مجلس یازدهم و مشکلات مبتلابه مردم (قسمت پایانی)

 
 
 
 


1- فقر و نداري در کشور در خانواده‌ها حرف اول را مي‌زند. وقتي دولت اعلام مي‌کند که 60ميليون نفر مشمول دريافت يارانه معيشتي بنزين مي‌شوند، يعني چه، در جامعه کنوني 80ميليوني ايراني حدود 14ميليون نفر خانوارهاي کارگر و حدود 10ميليون نفر خانوارهاي کارمندان هستند؛ کارمنداني که شايد حقوق اکثريت آنها به 5ميليون تومان نرسد و کارگراني که حقوق ماهانه آنها کمتر از 3ميليون تومان است. اگر هزينه خانوارها را در ايران امروز محاسبه کنيم شايد هزينه خانواري در پايتخت حدود 8ميليون تومان براي 4 نفر در ماه و در شهرستان‌ها حدود 6ميليون تومان است. خط فقر راستي در جامعه چقدر است؟ شايد به جرات بتوانم بگويم هم‌اکنون 50ميليون نفر زير خط فقر زندگي مي‌کنند و حدود 10ميليون نفر زير خط مطلق فقر به سر مي‌برند و تاکنون دولت‌ها در 40سال گذشته نتوانستند براي از بين بردن فاصله طبقاتي کاري براي مردم انجام دهند، به همين سبب است که هر روز فاصله طبقاتي زيادتر مي‌شود و مردم براي اينکه بتوانند هزينه روزمره خانوار خود را تامين کنند دست به هر کاري مي‌زنند، حتي کارهاي نابهنجار. 2- مي‌گويند در کشور حدود 20ميليون نفر حاشيه‌نشين وجود دارد، به‌خصوص در کلانشهر تهران الان حلبي‌آبادهاي زمان شاه جايشان را به آلونک‌نشيني داده است. آيا مسئولان مملکتي به اين مساله فکر کرده‌اند که اين حاشيه‌نشيني از کجا پيدا شده است و اين کودکان کار که اکثرا از همين آلونک‌نشين‌ها هستند چگونه به وجود آمده‌اند و طريقه از بين بردن آنها چگونه است؟ 3- معضل سوم که مي‌خواهم به آن به‌طور موجز و مختصر بپردازم دلالي و احتکار است. ژان شاردن، محقق و ايرانگرد مشهور فرانسوي صد سال پيش گفته بود ايران بهشت دلالان و محتکران است و بعد از صدسال هنوز دلالي، اختلاس، رشاء و ارتشاء و فساد مالي رخت برنبسته است. در همه کارهاي تجاري پاي دلالان در کار است وقتي ميوه‌جات از دست کشاورزان به دست مصرف‌کننده مي‌رسد 4 يا 5 دست مي‌گردد و در اين زنجيره فقط دلالان هستند که سودهاي کلان مي‌برند. اگر مراکز توزيع اقلام ضروري مردم گسترش يابد و نظارت دقيقي بر آنها شود، آن وقت است که دست دلالان کوتاه مي‌شود ولي کو مسئول متعهد به رفاه و آسايش مردم؟ مي‌گويند در ايران 29 نهاد وجود دارد که بايد در جهت فقرزدايي و حاشيه‌نشيني و کوتاه کردن دست دلالان تلاش کنند وليکن هيچ يک از اين 29 نهاد سعي مستمر در اين مورد نمي‌کنند و برخي از آنها چه بسا دچار دلالي و بنگاه‌داري شده‌ باشند. حالا من به‌عنوان يک شهروند که از حقوق شهروندي برخوردار است از نمايندگان مجلس يازدهم تقاضا مي‌نمايم که طرح و لايحه‌اي پويا به مجلس ارائه دهند و نمي‌گويم به‌طور کلي فقر از ميان برود بلکه از تعداد اقشار فقير کاسته شود و از حاشيه‌نشين‌ها کم گردد و پاي دلالان از مراسلات تجاري بريده شود. حالا آقايان نمايندگان محترم، اين گوي و اين ميدان.