چرا از روحانی مثل احمدی‌نژاد حمایت نشد؟

 
 
 
 


1- اواسط سال 87 بود که رئيس و اعضاي ستاد نمازجمعه کشور به ديدار رئيس فقيد مجمع تشخيص مصلحت نظام رفتند که هم ديداري تازه کنند و هم از آيت‌ا... هاشمي بپرسند که چرا در نماز جمعه از احمدي‌نژاد به عنوان رئيس‌جمهور حمايت نمي‌کند؟ پاسخ آيت‌ا... هاشمي به اين گلايه اما بسيار معنادار و در نوع خود تاريخي و عبرت‌آموز بود. آيت‌ا... هاشمي آن‌روز به کنايه به رئيس و اعضاي ستاد نمازجمعه گفته بود، «لااقل بگذاريد يک امام جمعه از اين دولت -احمدي‌نژاد- دفاع نکرده باشد!» جالب است که اگر امروز آيت‌ا... هاشمي زنده بود و چنان ديداري برگزار مي‌شد و از ايشان علت دفاع از روحاني را در نمازجمعه مي‌پرسيدند، احتمالا پاسخ مي‌دادند، «لااقل بگذاريد يک امام جمعه از اين دولت -روحاني- حمايت کرده باشد!» 2- ذکر خاطره فوق و مطايبه آخرش از اين جهت بود که به سوال طرح شده در اين مقاله و يک نکته اشاره شده از سوي رئيس‌جمهور در روزهاي اخير، يکجا پاسخ داده شود. سوال اين است که چرا از روحاني مثل احمدي‌نژاد حمايت نشد؟ پاسخ اين است که سيره رهبري معظم درباره حمايت از دولت‌ها کاملا روشن است ولي عملکرد نهادهاي منسوب دچار افراط و تفريط است. مثلا رهبري درباره دولت احمدي‌نژاد هرگز راه نقد آن را نبستند و خود ايشان هم بارها تذکرات جدي دادند ولي شاهد بوديم که برخي که امروز مخالف پروپاقرص روحاني شده‌اند، بارها با افراط کلامي تا مرز تقديس احمدي‌نژاد پيش رفتند و با اينکار خود نه تنها «توهم» ماذون بودن وي را قوت بخشيدند بلکه موجبات طغيان احمدي‌نژاد را هم فراهم کردند. سيره رهبري درباره دولت روحاني هم به همين‌گونه بود البته به تناسب شخصيت دو رئيس‌جمهور و جالب است که ايشان علاوه بر تقديرهاي ويژه و کم‌سابقه از شخص وزير خارجه که آخرين آن درباره اهانت سريال گاندو صورت گرفت، مهم‌ترين دفاع‌هاي خود را هم از دولت روحاني به‌ويژه در دو سال اخير در ديدار با خبرگان انجام دادند که بار اول آن در سال گذشته بود که در تعبيري بسيار معنادار فرمودند: «خالي کردن پشت دولت خطاست» و بار دوم همين امسال بود که وقتي رئيس محترم خبرگان در نطق افتتاحيه خود گفت که «اميدي به آينده اين دولت ندارم»، رهبري هوشمند انقلاب در ديدار خبرگان ضمن تاکيد بر «اميد به آينده» فرمودند: «برخي اوقات به دليل برخي مشکلات در جامعه، برخي بزرگان و محترمين دچار دستپاچگي مي‌شوند در حالي که بايد به خدا توکل و با تلاش آن مشکل را برطرف کرد». اينها گفته شد تا به اين نکته مهم طرح شده توسط رئيس‌جمهور محترم هم در روزهاي اخير پاسخ داده شود که «چه کساني کشور را به تعطيلي کشاندند؟» واقعيت آن است که پاسخ اين سوال را بايد در افراط و تفريط‌هايي جست‌وجو کرد که با انحراف از سيره رهبري درباره دولت‌ها، يا ديروز به دام تقديس همچون احمدي‌نژادي افتادند و يا امروز آنچنان در تخريب شخصيتي همچون روحاني غرق شده‌اند که فراموش کرده‌اند فراتر از حب و بغض‌هاي شخصي بايد به مصالح عالي نظام هم بينديشند و به سيره رهبري درباره حمايت از دولت‌ها توجه عميق کنند که اگر اينگونه مي‌شد نه طغيان ديروز احمدي‌نژاد اتفاق مي‌افتاد و نه تنهايي امروز روحاني! حسن ختام اين وجيزه هم کلام مولا اميرالمومنين(ع) در پرهيز از همين افراط و تفريط‌هاست که به غايت قصار فرموده است: الدّهرُ يَومانِ: يَومٌ لَكَ وَ يَومٌ عَلَيكَ، فَإنْ كانَ لَكَ فَلاتُبْطِرْ وَ آن كانَ عَليكَ فَلاتَحزَن. ايام زندگي دو روز است: يک روز به سود تو و روزي ديگر به زيان تو، در اين يکي افراط و سبکسري مکن و در آن ديگر، غم و اندوه به خود راه مده (تحف‌العقول، ص 200).