دردی که انسانیت را به زانو در می‌آورد

آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: «زَلمِی خلیلزاد» در کتاب خود:«فرستاده» می‌نویسد:«حتی در دنیای پُرکشمکش اسلام، کشور من بسیار توسعه نیافته بود. سال 1971، افغانستان دچار قحطی‌ای شده که اوضاع را وخیم‌تر کرد. گزارشاتی حاکی از این وجود داشتند که هزاره‌ها و افغان‌های قحطی زده بچه‌هایشان را
در ازای غذا می‌فروشند...فرستاده ص:67»
حالا و پنجاه سال پس از اتفاقات 1971 در افغانستان و در ماه‌های پایانی 2021، خبرگزاری فرانسه در گزارشی تکان‌دهنده از غرب افغانستان ضمن اشاره به وضعیت اقتصادی بحرانی در این کشور زندگی خانواده‌هایی را روایت کرده که مجبورند برای امرار معاش و نجات از گرسنگی دختران خود را بفروشند. گزارش فرانس‌پرس اینگونه آغاز می‌شود: «فهیمه وقتی از زبان شوهرش شنید که مجبورند دو دختر کوچک خود را برای نجات خانواده از گرسنگی بفروشند بسیار گریه کرد.» این خانواده پس از آواره شدن در پی خشکسالی به غرب افغانستان کوچ کرده و اکنون برای تامین مایحتاج اولیه زندگی خود به شدت در مضیقه هستند.فرشته، شش ساله و شکریه، یک و نیم ساله دختران این خانواده هستند که هنگام تهیه گزارش با لباس‌ها و صورت‌های آغشته به گل و لای کنار مادرشان در پناهگاهی سفالی و پوشیده با برزنت‌های سوراخ شده لبخند می‌زدند.دختران بی‌گناه خبر نداشتند که اخیرا به خانواده‌های شوهران آینده خود که آنها هم هنوز کودکانی بیش نیستند فروخته شده‌‌اند. این خانواده‌ برای دختر بزرگ‌تر ۳ هزار و ۳۵۰ دلار و برای خواهر او ۲ هزار و هشتصد دلار از خریداران دریافت خواهند کرد.زمانی که این مبالغ به طور کامل پرداخت شود (اگر چه ممکن است چند سال به طول بینجامد) دو دختر فهیمه و شوهرش باید با خانواده و اردوگاه محل زندگی خود در«قلعه ی نو»، مرکز استان (ولایت) بادغیس در شمال‌غرب افغانستان خداحافظی کنند. این روایت به شکل غم‌انگیزی برای هزاران خانواده دیگر که اغلب به دلیل خشکسالی به این بخش از فقیر‌ترین منطقهِ افغانستان کوچ کرده اند، تکرار شده است. خبرنگاران فرانس‌پرس در اردوگاه‌ها و روستاهایی که آوارگان را در خود جای داده‌اند با حدود پانزده نفر گفتگو کرده‌اند که همگی مجبور شده بودند دختران جوان خود را به مبالغی از ۵۰۰ تا ۴ هزار دلار بفروشند. این جریان متاسفانه بسیار فراگیر و گسترده شده است. نمایندگان اردوگاه‌ها و روستاها از زمان خشکسالی در سال ۲۰۱۸ به این سو ده‌ها مورد از فروش دختران از سوی خانواده‌های در تنگنا قرار گرفته را گزارش کردند و این میزان پس از خشکسالی‌های سال جاری در میان آوارگان افزایش چشمگیری داشته است.
>وضعیتی نامعلوم و نگران کننده
بیشتر از نیمی از افغانستان کوهستانی است، سه، چهارم مردمان این کشور در فقر مطلق به سر می‌رند حال می‌تواند از امروز به وضعیت بهمن ماه افغانستان نگریست کشوری که دچارِ بحران سیاسی ـ اقتصادی است و مردمانی که با فقر آشناییِ دیرینه‌ای دارند قطعا زمستانی فاجعه بار را در پیش خواهند داشت و شاید در زمستان سیاه و سرد و سختِ افغانستان، دختری برای «فروختن» دوام نیاورد و زنده نماند.فرزند فروشی دردی است که انسانیت را به زانو در می‌آورد و افغانستان با این دردِ ویران‌کننده چندان غریبه نیست. در کنار نشست‌ها و موضع گیری‌ها و بازی‌های پشت پرده، شاید بد نباشد فکری هم به حال دختران افغانستانی کنند که لااقل برای فروخته شدن زنده بمانند!