یک روز استانداران و حالا سُفرا...!


در فقره اخیر یعنی انتخاب کاظم جلالی به عنوان سفیر ایران در کشور روسیه، حاشیه‌ها آن چنان پررنگ بود که بر متن نیز غلبه کرد. در این میان و به طرزی عجیب و باورناکردنی! ما به یاد انتخاب استانداران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم افتادیم و قرار را بر این موضوع نهادیم تا ضمن یادآوری این مسئله تکرار کنیم که در همین روزنامه آفتاب یزد بارها و بارها گوشزد کردیم استاندارانی که با چالش و حاشیه انتخاب خواهند شد دیگر به درد استاندار بودن نمی‌خورند بلکه بیشتر به درد حاشیه ساختن و حاشیه جمع کردن خواهند خورد!
اینکه این مسئله یک رویه است یا یک اتفاق باری به هر جهت!برای ما فرقی نمی‌کند اما آنچه در این مسئله مهم است اینکه چرا دولت‌های یازدهم و دوازدهم با ریاست حسن روحانی در انتخاب استانداران، مدیران و نیز این فقره اخیر یعنی سفرای کشورهای مهم؛ آن چنان خود را درگیر حواشی پر رنگ و پرچالش می‌کند که گویی دیگر برای او مهم نیست که کشوری که آن مقام مسئول خواهد رفت درباره‌اش چگونه فکر خواهد کرد!؟
اصلا مهم نیست که آقای جلالی می‌تواند با این حاشیه‌ها‌ کنار بیاید یا نه و نیز مهم نیست که اصلاً چرا در میان این همه چهره‌ها‌یی که می‌توانستند به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در کشور روسیه انتخاب شوند و تا این اندازه نیز درگیر چالش و حاشیه نباشند به کنار! آنچه مهم است این که بالاخره به این مسئله فکر کرده ایم یا فکر خواهیم کرد که دولت روسیه و مقامات دیپلماتیک روسیه با انعکاس اخبار درج شده در رسانه‌ها‌ی ایران مبنی بر چرایی انتخاب یک فرد به عنوان یک مقام دیپلماتیک که می‌خواهد ارتباط این دو کشور را مدیریت کند چگونه و چرا دچار این همه حاشیه شده است؟! آیا دولت روسیه این حق را برای خود محفوظ نخواهد داشت که بیشتر و بیشتر درباره سفیر جدید ایران در روسیه تحقیق کند، بررسی
کند و حتی برای رسیدن به برخی سوالات بی‌پاسخ که در رسانه‌ها منتشر شده تلاشی از خود بروز دهد؟!


اصلاً آیا این حق را برای سفرای با تجربه‌ای که در زمان‌ها‌ی قدیم و دورتر به عنوان نمایندگان سیاسی ایران در برخی کشورهای مهم حضور داشته‌اند قائل هستیم که اندکی به فکر فرو روند که چه بر سر دیپلماسی و وزارت خارجه ما آمده است که انتخاب یک سفیر تا این حد دچار حاشیه می شود؟!
باز هم می خواهیم سری بزنیم به برخی تحلیل‌ها‌ به اینکه اصلاً چرا باید یک نماینده مجلس در ماه‌ها‌ی آخر حضور خود در کرسی نمایندگی مردم استعفا بدهد و بین این همه شغل محتمل و نا محتمل ناگهان سفیر بشود؟!
به راستی این چه روش انتخاب سفیر است که هیچ کس این انتخاب را انتخاب درستی نداند از آن دفاع نکند و نتواند چند سطر از ویژگی‌های شخصی بنویسد که به عنوان سفیر ایران در روسیه انتخاب شده است ما با اجازه دولت محترم و وزارت امور خارجه به این روش انتخاب سفیر برای جمهوری اسلامی ایران می‌گوییم بی درایتی و این‌گونه انتخاب برای دولتی که شعار تدبیر و امید می دهد روش جالبی نیست!