اندکی صبوری آقای سرپرست!

کیومرث هاشمی ماه‌ها بود که مهر سکوت بر لب زده بود و حاضر به گفتگو در هیچ زمینه‌ای نبود. این می‌توانست ناشی از تدبیر جهت حفظ آرامش ورزش باشد، خصوصاً که بر این باور بود ایراد‌ها را باید در دیدار‌های دوستانه گوشزد کرد و انتقاد در رسانه‌ها با مزاجش سازگار نبود. روزه سکوت هاشمی درست بعد از انتخابش به عنوان سرپرست وزارت ورزش شکست. هرچند که انتظاری جز این هم نمی‌رفت. قبول چنین مسئولیت سنگینی که در صورت گرفتن رأی اعتماد از مجلس به مراتب سنگین‌تر هم می‌شود، نیازمند برقراری ارتباط با مردم، مسئولان و اصحاب رسانه است و همین مسئله می‌تواند بهترین دلیل برای تغییر مواضع کیومرث هاشمی باشد. با این وجود از کیومرث هاشمی با تجربه‌ای که دارد انتظار می‌رفت همچنان با صبوری پیش برود، حداقل تا زمانی که بتواند نظر مثبت نماینده‌های مردم در خانه ملت را جلب کند و رأی اعتماد بگیرد.
جانشین سجادی تا زمانی که نتواند از مجلس رأی اعتماد بگیرد عنوان سرپرستی را یدک می‌کشد و این یعنی فرصت و زمان زیادی برای عملی کردن طرح‌های بزرگش ندارد. با این وجود کیومرث هاشمی، روز خبرنگار در نشست هم‌اندیشی که با جمعی از خبرنگاران و مدیران ورزشی رسانه‌ها داشت به مواردی اشاره کرد که هیچ ضمانت اجرایی ندارند تا وقتی او نتوانسته نظر مجلسی‌ها را به عنوان وزیر جدید جلب کند!
تردیدی نیست تک‌تک مواردی که از سوی سرپرست وزارت ورزش مطرح می‌شود، واقعیت محض است؛ از حکمرانی عالمانه در ورزش گرفته تا اهمیت و ضرورت دیپلماسی ورزشی و شفاف سازی در تمامی امور و همچنین توجه به ساخت و ساز‌ها و پروژه‌های نیمه‌تمام، اما آیا هاشمی می‌تواند گام مؤثری در این زمینه‌ها بردارد وقتی هنوز نمی‌داند در وزارت ورزش ماندگار است یا باید جای خود را به گزینه‌ای بدهد که مورد تأیید مجلس است!
هر آنچه که هاشمی در دیدار با اصحاب رسانه بدان اشاره کرده، نیازمند زمان است و او به عنوان سرپرست زمان لازم برای پرداخت به آن‌ها را ندارد. پروژه‌های نیمه‌تمام و ساخت و ساز‌ها از جمله زمانبرترین مواردی هستند که هر وزیری می‌تواند با آن رو‌به‌رو شود، خصوصاً که دریافت بودجه برای سروسامان دادن به آن‌ها خود پروژه‌ای عظیم و دشوار است، درست مثل شفاف‌سازی در تمامی امور که بررسی‌های همه‌جانبه را می‌طلبد و صدالبته عزمی راسخ که کمتر دیده شده است، مثل دیپلماسی ورزشی که اگرچه یک ضرورت است، اما لابی‌های قوی می‌خواهد و توانمندی‌های لازم که رسیدن به آن مثل تک‌تک موارد ذکر شده قبلی زمان زیادی را می‌طلبد که بی‌تردید سرپرست وزارت نمی‌تواند چنین فرصت طولانی داشته باشد. به همین دلیل انتظار می‌رفت هاشمی در نخستین دیدار خود با اصحاب رسانه به مسائلی بپردازد و مواردی را مطرح کند که فرصت عملی کردن آن‌ها را داشته باشد. مواردی که چندان زمانبر نیستند و می‌توانند پرونده خوبی برای او به عنوان سرپرست نیز به جا بگذارند.


اینکه گزینه دولت برای احراز پست وزارت ورزش دیدگاهی تا این اندازه عمیق داشته باشد اتفاق خوبی است و می‌توان آن را به فال نیک گرفت. با این حال مطرح کردن این موارد در نخستین روز‌های قبول مسئولیت سرپرستی وزارت ورزش اندکی زود بود. شاید بهتر آن بود که هاشمی کمافی‌السابق صبوری به خرج می‌داد و این‌چنین بی‌گدار به آب نمی‌زد و منتظر می‌ماند تا مجلس او را به عنوان وزیر بعدی ورزش تأیید کند، بعد از آن از دغدغه‌های خود برای پیشبرد ورزش کشور پرده‌برداری می‌کرد، خصوصاً که ورزش این روز‌ها موارد زیادی برای پرداخت دارد و می‌تواند به خوبی سر هاشمی را تا زمان تصمیم‌گیری مجلس گرم کند.
تک‌تک این صحبت‌ها می‌توانست بعد از اخذ رأی اعتماد از مجلس بیان شود که در آن صورت می‌شد به آن‌ها به عنوان برنامه‌های بلندمدت هاشمی نگریست، اما بیان آن از زبان سرپرست وزارت که مشخص نیست در آینده به حضورش در وزارت ورزش ادامه خواهد داد یا مجلس حکم به کنار رفتنش می‌دهد، اندکی زود بود!