خالق داستان با چاشنی ایمان گفت و گوی «خواجوی » با خراسان و هشدار تیلور به داوران المپیک

خالق آثار داستانی با چاشنی ایمان و پژوهش  گفت‌وگو با هادی خورشاهیان، شاعر، نویسنده و دبیر کارگروه شورای پاسداشت زبان فارسی وزارت ارشاد  درباره شخصیت و آثار زنده‌یاد سعید تشکری به مناسبت سالروز درگذشت او    الهه آرانیان- ادبیات دینی در سال‌های اخیر به‌دلیل وجود نویسندگان و شاعران علاقه‌مند و معتقد به ارزش‌های انسانی و اخلاقی درحال گسترش و شکوفایی است. یکی از نویسندگانی که در این حوزه رنج و زحمت فراوانی کشید و آثار ادبی محققانه و آبرومندی از خود به جا گذاشت، زنده یاد سعید تشکری بود؛ نویسنده‌ای که 19 بهمن 1400 در 59سالگی رهسپار دیار باقی شد. تشکری از چهره‌های شاخص ادبیات در مشهد و خراسان بود و علاوه بر خلق آثار داستانی در زمینه معارف و مفاهیم رضوی، در شاخه‌های دیگر مانند فیلم نامه ،نمایش نامه‌نویسی و ادبیات کودک هم فعالیت می‌کرد. جالب است بدانید او یکی از سه نویسنده‌ سریال محبوب «زمانه» به کارگردانی حسن فتحی بود که در سال 1391 از شبکه سه سیما پخش می‌شد. سعید تشکری کارنامه بلندبالایی در داستان ، رمان و آثار نمایشی دارد. او توانسته جایزه سه دوره کتاب سال خراسان رضوی و جایزه کتاب سال شهید غنی‌پور را از آن خود کند. از جمله آثار این نویسنده و پژوهشگر می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «سیمیا»، «اوسنه گوهرشاد»، «موقف»، «پاکان و الماس»، «غریب قریب»، «مفتون و فیروزه»، «هندوی شیدا» و «آبی‌ها». در ادامه، گفت‌وگوی ما را با هادی خورشاهیان، شاعر، نویسنده و دبیر کارگروه شورای پاسداشت زبان فارسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که با زنده‌یاد سعید تشکری دوستی دیرینه داشته ‌است، می‌خوانید.    تشکری، نویسنده‌ای دلسوز و دغدغه‌مند هادی خورشاهیان درباره آخرین روزهای حیات زنده‌یاد تشکری که مشغول داوری جایزه ملی داستان حماسی بوده، می‌گوید: «آن قدر حضورش پررنگ بود که آدم احساس نمی‌کند دو سال از درگذشتش می‌گذرد؛ تقریباً دوسه هفته قبل از فوت نابهنگامش تلفنی با او صحبت کردم و با چه ذوق و شوقی از داوری جایزه ملی داستان حماسی می‌گفت. سعید از من خواست او را به نویسندگان نیشابور وصل کنم تا برای این جایزه اثر بفرستند. من هم به چند نفر شماره سعید تشکری را دادم و گفتم با ایشان تماس بگیرند. بعد از چند روز بچه‌های نیشابور به من گفتند آقای تشکری خودش به نیشابور آمده و این‌جا با ما جلسه گذاشته ‌است. بعد شنیدم به شهرهای دیگر هم رفته ‌است. او به شدت دغدغه‌مند و پیگیر بود».   میدان‌داری تشکری در مشهد خورشاهیان، دیگر ویژگی مهم سعید تشکری را میدان‌داری او در شهری مانند مشهد می‌داند و این‌که می‌خواست همه سلیقه‌ها را به بهانه ادبیات دور هم جمع کند: «مشهد نحله‌های مختلف ادبی دارد و جمع کردن همه این‌ها کار سختی است. سعید تشکری میدان‌داری می‌کرد و ابایی نداشت از این‌که به سمت گروهی برود که عقاید متفاوتی با او داشتند و آن‌ها را به بهانه ادبیات دور هم جمع می‌کرد. این نکته مهمی بود که در هم‌سن و سال‌های تشکری و به‌طور کلی در ادبیات کمتر دیده می‌شود. در شهری مانند مشهد ممکن است در هرجایی جلسه ادبی باشد؛ حوزه هنری، اداره ارشاد، سازمان تبلیغات، آستان قدس، فرهنگسراها، کافه‌ها و کتابخانه‌ها و... .  این‌که یک نفر پیدا شود که دلش بخواهد همه را  به واسطه ادبیات دینی دور هم جمع کند، کار هرکسی نیست. هرچه تشکری نوشت در راستای دین، انسانیت و معنویت بود. کتاب‌هایش هم دیده شد و ناشران با رغبت آثار او را منتشر می‌کردند. در داستان‌نویسی مدرک درجه‌یک هنری از ارشاد گرفت که معادل دکتراست. از نظر انسانی و اخلاقی بی‌نظیر بود و به جوان‌ترها خیلی بها می‌داد. او هرهفته جلسه برگزار می‌کرد و آثار جوان‌ها را می‌خواند و نظر می‌داد. در جلسات کانون پرورش فکری دیده بودم که نوجوان‌ها ارتباط خیلی خوبی با او داشتند. تشکری برای هرکاری صددرصد توانش را می‌گذاشت».   