رشد تاب آوری اقتصادی

مجید ابهری‪-‬ در 40 سال گذشته مردم ایران در شرایط مختلف سیاسی، پایداری و مقاومت سیاسی خود را به اثبات رسانیده و در مقابل تمام کج رفتاری‌های سیاسی، هجوم‌ها و اهانت‌های زورگویان جهانی، مقاومت کرده و ثابت کرده‌اند که بر سر معیارها و ارزش‌های خود با هیچ‌کس به هیچ شکل، اهل سوداگری نیستند. اما متاسفانه گاهی برخی از مدیران ارشد، حرف‌هایی می‌زنند که هم باعث تعجب می‌گردد و هم نشان از فاصله مدیران از افکار عمومی‌دارد. چند روز پیش جناب معاون اول رئیس‌جمهور سخنانی گفتند که در هیاهوی موضوع آرامکو کمرنگ شد. سخنانی که موجب تاسف مردم و نخبگان شد. ایشان گفتند «ما باید تاب آوری اقتصادی مردم را بالا ببریم». مفهوم تاب آوری سیاسی و اجتماعی از نگاه رفتارشناسی کاملا مشخص و معلوم است اما تاب آوری اقتصادی چندان مفاهیم و مرزبندی‌های روشن نداشته و قابل درک نمی‌باشد. تحمل بخش اعظم جامعه در مقابل کاهش قدرت خرید و ناتوانی از تهیه مایحتاج ضروری، اگر تاب آوری اقتصادی نیست پس در چه مفاهیمی‌جایگزین می‌شود یا تغییر رژیم غذایی بخش اعظم جامعه و حذف و کاهش اقلام ضروری از سفره افراد زیر خط فقر ،اگر بالا رفتن تحمل اقتصادی نیست چه مفهوم دیگری دارد؟ شاید ایشان از وضعیت بازنشستگان، بیکاران و افراد کم درآمد مطلع نیستند که این خود جای تامل دارد. بالا بردن تاب آوری اقتصادی بیشتر از وضعیت حاضر، یعنی باید از حداقل اقلام غذایی نیز چشم‌پوشی کرد. حذف میوه، گوشت، مرغ و ماهی و سبزیجات تازه از سبد غذایی باعث شده مقاومت جسمی‌در مقابل بیماری‌ها کاهش یابد. کمبود ویتامین‌های ضروری برای مقاومت عصبی و توانایی روحی و فکری موجب بروز پرخاشگری و خستگی‌های روحی و روانی گردیده است. همچنین حذف لبنیات از رژیم غذایی روزانه، موجب کاهش رشد و کندی توانایی‌های کودکان و نوجوانان گردیده است. اگر قرار باشد تاب آوری اقتصادی مردم بیشتر از این بالا برده شود باید از آنها بخواهیم که فقط به نان خالی اکتفا کنند. اگر بیان این‌گونه نکات به منزله همدردی با مردم است که اصلا چنین مفهومی‌از حرف‌های ایشان درک نمی‌شود. اگر هدف دلداری دادن به اقشار کم درآمد جامعه می‌باشد که این رفتار نیز در محور دلداری و همدردی نمی‌گنجد. تنها می‌توان نتیجه گرفت که برخی از مدیران ارشد از اوضاع واقعی جامعه بی‌خبر بوده و مطالب و حرف‌هایشان با واقعیت‌های موجود، فرسنگ‌ها فاصله دارد.
ای کاش، ایشان به جای بالا بردن تاب آوری اقتصادی مردم، ظرفیت مدیران ارشد جامعه را بالاتر می‌بردند تا 700 هزار تن سنگ و خاک به گندم به عنوان اصلی‌ترین نیاز جامعه مخلوط نگردد. یا عاملین این خیانت‌های بزرگ به مردم معرفی و مجازات گردند. اگر به طور تصادفی و بی‌خبر به یخچال‌های اکثریت جامعه سرکشی شود آنگاه می‌توان به مفهوم اساسی قدرت تاب آوری مردم پی برد. بهترین داوران در مورد قدرت خرید مردم مغازه‌داران مثل میوه فروش‌ها، قصابی‌ها و سایر مراکز عرضه مایحتاج مردم می‌باشد. شلوغ بودن رستوران‌های شمال شهر یا جمعیت انبوه مال‌ها (مراکز خرید) هیچ اعتباری در ارزیابی توانایی اقتصادی جامعه ندارد، چرا که ساکنان شهرستانها، روستاها و شهرهای کوچک و مناطق جنوبی تهران و حاشیه‌های اطراف آن محل تمرکز اصلی مردم و بخش قابل توجه جامعه می‌باشد که ارزیابی اقتصادی آنها بهترین ملاک در ظرفیت و توانایی مردم می‌باشد. بنابراین چه زیباست که مدیران ارشد قبل از بیان اینگونه موضوعات کمی با مشاوران واقعی صحبت کرده یا گشتی در خیابان‌ها و معابر شهر بزنند.