آیا برادر داماد بودن برای اداره یک وزارتخانه کافیست؟!

حسین طاهری‌فرد‪-‬ سید ابراهیم رئیسی که در کوران رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری بارها از نگاه ویژه به فرهنگیان و حل مشکلات آنان «سخن‌ها» گفته بود در اعلام کابینه، «حسین باغگلی» را به عنوان گزینه نهایی وزارت آموزش‌وپرورش برای گرفتن رای اعتماد به مجلس معرفی کرد تا خیلی زود مشخص گردد که توجه به آموزش‌وپرورش و اهتمام به حل مشکلات بزرگترین دستگاه اجرایی کشور فقط محدود به ایام تبلیغات انتخابات بوده است! خوشبختانه مخالفت و اعتراض معلمان باعث شد تا باغگلی باعدم رای اعتماد نمایندگان مجلس نتواند بر کرسی وزارت آموزش‌وپرورش تکیه زند.
پس ازکش‌وقوس‌های فراوان و طرح اسامی متعدد، بالاخره در دقیقه نود «مسعود فیاضی» بعنوان وزیر پیشنهادی وزارت آموزش‌وپرورش به مجلس معرفی شد. معرفی فیاضی نه تنها موجب تعجب و نگرانی جامعه فرهنگیان شد بلکه مخالفت تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس را بدنبال داشت. نمایندگان مجلس در زمان قرائت نامه رئیس‌جمهور در نشست علنی، با فریاد «دو دو» مخالفتشان را با این وزیر پیشنهادی اعلام کردند.
مسعود فیاضی که برادر داماد علیرضا زاکانی، شهردار تهران است، سابقه چشم‌گیری در حوزه آموزش‌وپرورش ندارد و در دوره حضور زاکانی در مرکز پژوهش‌های مجلس به عنوان معاون او معرفی شده بود. مسعود فیاضی دارای لیسانس عمران از دانشگاه تهران است و مدرک دکترایش را از کمیسیون نخبگان «بدون مدرک وزارت علوم» دریافت کرده است.
نگاهی واقع‌بینانه به سوابق، عملکرد و برنامه‌های ارائه شده توسط فیاضی نشان می‌دهد که او تخصص و تجربه موثری در حوزه تعلیم و تربیت نداشته و رشته تحصیلی ایشان ارتباط نزدیکی با تخصص‌های مورد نیاز در حوزه آموزش‌وپرورش ندارد و برخلاف ادعاهای مطرح شده، تنها ارتباط فیاضی با آموزش‌وپرورش حضور کوتاه مدت ایشان در مجلات رشد بوده است.


بدون تردید فیاضی کم تجربه توان مقابله با حجم بالای چالش‌های پیچیده آموزش‌وپرورش را ندارد و نمی‌تواند منشا تحولاتی مثبت و سازنده در آموزش‌وپرورش باشد.
معرفی مسعود فیاضی به‌عنوان وزیر پیشنهادی آموزش‌وپرورش در شرایطی که این دستگاه در معرض مشکلات پیچیده و نابسامانی‌های بسیار جدی قرار دارد این واقعیت را آشکار کرد که علی‌رغم تمام وعده و وعیده‌های داده شده دولت رئیسی نه تنها راهبرد مشخصی برای برون رفت از چالش‌های عدیده این حوزه ندارد بلکه جدیتی هم برای حل مشکلات ساختاری آموزش‌وپرورش ندارد.
به‌باور صاحب‌نظران و کارشناسان با توجه به شرایطی که در آموزش‌وپرورش اکنون حاکم است، به نظر می‌رسد دغدغه‌های فرهنگیان چندان برای دولت رئیسی مهم نیست و معرفی مسعود فیاضی در راستای تحقق وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی دولت سیزدهم نبوده و مصالح و منافع اکثریت فرهنگیان قربانی تعلقات جناحی‌وسیاسی شده است.
بی‌گمان «انتخاب‌های سیاسی» سبب دوری این وزارتخانه از اهداف اصلی که مورد مطالبه‌ی اکثریت فرهنگیان است خواهد شد. امروزه صدای اعتراض فرهنگیان از «انتصابات خانوادگی» از هر گوشه و کنار کشور بلند است. نمایندگان مجلس اگر اندکی عرق ملی داشته باشند، باید این صداها را بشنوند و برایشان پاسخی پیدا کنند. از نمایندگان مجلس‌شورای‌اسلامی انتظار می‌رود تصمیم منطقی و عاقلانه را جایگزین مصلحت اندیشی و حفظ منافع حزبی و جناحی نمایند.
هنوز فرصت باقیست، نمایندگان مجلس می‌توانند با رویکردی شفاف و غیر سیاسی،
«تصمیم نادرست دولت» را جبران کنند.