روزنامه آفتاب یزد
1400/04/09
انتهای این قتل های جاده ای کجاست؟
مجید ابهری- در ظرف کمتر از سه روز، داغ هفت جوان بر دلهای خانواده هایشان ماند و چه ساده وعادی از کنار آن گذشتیم . چه آرزوها که به زیر خاک رفت و چه امیدها که برباد شد؟ گویا دیگر حساسیت خود را نسبت به این گونه فجایع از دست داده ایم. بیان این فاجعه تلخ به زبان، خیلی ساده است اما هیچیک از ما به هیچ قیمت حاضر نیستیم جای یکی از خانواده های این قربانیان باشیم ودعا می کنیم خداوند چنین فجایع دلخراشی را به هیچ خانواده نشان ندهد. دراین میان گویا طرز نشستن یک مسئول اصل مشکلات است و این حرکت به چالش کَشیده می شود وهیچ کس در مورد سلامت فنی اتوبوس ها حرفی نمی زند. چرایی وقوع این فاجعه تلخ جای خودرا به طرز نشستن یک فرد می دهد و تمام. اکنون وزیر راه وترابری و مدیران مربوط به حمل ونقل جاده ای باید در مجلس حاضر شده وپاسخگوی افکار عمومی باشند. شوربختانه حتی بعد از بیان مصیبت کسی حاضر به یک عذر خواهی از خانواده های داغدار نشده؛ شاید اطمینان دارند حداکثر ودر نهایت ماجرا با چند مقاله وتوئیت فیصله می یابد. در میان هیجان های سیاسی حدفاصل انتقال دولت ها گویی اصلا اتفاقی نیفتاده و بالاخره تصادف اتفاق می افتد و باید تحمل کرد. این تراژدی کشتار جادهایچه وقت وکجا پایان می یابد.؟
اصلا کدام سازمان یا نهاد پاسخگوی این جنایات می باشد؟ ظاهرا هیچکس به روی خود نمی آورد که چرا اتوبوس فاقد صلاحیت فنی در جاده راه افتاده، ظاهرا تنها مشکل اساسی طرز نشستن رئیس سازمان محیط زیست بود که آنهم با جواب ایشان که اصلا مدل نشستن من اینطوراست باخیر وخوشی خاتمه یافت. ماند بقیه ماجرا که باید فکر کنیم که خوب این هفت نفر با کرونا ویروس دست از دنیا شستند .اینهم از راه حل اصلی خداوند به عوامل دخیل در این فاجعه .
سایر اخبار این روزنامه
موافقت مجلس با تفحص از سازمان ملی استاندارد ایران
جمعیت کشور در سراشیبی میانسالی و سالخوردگی
بریتانیا نمی‌خواهد سیطره‌اش بر اتحادیه‌ی اروپا تمام شده تلقی شود!
لزوم برخورد علمی با آراء باطله
نقش معلم در مشکلات روانی دانش‌آموزان
حال بد مردم حال خوب مسئولان
معضل اعتیاد
درباره خیانت
انتهای این قتل های جاده ای کجاست؟
حق بر شهر شهروندان و التزامات حقوقی مدیران شهری
