روزنامه قانون
1396/04/27
شورايعالي اختلافات!
بعد از پيروزيهاي اصلاح طلبان در انتخابات سال 92 به نظر ميرسيد ايشان توانستهاند وحدت رويه و همدلي دروني مورد نياز براي پيشبرد اهداف خود را بهدست آورند. وحدت دروني اصلاحات، نقطه قوت و عامل اصلي پيروزي اين جريان در طول سالهاي گذشته نسبت به جريان رقيب بود. اما به نظر ميرسد عمر اين وحدت و همدلي اصلاحطلبان چهار سال بيشتر دوام نياورده كه امروز بسياري از شخصيتهاي سرشناس كه گرايش اصلاحطلبي دارند در ارتباط با رسانههاي مختلف عملكرد شواري عالي سياست گذاري اصلاح طلبان را زير سوال برده و ديگر حاضر نيستند در برابر اقدامات و تصميمگيريهاي اين مجموعه سكوت كنند. سر منشا اختلافاتي كه امروز ديگر پاي آن به رسانهها نيز كشيده شده است به ليست اميد شوراهاي شهر بازميگردد، ليستي كه نتوانسته همه ظرفيت جريان اصلاحطلبي را در خود جاي دهد و رضايت تمامي افراد تاثير گذار اين جريان را به همراه داشته باشد و يكي از عوامل اختلاف ميان اصلاحطلبان و شواري عالي سياست گذاري اين جريان است. اما اين روزها به نظر ميرسد نقدها رنگ و بوی تخریب پیدا کرده و به خودزنی اصلاحطلبان تبدیل شده است. اینکه هر تشکیلاتی برای ادامه حیات نیاز بهنقد درونی دارد بر هیچکس پوشیده نیست و سران اصلاحطلب نیز از این قاعده جدا نیستند زیرا نقد، باعث آشکار شدن توقعات مردم یک جامعه از آن گروه سیاسی و همچنین ضعفهای حرکت سیاسی میشود و آنان میتوانند برنامهریزیهای خود را برهمان اساس پیش ببرند و عدم آن نیز سبب کند شدن روند پیشرفت خواهد شد. اما تخریب با نقد متفاوت است. در این سالها، ديدهشده که هرگاه تخریب بهجای نقد نشسته نهتنها اصلاحطلبان را به هدف موردنظر نرسانده بلکه از آن نیز دور ساخته است. علاوه براین امروز که رقیب اصلاحطلبان هنوز نتیجه انتخابات را ضربهای به خود میداند و به فکر انتخابات 1400 است، بيشك بیشترین سود را از این موارد خواهد برد و درصورتیکه وضع به همین شکل پیش برود، میتوان گفت که انتخابات بعدی را بهسادگی از آن خود خواهد کرد.وقتي كه عارف لب به سخن گشود
يكي از دلايلي كه موجب شد تا شكاف به وجود آمده ميان اصلاحطلبان و حاميان دولت بيشتر به چشم آيد، سخنراني عارف در خصوص كابينه آينده دولت روحاني بود. عارف كه در سال 92 با فشارهاي مختلف بزرگان اصلاحات به نوعي مجبور شد به نفع روحاني انصراف دهد اين روزها او را به قدرناشناسي نسبت به فعاليتهاي انتخاباتي اين جريان به نفع او محكوم ميكند. مطرح شدن اين قبيل اظهارات كه بوي سهم خواهي شوراي عالي سياست گذاري اصلاحات از دولت را ميدهد از ديگر عوامل بروز اختلاف ميان حاميان شوراي عالي سياست گذاري و اصلاحطلبان حامي روحاني به شمار ميرود.
منتقد دلسوز
بعد از عميق تر شدن اين اختلافات، برخي از بزرگان جريان اصلاحات براي ايجاد يك وحدت و هماهنگي دروني دست به كار شدند. در همين راستا رسول منتجبنیا، قائممقام حزب اعتماد ملی كه در مصاحبههاي خود در چند وقت اخير به شدت از عملكرد شوراي عالي انتقاد كرده است در آخرين پيام خود راهكاري برای برونرفت از وضعیت فعلی و رفع ریشهای اختلافات و وحدت اصولی اصلاحطلبان ارائه داد. در اين پيام آمده است، اصلاحطلبان واقعی و اصیل خود را خدمتگزار مردم، مدافع انقلاب و جمهوری اسلامی میدانند و بههیچ فرد و گروهی اجازه نمیدهند انقلاب و نظام و اصلاحات را مصادره کنند و بهانحصار در آورند یا خود را مفسر و محور اصلاحاتبدانند.او پیشنهاد تشکیل مجلس اصلاحات و مناظره کارشناسانه بین حامیان و منتقدان شورایعالی را نيز مطرح کرد.
اصلاحات مديون شورايعالي!
در پاسخ به انتقادها و اعتراضهاي مطرح شده توسط برخي اصلاحطلبان، الهه كولايي، عضو شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان در گفتوگو با «قانون» با بيان اينكه رويكرد شوراي عالي سياست گذاري اصلاح طلبان را بايد در نتيجه فعاليت آنها مورد ارزيابي قرار داد،گفت:«اين نهاد در مدت فعاليتش نتايج موفقي را از خود به نمايش گذاشته است كه ضرورت يكپارچگي و انسجام اصلاحطلبان را در پيشبرد خواستههاي ملت به نمايش ميگذارد».
وي با انتقاد از افرادي كه عملكرد شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان را زير سوال ميبرند، افزود: «منتقدان بگويند اگر شورايعالي سياستگذاري براي جريان اصلاحات وجود نداشت، چه ساز و كاري ميتوانست پيروزي انتخابات در شوراهاي شهر و روستا يا انتخابات رياستجمهوري را تضمين كند».
