آفرین بر رجب

مجید ابهری‪-‬ وقتی هشت کشور اروپایی به اضافه امریکا و کانادا یعنی مجموعا ۱۰ کشور، دستگیری وزندانی شدن تاجر وسیاستمدار سرشناس ترک به اتهام مشارکت درکودتای نافرجام ترکیه را محکوم و خواستار رسیدگی به پرونده وی شدند، آقای اردوغان در یک سخنرانی، ده سفیر ممالک یادشده را عناصر نامطلوب تشخیص و خواستار خروج آن‌ها از ترکیه شد. تا اینجا تشر اردوغان به مداخله جویان که دخالت در امور داخلی دیگران برای آن‌ها تبدیل به یک سیاست کلی شده، موثر افتاد و عقب نشینی آشکار از مواضع قبلی توسط آن‌ها به وضوح آشکار شد. تهدید اردوغان در شرایط اقتصادی حاضر سقوط آزاد لیر را در پی داشت وظاهرا سر باز ایستادن هم ندارد. البته صاحبنظران خبره، این حرکت وی را بلوف سیاسی برای جلب حمایت‌های پان ترک‌ها در آستانه انتخابات آتی قلمداد می‌کنند. البته باید نخبگان سیاسی در این زمینه‌ها اظهارنظر کنند، اما اینگونه تو دهنی به شرکای ناتو و رفیق قدرتمندشان آمریکا، (هر چند یک نمایش استراتژیک باشد) برای آن‌ها که مرعوب چشم آبی‌ها بوده وحتی
تهدیدهای لفظی را نیز حرام می‌دانند
عبرت آموز است. به خصوص برای بعضی از نهادهای حقوقی، سیاسی و بین‌المللی که در امور داخلی سایرکشورها دخالت کرده وبقول معروف خط ونشان می‌کشند. آن‌ها باید بدانند اگر مسئولین ما ژست تهدید نمی‌گیرند بدان جهت است که دولت جدید هر گونه دخالت با پوشش حقوق بشر و امثال اینگونه الفاظ را
بر نتابیده و این دخالت‌ها را نقض حاکمیت ملی خود ارزیابی می‌کند. تا امروز ترکیه به هر کیفیت اداره شده و رفقات دولت با اسرائیل و رفتارهایی مثل آن علیرغم‌عدم خوشایند اقشار مختلفی از مردم کماکان ادامه داشته وژستهای
غرب ستیزانه دیگر در همان وضعیت باقی می‌مانند. حتی بلافاصله برخی سفرای اروپایی با تقدیم استوارنامه‌های خود، جایگاه خود را استوارتر کرده و روز از نو وروزی از نو...