کرونا و کادر درمان

بابک خطی ‪-‬ بعد از شروع و اوج‌گیری ویروس بدسگال کرونا با ویژگی هزار چهره بودن در زمینه علایم و نشانه‌ها، کادر درمان کشور بنابر وظیفه شغلی و انسانی خود در خط اول میدان مبارزه با کرونا حاضر شدند.
جداول آماری با شکل‌های متنوع خود ممکن است عجیب و پیچیده باشند اما در دنیای واقعی هر فرد مبتلا مایه اضطراب یک یا چند خانواده شده و از دنیا رفتن هریک از بیماران به معنی از میان رفتن و عزادار نمودن و رنج خانواده‌هایی است که فرد عزیزی از دست داده‌اند. مسئله‌ای که می‌تواند به طور بالقوه مسیر زندگی‌های زیادی را تغییر دهد.
این مسئله کادر درمان را نیز که در نزدیک‌ترین فاصله با بیماران هستند را هم حتی با رعایت تمام مسائل ایمنی متاثر از خود کرده و هر چه تعداد بیماران بیشتر باشد این ماراتن برای کادر درمان نفس‌گیرتر و ازپادر آورنده‌تر می‌شود.ابتلا و مرگ این افراد و تبعاتی که در بالا ذکر شد مشکل بزرگتری را نیز به همراه دارد و آن این است که ابتلا یا مرگ هریک از کادر درمان مساوی با
کم شدن یک نیروی آموزش دیده و کاربلد در برابر مبارزه با این ویروس موذی و پرخطر است.


بنابراین سوای وظایفی که دولت در حفاظت از این نیروهای فداکار و سخت کوش در خط اول مبارزه با کرونا دارد برای همه افراد جامعه هم وظایفی تعریف می‌شود که محور اصلی آن کاهش کلی بیماران جدیدی است که به موارد تحت پوشش کادر درمان اضافه می‌شود.
ابتدا باید ذکر شود برای اقشاری که کارکردن اجتناب ناپذیر است، مسئولین مربوطه باید تا حد ممکن کارها را به صورت دورکاری امکان‌پذیر کنند و می‌بایست شرایط محافظتی مناسب را برای نیروهایی که ناگزیر باید در محل کار حضور یابند هم فراهم آورند. مسئله بعدی برای تمام مردم است و آن اینکه با انجام امور بهداشتی صدها بار توضیح داده شده (پوشیدن ماسک، شستشوی مکرر دستها،حفظ فاصله اجتماعی
و...)، پرهیز از مسافرت‌های تفریحی بی‌مورد،
شلوغ کردن مراکز خرید، کشیدن جلوی غذا فروشی‌ها،اقدامات بدون ملاحظه برای
خوش گذراندن! خطرناک آخر هفته و...
یا هر نوع اقدامی از این دست، از ندای عقل،اندیشه و وجدان اطاعت نموده هم از جان خود و هم از زندگی دیگران حفاظت نمایند.
با بیمار شدن خود و در معرض خطر قراردادن دیگران و افزایش بیماران، کادر درمان البته همچنان تمام و کمال به انجام وظایف خود برای نجات مردم ادامه خواهد داد اما حتما میدانیم که کادر درمان از جنس فولاد نیست و در نتیجه ی کار زیاد -به عنوان یک انسان- خسته و فرسوده و به طور اجتناب ناپذیر از چرخه درمان و نجات بیماران خارج می‌شود و تکرار این روند باعث افزایش این مسئله شده و نتیجه‌اش دامن همه مردم را می‌گیرد؛ چرا؟!
برای اینکه گروهی نمی‌خواهند تغییری در برابر این ویروس کشنده در زندگی خود ایجاد کنند.
با ویروسی خطرناک روبرو هستیم و برای حمایت از خود هم که شده -در خودخواهانه‌ترین شرایط- ناچار به حفظ موارد ایمنی هستیم.
رعایت موارد پیشگیری باعث کاهش بیماران می‌شود و این بزرگترین کمک برای جلوگیری از فرسودگی کادر درمان است تا بتوانند با حداکثر توان خود به بیماران کمک کنند.