واکسن کرونا و ایران

تهيه واکسن از زمان کشف از طريق توسعه باليني ممکن است گاهي يک يا حتي دو دهه طول بکشد. اکنون چالش اين است که واکسن را طي يک سال تا 18 ماه آماده کنند. سرعت عمل در رسيدن به واکسن ويروس کرونا اهميتي مهم و تاريخي دارد و چه خوب که مديريت بحران در ساير موارد نيز چنين توجهي جهاني برانگيزد و راه‌حل‌هاي مهمي به همين سرعت برايشان يافته شود. اگر نتايج آزمايشات روي واکسن مثبت باشد و نسبت ريسک و سود مطلوب تاييد شود، واکسن براي کاربرد گسترده عرضه مي‌شود. مشکل اين است، در مطالعات حيواني آزمايشگاهي واکسن‌هاي فراواني ‌بي‌خطر هستند، اما بسياري براي انسان‌ها ‌خطرآفرين مي‌توانند باشند. 90درصد واکسن‌هايي که آزمايشات باليني را شروع مي‌کنند، هرگز به انتهاي مسير تاييد نمي‌رسند‌، به اين دليل که پاسخ مناسب در مرحله ايمني ايجاد نمي‌کنند. در حال حاضر گزينه‌هاي زير در توليد واکسن دنبال مي‌شود؛ يکي توليد واکسن زنده، مشابه واکسني که در واکسيناسيون عليه سرخک با آن آشنا هستيم و در آن از ويروس‌هاي ضعيف‌شده استفاده مي‌شود. اين‌ها واکسن‌هاي به‌اصطلاح ناقل ويروس با استفاده از ويروس‌هاي ضعيف‌شده خاص (مثل ويروس‌هاي واکسن آبله) هستند. واکسن‌هاي ضد ويروسي غيرتکثيرپذير- به معناي غيرقابل توليد مجدد - حاوي ساختارهاي هدف ويروس کرونا جديد نيز در حال توليد هستند.
ادامه صفحه 2