کشف میدان نفتی و نگرانی‌های مزمن

مهدی مالمیر‪-‬ خبر کشف یک میدان نفتی تازه با گنجایش بیست و دو میلیون بشکه نفت، از جنسِ آن خبرهایی است که هم مایه خوشحالی است و هم اسباب غم و غصه مان
را فراهم می‌اورد. خوشحال می‌شویم از این
بابت که یک بار دیگر به یادمان می‌آید در چه کشور ثروتمندی زندگی می‌کنیم و غصه مان می‌گیرد از اینکه در صنعت آنچنان که سزاوار است، دست توانایی نداریم و سوگمندانه گنج‌های زیرزمینی مان مثل نفت و گاز با مارِ هفت سر عدم پیشرفت مطلوب در صنعت نفت وپتروشیمی، بوروکراسی کند و ناسالم از همه اینها شاید مهمتر، مشکلِ گروه‌های رانتی ای
که در اطراف چاه‌های نفت


کرکس وار پرسه می‌زنند دیگر عیش مان را از شنیدن این خبر خوش کور می‌کند. کشف حوزه نفتی در حال و هوایی که کشور با مشکلات چشم ناپوشیدنی ای در جدال است، نمی‌تواند در کوتاه مدت
و حتی دراز مدت باری از دوش مشکلات ما
بردارد چرا که چنان که گفته امد در زمینه نزدیک کردن منابع زیرزمینی به پول و سرمایه ما امروز با مشکلات تکنیکی، فنی، قانونی و سیاسی بسیاری رو در رو هستیم. گذر این سال‌ها حالا باید یادمان داده باشد که نفت و گاز و مواد خام هرگز دلیل بنیادی پیشرفت کشور‌ها نیست و آنچه سبب رونق افزایی به کسب و کار مردم و اقتصاد می‌شود، تولید ،
تخصص گرایی و پیوستن به تجارت جهانی و بوروکراسی کارآمد و نظایر اینها است که سوگمندانه ما در این عرصه‌ها پیشرفت چندانی نداشته ایم.کشورهای دیگر امروز با زاویه گرفتن از خام فروشی و حرکت در مسیرهای تازه در اقتصاد، در جستجوی منابع بیشتری برای درآمد زایی هستند و به درستی دریافته اند که منابع زیرزمینی همیشگی نیست و نمی‌شود تا ابد بر روی فروش آنها و گذران روزمره امور حساب باز کرد. نگارنده این ستون چندی پیش
از رسانه‌ها خبردار شد که در کشور تایلند
غاری که در آن چند نوجوان به مدت ده یا دوازده روز گیر افتاده بودند و به کمک غواصان از نوزده کشور جهان از چنگال خطر مرگ نزدیک نجات یافته بودند، حالا مکانی شده برای جذب گردشگر و سالیانه میزبان هزاران توریست از سراسر جهان است. غار کذا حالا لابد نگهبان و نظافتچی و... به هم زده و شغل پدید آورده و کمک رسان اقتصاد کشور تایلند شده است. کشورهای دیگر از کوچکترین فرصت‌ها برای پول سازی بهره می‌گیرند و متاسفانه ما هنوز به اندوخته‌های زیر زمینی مان دلخوش کردیم و نه انگار که در هر حال این منابع روزی
ته خواهند کشید و شاید همچون
نفت در طول زمان ارزش استراتژیک شان را
نرم نرمک از کف بدهند و اساسا با روزآمد شدن هر روزه تکنولوژی دیگر جای درخوری در اقتصاد و تجارت جهانی نداشته باشند. با این همه، کشف میدان تازه نفتی در این وانفسای مشکلات،
خبر مسرت زایی است اما نه آن اندازه که مدیران اقتصادی می‌اندیشند. ما برای رونق بخشیدن
به اقتصادمان مسیرهای نرفته و راه‌های نکوبیده فراوان داریم و باید با کمی‌احتیاط به استقبال
این خبر برویم در پایکوبی و دست افشانی برای کشف میدان تازه نفتی، اندازه نگه داریم و به صورت جدی و بدون تلف‌کردن وقت به فکر باز کردن کلاف درهم گوریده مشکلات دیرینه و مزمن اقتصادمان باشیم.