گردشگری خلاق

قربانعلی تنگشیر‪-‬ در فرهنگ کهنسال و گهربار سرزمین ما گردشگری و ادبیات مکتوب عزیزترین مونس و همراه آدمی بوده است. اهل سفر و مطالعه همواره از امتیازات اجتماعی و منزلتی ارجمند در یاد و خاطره منظر عمومی جامعه برخوردار بوده‌اند.
اما در کوران بروز کرونا سایه سستی و غفلت بر گردشگری این مرز و بوم مستولی شده است. لذا باید به سوی گردشگری خلاق و پایدار رفت تا بتوان کمبودهای قبلی را به طرز شایسته جبران کرد.
گردشگری خلاق یعنی استفاده از تمامی توانمندی‌های گردشگری بومی و محلی، ایجاد خلاقیت محلی و استفاده بهینه از امکانات موجود و ایجاد نیاز در گردشگران با استفاده از غذاهای محلی و بازی‌های محلی.
همچنین بازدیدهای مراکز و طبیعی منطقه و تهیه گزارش تصویری و ارائه آن به میهمانان و گردشگران به زبان‌های مختلف از دیگر راه‌های گردشگری خلاق است. زیر معمولا گردشگران مشتاق‌اند همه اطلاعات حتی ریزترین آن‌ها را بدانند و با دیدن محل بهتر اقناع


خواهند شد.
در همه جای دنیا استفاده از فرهنگ بومی همیشه جواب داده است. اما در گردشگری پایدار مثلاً در مورد تخت جمشید اطلاعات آن به طور کامل در تمام دنیا وجود دارد و نمی‌توان چیزی را به آن اضافه کرد اما در گردشگری خلاق می‌توان خلاقیت را ایجاد کرد و توسعه داد و راه‌های جذب گردشگری بومی را شناخت و
معرفی کرد.
باید گردشگری بعد ازکرونا را به گردشگری خلاق منتهی کرد چون جهان آینده را باید دنیای خلاقیت و نوآوری دانست.