كولايي با بيان اينكه هر نهاد ساخته بشر، بدون شك نكات قوت و ضعف خاص خود را دارد، اظهار داشت:« بايد بپذيريم در برخورد با شوراي عالي، هم جنبههاي مثبت و هم جنبههاي منفي و نارساييهاي آن را دركنار يكديگر ببينيم. اگر چنين رويكرد كلاني حاكم شود يعني ما جانب انصاف را در نظر گرفتهايم».
اين عضو شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان با بيان اينكه يكي از لازمههاي كسب قدرت از وحدت ناشي ميشود، اظهار داشت:«شوراي عالي به خوبي توانسته اين كارآمدي را از خود به نمايش بگذارد. فعالان سياسي بايد بپذيرند در ساختار شورا ايراداتي وجود دارد كه ميتوان آنها را برطرف كرد و راه را براي ادامه فعاليت جريان اصلاحات هموار كرد».
انصاف داشته باشيد
كولايي با بيان اينكه براساس فعاليت سالهاي گذشته همه به خوبي شاهد بودند كه در شرايط تفرقه و تشتت عرصه را به رقيب واگذار كرديم و آنجا كه يكپارچه و منسجم وارد رقابت شديم به پيروزي قطعي رسيدهايم، گفت:« تجربه سالهاي 92 و 94 اين موضوع را به خوبي تاييد ميكند.در حال حاضر ما نيازمند انصاف و اعتدال هستيم تا بتوانيم به نقد منصفانه و صريح شوراي عالي بپردازيم».
وي در پايان در خصوص برخي اظهارات مبني بر اينكه تصميمات شوراي عالي سياست گذاري توسط افراد خاص گرفته شده و به شورا تحميل ميشود، گفت: «اين نوع ادعاها كم لطفي نسبت به شوراي عالي است، بايد بپذيريم كه نيازمند يك رويكرد منصفانه در نقد شوراي عالي هستيم. البته ايرادات زيادي وجود دارد كه كسي نميتواند آن را انكار كند ولي جنبه هاي مثبت عملكرد شورا را نبايد از ياد ببريم».
پيشنهادگفتوگوی چهره به چهره
اما برخي كه اين درگيريها را به نفع اصلاحات نميدانند، معتقدند كه با گفتوگو ميتوان مشكلات را حل كرد. در همين خصوص احمد مازنی در واکنش به گسترش انتقادات درون جبهه اصلاحات و مطرح کردن آن در رسانهها گفته بود: اگر بیان انتقادات موجب سوءاستفاده دشمنان خارجی و رقیب داخلی شود، بهتر است این انتقادات به صورت حضوری و در جلسات چهره به چهره مطرح شود. این رویکرد را شاید بتوان ادامه همان طرح گفتوگوی تمدنها و حتی گفتوگوی ملی تعبیر کرد تا اصلاحطلبان به جای گفتوگوهای تریبونی و رسانهای به سمت گفتوگوی چهره به چهره بروند.
تخريب درست نيست
در ادامه واكنش به انتقادهاي مطرح شده به شوراي عالي سياستگذاري اصلاح طلبان، محمدصادق جوادی حصار، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در گفتوگو با «رويداد 24 » درباره رویکرد جدید نقد شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان که به تخریب تبدیل شده است گفت: نقدهایی به شورای سیاستگذاری وارد است، اما شیوه نقد تخریبی را قبول ندارم. اگرچه باید تلاش کنیم و تلاش کنند آفاتی که پیرامون آن حوزه قرار دارد از بین برده شود و معتقدم در این ماجرا یک مساله بسیار تعیینکننده و مهم، نقش رييسدولت اصلاحات است. وی در ادامه اضافه کرد: درصورتیکه نقش رهبراصلاحات کمرنگ و یا بیرنگ شود، به نظر میرسد حلقه اتحاد و عامل پیروزیهای اصلاحطلبان از بین خواهد رفت.
دشمنشاد نشويم
با اين تفاسير و تفاوت نظرها بايد ديد در آينده حركت شوراي عالي به كدام سمت حركت ميكند؛آيا اين شورا بازهم ميتواند همچون سالهاي قبل مركز تصميمگيري جريان اصلاحات باشد و از هم گسيختگي اين جريان جلوگيري كند يا اين شورا نيز خود به مركز تفرقه ميان حاميان اصلاحات و چند شاخهاي شدن آنها تبديل ميشود. نبايد فراموش كنيم كه فرق بزرگ ميان اصلاحطلبان و اصولگرايان و دليل پيروزي اصلاحات در اين چند سال گذشته، وحدت رويه و همدلي بود كه اين جريان با ساختار مشخص توانسته بود براي خود فراهم كند بنابراين به اين راحتيها نبايد اجازه دهند تا اين شيوه و چارچوب كه توانسته جايگاه خود را پيدا كند از هم بپاشد.
سایر اخبار این روزنامه
نباید به نام اسلام عرصه را بر مردم تنگ کرد
روحاني با حكم «رهبر» چه ميكند؟
شورايعالي اختلافات!
شفافیت براي مجهولات موزه
فـُـــوت«بال»
فروچالهها ايران را ميبلعند
بازی خطرناک بارزانی
شهردار تهران خارج از شورا انتخاب نميشود
رویکرد منشور حقوق شهروندی به حقوق زنان
چند موضوع اصلی در جستار میراث فرهنگی
«کودکآزاری» ، رکوردار تماس با اورژانس اجتماعی
همهپرسی برای جدایی و انشقاق، با تدبیر مسئولان عراق همخوانی ندارد