روزنامه آرمان ملی
1399/05/30
دلایل عدم همراهی اروپا با آمریکا
راي‌هايي که برخلاف ميل ايالات‌متحده و به نفع ايران در شوراي امنيت داده شد نتيجه يکجانبهگرايي آمريکا در جهان امروز است. يکجانبهگرايي يکي از خصلت‌هاي سياست خارجي ايالات‌متحده بوده و در دوره ترامپ خيلي شدت پيدا کرده است و طبيعتا در اين برهه زماني و شکست آمريکا در جلب آراي اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل مي‌تواند مقابله اي با رويه آمريکا در سياست خارجي باشد. آمريکا به ويژه در دوره ترامپ با سازمان‌هاي بينالمللي مشکل داشته است و از خيلي از سازمانها خارج شده و خيلي از پيمان‌ها را منقضي کرده و از آنها خارج شده است و در مجموع ميتوان گفت که رويه آن بنا بر رابطه دوستانه‌‌اي با سازمانها، نهادها و معاهدات بينالمللي نبوده است. طبيعتا در چنين فضايي و با چنين نگاه منفي نسبت به نهادها و پيمان‌‌هاي بينالمللي نمي‌توان انتظار داشت که بتوان از آنها استفاده کرد و عملا باقي کشورها اين فضا را به ايالات‌متحده نمي‌دهند. در مجموع با اين تفسير ميتوان اين اتفاق را نتيجه رويه منفي دولت ترامپ در قبال سازمانها و نهادهاي بينالمللي تلقي کرد. از سوي ديگر در خصوص کشورهاي اروپايي مانند آلمان، فرانسه و بريتانيا که راي ممتنع دادند، ميتوان اقدام آنها را حمايت از برجام تلقي کرد. کماکان کشورهاي اروپايي معتقد هستند که برجام بهترين معاهده‌‌اي است که مي‌تواند بر رفتار هسته‌‌اي ايران امکان نظارت را فراهم کند و ايالات‌متحده در برخورد و رفتار خود در قبال برجام اشتباه داشته است. طبيعتا اروپايي‌ها با اين راي ممتنع به دنبال حمايت از برجام بوده و مانع از بين رفتن کامل آن شده‌اند. بايد توجه کرد که در عرصه بين‌الملل تمامي کشورها به دنبال منافع ملي خود هستند و اين منافع ملي در چارچوب قوانين بين‌الملل و در چارچوب موافقت‌هاي چندجانبه است. ترامپ از نخستين لحظات پا روي اين توافق‌ها گذاشته و صرفا با سياستي خودخواهانه به دنبال منافع خود است. امروزه ايالات‌متحده همان قطعنامه‌هايي را که خود تصويب کرده است نيز نقض مي‌کند و به دنبال بر هم زدن آنها است که مهم‌ترين آنها قطعنامه 2231 است. نحوه برخورد ترامپ با سازمان بهداشت جهاني و پيمان پاريس شايد مهم‌ترين جلوه‌هاي ديگر اين سياست خصمانه در قبال جهانيان باشد. اين نگرش ايالات‌متحده قطعا محکوم به شکست است و در راستاي فرار از اين شکست‌ها است که آمريکا به دنبال بازيچه کردن شوراي امنيت رفت و واکنش کشورها نيز در همين راستا عليه آمريکا بود. واکنشي که منجر به تحقير آمريکا شد. اگر قطعنامه 2231 لغو مي‌شد يک بدعت رقم مي‌خورد و اساسا عالي‌ترين رکن بينالمللي از اين پس اساسا زير سوال رفته و هيچ کشوري براي تصميمات آن اهميتي قائل نمي‌شدند و در ادامه نيز در مقابل افکار عمومي به صورت کامل زير سوال مي‌رفت و بيشترين ضرر را نيز اعضاي دائم شوراي امنيت نيز متحمل مي‌شدند.
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
افتضاح بلژيكی در فوتبال ايران
پــــــوزش تاكـــتيكی يا بنيادی؟
اصلاح‌طلبان تندروها را کنار بگذارند!
ضرورتي ندارد کانديداي رياست‌جمهوري معرفي کنيم
استمداد وزارت بهداشت از نیروی انتظامی برای برخورد با سهل‌انگاران
بدون شفافيت اقتصاد اصلاح نخواهد شد
آمريكا درصدد دور كردن الكاظمي از ايران
آغاز متفاوت‌ترین عزاداری حسینی قرن
بنگاه‌های متخلف املاک پلمب می‌شوند
اندکي صبر، سحر نزديک است
دلایل عدم همراهی اروپا با آمریکا
ضرورت پاسخگویی در آشفتگی ورزشی
آموزش مجازی و مساله‌ای به نام «تمرکزگرایی»؟!
علل کاهش مشارکت مردم نیازمند واکاوی
