ایران و حقوق بشر آمریکایی

حسن هانی‌زاده تحلیلگر مسائل بین‌‌الملل تصمیم اخیر کمیته حقوق زنان سازمان ملل در لغو عضویت جمهوری اسلامی از این کمیته اگر چه از اهمیت سیاسی بالایی برخوردار نیست اما نشان می‌دهد که موضوع حقوق بشر و حقوق زنان به یک ابزار آمریکایی-  صهیونیستی برای فشار بر کشورهای مستقل جهان تبدیل شده است. این اقدام با لابی گسترده آمریکا، فرانسه، انگلیس، کانادا، رژیم صهیونیستی وعربستان که تا مرحله تطمیع و تهدید 54 کشور عضو کمیته حقوق زنان رسیده بود، صورت گرفت اما در عملیات رأی‌گیری طرح لغو عضویت ایران، کشورهای زیادی رأی ممتنع یا مخالف دادند. در تجزیه و تحلیل چرایی اقدام آمریکا، کشورهای اروپایی و رژیم صهیونیستی در لغو عضویت ایران از کمیته حقوق زنان چند موضوع باید مورد توجه قرار گیرد. نخست اینکه اغلب کشورها و رژیم‌های عضو کمیته حقوق زنان را رژیم‌های سرکوبگر و ناقض حقوق بشر مانند آمریکا، رژیم صهیونیستی، انگلیس، فرانسه و عربستان تشکیل می‌دهند و به این ترتیب اعتبار و ماهیت این کمیته نوعا زیر سوال قرار دارد و سلامت و بی‌طرفی آن مورد تردید است. موضوع دیگر اینکه رژیم صهیونیستی که عضو این کمیته است اکنون بیش از دو هزار زن فلسطینی را بدون محاکمه زندانی کرده که برایند گزارش‌ها نشان می‌دهد این زنان فلسطینی در بند رژیم اسرائیل تحت شدیدترین شکنجه‌های غیرانسانی قرار دارند. همین کمیته در برابر درخواست چند کشور عربی و آفریقایی برای صدور بیانیه‌ای در محکومیت رژیم صهیونیستی نسبت به نقض حقوق زنان فلسطینی، مقاومت می‌کند و این نشان می‌دهد که کمیته شاکله کاملا سیاسی و ماهیتی غیرمرتبط با حقوق زنان دارد. موضوع سوم لغو عضویت ایران که عضو فعال این کمیته بود بی‌ارتباط با حوادث اخیر ایران نیست زیرا عبور هوشمندانه ایران از این بحران نفس‌گیر هرچند هزینه‌های انسانی و مالی بالایی به‌همراه داشت اما نشان داد که بازیگران پشت پرده این حوادث برای دستیابی به اهداف نامشروع خود در ایران ناکام ماندند. موضوع چهارم اینکه نهادهای بین‌المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل، شورای حقوق بشر سازمان ملل، آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای متأسفانه تحت تاثیر فضاسازی‌های قدرت‌های جهانی قرار دارند. این نهادها ثابت کردند که خارج از اراده برخی کشورهای دارای حق وتو نمی‌توانند تصمیماتی به سود ملت‌های تحت ستم از جمله مردم فلسطین اتخاذ کنند. آمریکا که تامین کننده 30درصد از بودجه سالانه سازمان ملل است و خود را متولی این نهاد بین‌المللی می‌داند در طول 7 دهه گذشته بیش از 85 پیش‌نویس قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی را وتو کرده و این امر  از وجود دوگانگی در رفتار سیاسی سازمان ملل حکایت دارد. لذا پس از شکست طرح مشابه سازی سناریوی سوریه در ایران که در آن بیش از 40 کشور و260 شبکه فعال رسانه‌ای شرکت داشتند اکنون فاز جدیدی برای انزوای ایران آغاز شده که هدف از آن جریان سازی اجتماعی و سیاسی جدید علیه ایران است. جمهوری اسلامی ایران چه عضو کمیته حقوق زنان سازمان ملل باشد یا نباشد تحت تاثیر این فضاسازی‌ها قرار نخواهد گرفت و بر اساس الگوهای دینی و شاخص‌های ملی، به سیاست داخلی خود در رابطه با حقوق شهروندان عمل خواهد کرد. قانون اساسی مترقی ایران که در حقیقت برایند نگاه انسانی مردان و زنان نسل اول انقلاب اسلامی ایران نسبت به حقوق شهروندی تلقی می‌شود در این زمینه ملاک تصمیم گیری نهادهای مرتبط با حقوق بشر در ایران است و هیچ قدرتی نمی‌تواند درباره حقوق زنان سیاست خود را به ایران دیکته کند.