سرنوشت وعده ها!

حسین انصاری راد‪-‬ سفر رئیس مجلس به استان خوزستان و وعده‌هایی که از سوی آقای قالیباف مطرح شده است با تردیدهایی درباره نیت و همچنین سرانجام این وعده‌ها مواجه شده است. در گام نخست ضروری است این موضوع ذکر شود که سفر رئیس مجلس به استان‌ها به طور کلی پیش از این نیز از سوی روسای قبلی انجام شده است و موضوعی جدید و مخصوص به رئیس دوره یازدهم نیست. در واقع در دوره‌های گذشته نیز روسای مجلس برای افتتاح طرح‌ها یا سایر موضوعات به استان‌ها سفر کرده و وعده‌هایی را مطرح می‌کردند. این بار نیز اگرچه پررنگ‌تر این موضوع رخ داده اما در اصل ماجرای جدیدی نیست. درباره اهداف این نوع سفرها همواره شک و تردید‌هایی وجود دارد. در شرایط فعلی می‌توان از
یک سو این گونه پنداشت که آقای قالیباف در
راستای بهبود شرایط کشور، تزریق امید به جامعه، ایجاد آرامش و تقویت احساس رضایت به دنبال این است که وعده‌هایی را به مردم بدهد و از نزدیک با آنها گفتگو کند. از سوی دیگر این شائبه مطرح می‌شود که هدف چنین سفری ملی نیست بلکه شخصی است و با ایجاد پشتوانه مردمی رئیس مجلس به دنبال ارتقا خود برای رسیدن به رئیس جمهوری است. درباره اهداف آقای قالیباف در شرایط فعلی با قطعیت نمی‌توان سخن گفت و گذشت زمان می‌تواند راهگشا باشد. اما موضوع مهمی که در این زمینه وجود دارد این است که مسئولان مختلف در برهه‌های زمانی وعده‌های مختلفی را مطرح می‌کنند که در نهایت این وعده‌ها عملی نمی‌شود! این موضوع مختص به رئیس فعلی مجلس نیز نیست و یکی دیگر از مصداق‌های عینی آن رئیس جمهور وقت یعنی آقای روحانی است که وعده‌های مختلفی را مطرح کرد اما به دلایل گوناگون عملی نشد تا امروز موجی از دلسردی و یاس را در جامعه پدید آورد. متاسفانه این رویه که مسئولان وعده می‌دهند اما اجرایی نمی‌شود به آفتی بسیار خطرناک تبدیل شده که امید و اعتماد افکار عمومی را هدف قرار داده است. از این حیث سفر اخیر رئیس مجلس نیز مورد توجه است که اگر وعده‌های پرشمار او عملیاتی نشود
نه تنها کمکی به وضعیت خوزستان نشده بلکه مردم در این استان را ناامید می‌کند و به طور کلی باور عمومی نسبت به حمکرانی و سخنان مسئولان آسیب جدی می‌بیند.