مردم در محاصره مشکلات

از سال‌هاي طولاني و در شرايط نسبتا عادي گراني و تورم بر معيشت مردم فشار مي‌آورد و همواره يکي از خواسته‌هاي اصلي اقشار مختلف جامعه توقف يا کند شدن روند افزايش قيمت‌ها بود. بعدها نه‌تنها اين معضل ديرپا برطرف نشد که بر دامنه‌اش مرتبا افزوده شد تا اينکه تحريم‌هاي ظالمانه‌ آمريکا يکي پس از ديگري عليه کشورمان وضع شدند و قطعنامه‌هاي متعدد شوراي امنيت سازمان ملل بر وخامت اوضاع افزود. همان قطعنامه‌هايي که رئيس‌جمهور سابق مسخره‌شان کرد و هزينه‌اش را همچنان مردم مي‌دهند. در کنار اين رويدادهاي خسارت‌بار و فزاينده انواع مشکلات اجتماعي و سياسي هم وجود داشته و دارند که خود يا مستقلا به‌وجود آمده بر جامعه فشار مي‌آورند يا ناشي از همين تحريم‌ها و تخاصم دولت‌هاي غربي هستند. حالا نزديک يک سال هم است که اپيدمي کرونا درگرفته و همه چيز را بيش از گذشته تحت‌تاثير منفي خود قرار داده است. بيکاري افزون شده، کسب و کارها کم‌رونق و سفره‌هاي مردم از هر زمان ديگري کوچک‌تر شده‌اند تا آنجا که اخيرا نتايج يک نظرسنجي تاثربرانگيز نشان داده است که 14.4 درصد خانوارها در سال گذشته تنها چندبار گوشت قرمز مصرف کرده‌اند و 8.2 درصد گفته‌اند در طول سال اصلا گوشت قرمز مصرف نکرده‌اند! اما به‌جز مشکلات کلي انواع مسائل ديگر هم هستند که هراز چندي از راه مي‌رسند و فضا را تيره مي‌کنند، اکنون آلودگي هوا به اوج خود رسيده است و گاهي که انسان به آسمان نگاه مي‌کند هم دلش مي‌گيرد و هم خوف مي‌کند که گويي قرار است از پشت اين ابرنماهاي سياه بلايي نازل شود. خدا مي‌داند اين دودها برسر ريه‌هايمان چه مي‌آورند و چگونه با کرونا همکار و هميار مي‌شوند و به جانمان مي‌افتند. مسئولان مي‌گويند يا قطع برق را تحمل کنيد يا اين هواي آلوده را! مصرف خانگي گاز بالا رفته است و اگر مازوت نسوزانند نيروگاه‌ها برق توليد نمي‌کنند و خلاصه برق و گاز و کرونا و آلودگي در کار شده‌اند که مردم را بيش از هر زمان ديگر تحت فشار قرار دهند. انصافا از هر زاويه که نگاه کنيم ايرانيان روزگار سختي را سپري مي‌کنند و فشاري که تحمل مي‌کنند فوق تصور است. اينکه چرا و چگونه و به کدامين گناه مردم ما بايد در اين شرايط قرار بگيرند يک بحث است و اينکه اين اوضاع تا کي ادامه پيدا خواهد کرد بحث ديگري است؟ اگر به عمق و دامنه و گستردگي مشکلات موجود نگاه کنيم کاملا روشن خواهد بود که برطرف کردن اين همه مانع و چالش و معضل عزم و اراده و آگاهي به اندازه خودشان طلب مي‌کنند. تورم يک درصد بالا نرفته است که با تغيير چند سياست اقتصادي سرجايش برگردد، ارزش پول ملي 2يا 3 درصد سقوط نکرده است که با پس و پيش کردن تصميمات مالي جبران شود، بيکاري و فقر و ناهنجاري‌هاي اقتصادي مثل يک کوه زمخت سر برآورده‌اند و هماوردي اندازه خود طلب مي‌کنند. اگر ما در امور کشور تغييرات اساسي ايجاد نکنيم بهترين دولت‌ها هم که سرکار بيايند معجزه نخواهند کرد و در صداقت کساني که تلويحا از هم‌اکنون براي تصاحب کرسي رياست‌جمهوري قول معجزه را مي‌دهند بايد ترديد کرد. اگر معجزه‌اي صورت بگيرد از طريق حضور آگاهانه مردم در صحنه‌هاي سياسي و اجتماعي و خرد جمعي نخبگان کشور و فداکاري دلسوزان و ميدانداري ايران‌دوستان و همدلي همه ساکنان کشور خواهد بود. مردم صلح‌طلب ما همواره خواستار تعامل مثبت و همه‌جانبه با دنيا بوده‌اند و جالب آنکه يکي از اصلي‌ترين راه‌هاي رفع مشکلات اقتصادي و رونق کسب‌وکار در هر کشوري مراودات گسترده اقتصادي با ديگران است؛ چنانچه اگر بزرگ‌ترين و قدرتمندترين اقتصادهاي دنيا رابطه‌شان با ديگر کشورها قطع يا ضعيف شود دچار مشکلات جدي مي‌شوند. ما دير يا زود بايد مشکلات خارجي کشور را حل کنيم و از طريق رفع تحريم‌هاي ظالمانه به اقتصاد خود رونق دهيم. امروز بيش از هر زمان ديگري سيل مشکلات تودرتو و پيچيده نشان داده و مي‌دهند که بايد هرچه زودتر براي رفع نابساماني‌ها و جلوگيري از ازدياد غيرقابل کنترل معضلات کشور چاره‌انديشي‌هاي اساسي صورت بگيرد. اگر نقص‌ها و عيب‌هاي بزرگ در کارمان نبود نبايد به اينجا مي‌رسيديم؛ لذا در مقابل مردم تواضع کنيم و شجاعانه اشکالات را بپذيريم و در راه رفع آنها گام‌هاي بلند و اساسي برداريم.