که همین مسئله باعث خواهد شد تا فشارهای اقتصادی وارد آمده به دولت ایران، مردم را عصبانی کند با بررسی‌های به عمل آمده روی گزینه‌های پنجگانه به این نتیجه می‌توان رسید که عملا همه سیاست‌ها، پیش بینی‌ها و مفروضات ایالات متحده آمریکا منجر به شکست شده است.
حال وقتی خبر می‌رسد که مکرون به ترامپ پیشنهاد می‌دهد تا اجازه دهیم ایرانی‌ها نفت بفروشند شاید از خروج آن‌ها از برجام جلوگیری کرد، ترامپ با این پیشنهاد تلویحاً موافقت می‌کند و این مسئله یعنی همه گزینه‌های ترامپ برای به زانو در آوردن جمهوری اسلامی‌ایران منجر به شکست شده است نتیجه همه مباحث اینکه دیپلماسی فعال، عزتمند، هوشمندانه و سراسر اتحاد باعث شده است تا همچنان ابتکار عمل در زمینه برجام در دست ایرانی‌ها قرار داشته باشد و این بدان معنا است که ایالات متحده آمریکا عملاً برنامه‌ای آنکه بتواند گزینه‌های خود را بر نظام مردم و مقامات جمهوری اسلامی‌ایران تحمیل کند پیش رو ندارد و اندک اندک به این سمت کشیده می‌شود که به گزینه‌های پیشنهادی
ایران در این زمینه روی خوش نشان دهد! مسئله‌ای که با توجه به شرایط پیش آمده و بررسی‌های یک سال گذشته چندان هم دور از دسترس نخواهد بود!