یزدانی و تیلور مثل مسی و رونالدو

امشب شاهد فینال حساس و جذابی بین حسن یزدانی و دیوید تیلور خواهیم بود. فینالی که بارها در مسابقات جهانی و المپیک تکرار شده است مثل المپیک توکیو 2020 که یزدانی تا لحظات پایانی برنده بود و اسیر هوش و تجربه تیلور شد؛ یا فینال 2021 اسلو که با پیروزی یزدانی به اتمام رسید. 2022 نوبت قهرمانی تیلور شد و حالا اگر نوبتی هم باشد نوبت حسن دلاور ماست که روی سکوی قهرمانی بایستد؛ اما دیوید تیلور هم به‌‌رغم سن بالا کشتی‌‌گیر قهاری است؛ او 4 مدال طلای جهانی و المپیک دارد که همه آن‌‌ها با پیروزی مقابل یزدانی به‌‌دست آمده است. در حقیقت یزدانی و تیلور را می‌‌توان به‌‌نوعی مسی و رونالدوی دنیای کشتی نامید. اما فراتر از دنیای کشتی و فوتبال، رقابت‌‌های دو نفره و جذاب در دنیای ورزش کم نبوده و نیست که برخی از آن‌‌ها را مرور می‌‌کنیم.

رافائل نادال و راجر فدرر
دنیای تنیس همیشه شاهد تقابل‌‌های جذاب بوده، از روزگاری که پیت سمپراس و آندره آغاسی بهترین‌‌های این رشته بودند تا سال‌‌های اخیر که رقابتی کلاسیک بین نادال و فدرر شکل گرفت، رقابتی با طعم رفاقت. رقابتی که دنیای تنیس را جذاب کرد و حتی اگر اهل این ورزش هم نبودید بدتان نمی‌‌آمد لااقل نتایج این دو نفر را مرور کنید. رقابتی با پایانی دوستانه، زمانی که فدرر از دنیای ورزش حرفه‌‌ای خداحافظی کرد و نادال بی‌محابا اشک می‌‌ریخت.


کانر مگ‌‌گرگور و حبیب
عمر رقابت کانر مگ‌‌گرگور و حبیب نورمحمداف در دنیای هنرهای رزمی ترکیبی خیلی کوتاه اما بی‌‌نهایت جذاب بود. دنیای این رشته را شاید بتوان به قبل و بعد از رقابت پرهیجان آن‌‌ها تقسیم کرد. کانر مگ‌‌گرگور بوکسور ایرلندی و چهره کاریزماتیک MMA که استاد جلب توجه بود توانست با ایجاد جنگ روانی علیه حبیب قهرمان دیگر این رشته، ماه‌‌ها توجه مردم دنیا را به روز مبارزه‌‌ای جلب کند که پربیننده‌‌ترین رقابت تاریخ این ورزش قلمداد شد و قبل و بعدش هم تا مدت‌‌ها حاشیه‌‌هایی به‌‌دنبال داشت.
کاسپاروف و کارپف
یکی از معروف‌‌ترین رقابت‌‌های دنیای ورزش متعلق به دنیای شطرنج بود و بین گری کاسپاروف و کارپف. کاسپاروف در سال 1984 توانست قهرمان وقت آناتولی کارپف را در دیدار نهایی قهرمانی جهان به چالش بکشد. دیدار آن ها به علت به خطر افتادن سلامت هر دو بازیکن به تعویق افتاد. سپس در سال 1985 او موفق شد آناتولی کارپف را شکست دهد و قهرمان جهان شود. او با 22 سال جوان‌‌ترین قهرمان تاریخ است.
 مایکل فلپس و رایان لاکتی
رایان لاکتی قهرمان شنا را باید یکی از بدشانس‌‌ترین ورزشکاران جهان قلمداد کرد چون بیشتر دوران حرفه‌‌ای ورزش او همزمان شد با دوران اوج نابغه‌‌ای که از یک کنار تمام قهرمانی‌‌ها را درو می‌‌کرد یعنی مایکل فلپس. فلپس عملاً برای سال‌‌ها دنیای ورزش شنا را تحت تاثیر عناوین خود قرار دا د و لاکتی کاملاً زیرسایه او قرار گرفت.  
 محمدعلی کلی و جو فریزر
دو اعجوبه دنیای سنگین‌‌وزن بوکس جهان برای یک دهه زمینه هیجان هواداران ورزش را در سال‌‌های دهه هفتاد میلادی فراهم کردند. محمدعلی کلی و جو فریزر چنان رقابتی داشتند که حتی سال‌‌ها بعد مایک تایسون و رقبایش هم نتوانستند آن حال و هوا را به ورزش بوکس بدهند.
 مسی و کریس رونالدو
ورزش‌‌های گروهی به‌‌طور معمول زمینه دوئل‌‌های فردی و رکوردشکنی‌‌ها نیستند چون نتایج را با تیم ارزیابی می‌‌کنیم نه عناوین فردی. به‌‌طور مثال مارادونا که در ذهن بسیاری بهترین بازیکن تاریخ فوتبال جهان است و در روزهای اوجش بی‌‌رقیب بود؛ هیچ‌‌وقت رقابت دو نفره با کسی نداشت. هرچند او با پله اسطوره برزیل سر این‌‌که کدام یکی از آن‌‌ها بهترین تاریخ است کُری‌‌های سنگینی داشت، اما چنان مورد احترام جامعه فوتبال زمان خودش بود که لوتار ماتئوس کاپیتان اسطوره‌‌ای فوتبال آلمان، حتی در فینال جام‌‌جهانی 90 ایتالیا به احترام دوستی و جایگاه مارادونا حاضر نشد پشت ضربه پنالتی تیمش بایستد و مارادونا هم همیشه از ماتئوس به‌‌عنوان بهترین رقیب یاد کرد. یعنی به‌‌طور کلی ذهنیت بازیکنان در فوتبال جور دیگری بود تا رقابت مسی و رونالدو در شکستن رکوردها، زدن گل و گرفتن توپ طلا از راه رسید و دنیای فوتبال را تغییر داد و طی دو دهه فوتبال هم از معدود رشته‌‌های ورزشی گروهی شد که دو نفر در آن رقابتی تنگاتنگ داشتند. البته گروهی و انفرادی تفاوت چندانی ندارد؛ چون این رقابت‌‌ها با تقویت فرهنگ هواداری، هیجان بیشتری به ورزش می‌‌دهد. تصور کنید دیوید تیلور نباشد؛ آن‌‌وقت مطمئن از طلای یزدانی، تماشای فینال‌‌های چند سال اخیر برای ما بی‌‌هیجان می‌‌شد.