همراه کردن اعتقاد قلبی با پژوهش و تحقیق جامع‌الاطراف بودن سعید تشکری در شاخه‌های متنوع نویسندگی، ویژگی دیگر او بود که خورشاهیان درباره‌اش می‌گوید: «در تاریخ ادبیات هم خیلی‌ها در شاخه‌های مختلف ادبی سرآمد بوده‌اند. وقتی کسی نویسنده و آگاه و دغدغه‌مند است و دل به کار می‌دهد، آثارش هم موفق می‌شود. سعید تشکری با دلش به‌سمت هرچیزی می‌رفت و در نوشتن هم همین‌طور بود. او محقق خیلی خوبی بود و پژوهش می‌کرد. در عرصه دین اصلاً بدون پژوهش و تحقیق نمی‌شود کار کرد. سعید تشکری چون با دلش کار می‌کرد و آگاهی و اعتقاد داشت، موفق بود. آگاهی وقتی به‌وجود می‌آید که با اعتقاد قلبی جلو رفته باشید. سعید تشکری برای همین موفق بود و جایزه‌های بسیاری در نویسندگی گرفت».   شکوفایی ادبیات دینی در کشور  هادی خورشاهیان وضعیت ادبیات دینی در کشور را به‌لطف زحمات نویسنده‌هایی مانند زنده‌یاد سعید تشکری مثبت ارزیابی می‌کند و می‌گوید: «خوشبختانه ادبیات دینی روزبه‌روز شکوفاتر، پررنگ‌تر و گسترده‌تر می‌شود. دلیلش هم این است که این‌روزها نویسندگان احساس می‌کنند دین را با ادبیات بهتر می‌شود انتقال داد. منبرها، تریبون‌ها، هیئت‌ها و... یک بخش است و بخش دیگر مربوط به خلوت و تنهایی آدم‌هاست. کتاب به خلوت اختصاص دارد. آن‌ هم کتاب دینی که خواندنش نوعی عبادت است. ادبیات دینی دارد جای خودش را باز می‌کند و از عرصه‌های موفق ارائه و گسترش دین است. ناشران هم از انتشار این محتوا استقبال می‌کنند».     ---------------------------------------------------------------------------------------------------
 
«جواد خواجوی» بازیگر «آغوش باز» در گفت و گو با خراسان: امیدوارم حداکثر فیلم ها به مشهد بیاید   در حاشیه اکران فیلم «آغوش باز» به کارگردانی بهروز شعیبی، «جواد خواجوی» به عنوان یکی از بازیگران این فیلم، در اولین روز شروع جشنواره در سالن سینما هویزه در جمع مردم حاضر و با استقبال آن ها مواجه شد. در حاشیه این اکران چند کلامی با جواد خواجوی به گفت و گو پرداختیم و نظر او را درباره جشنواره فیلم فجر امسال جویا شدیم. خواجوی در این باره به «خراسان» گفت: جشنواره تازه شروع شده است اما همیشه آن موقع هایی که ما برای دیدن فیلم های جشنواره   فجر می آمدیم، واقعا شور و شوق زیادی بین خودمان و بچه هایی که عاشق سینما بودند، وجود داشت. در همین کوچه ها در صف می ایستادیم تا   را تماشا کنیم. امیدوارم امسال هم وضعیت به همین شکل باشد. وی افزود: امسال نمی دانم شرایط به چه صورت است و چند فیلم برای اکران می آید، اما امیدوارم حداکثر فیلم ها به مشهد بیاید. وی در ادامه از حس و حالش از حضور در جمع سینمادوستان همشهری اش گفت و اظهار کرد: ما وقتی به شهر خودمان برمی گردیم متاسفانه مجبور هستیم در شهر خودمان کار نکنیم چون شرایط کاری به گونه ای است که باید در تهران کار کنیم. البته نه این که نشود این جا کار کرد، همه کارها تهران است. وقتی که به سینمایی می آییم که خودمان آن جا عاشق سینما و بازیگری شدیم، روزهای نوجوانی و جوانی مان را در همین سالن ها و صندلی ها گذراندیم، خیلی حس قشنگی است که تو همان آدمی می شوی که همه دارند تماشا می کنند. این ها همه اش رویا و آرزو بوده و این قشنگ ترین لحظه زندگی یک انسان است. خواجوی در ادامه از حضورش در فیلم سینمایی «آغوش باز» این طور گفت: این فیلم خودمان است و قطعا نظرم درباره این فیلم مثبت است. امیدوارم فیلم های بیشتری به مشهد بیاید چون مشهدی ها هم شور و اشتیاق زیادی دارند و هم خیلی خوب از این مدل اتفاقات استقبال می کنند. من خیلی از فیلم ها را دوست داشتم ببینم، متاسفانه سرکار بودم و آن قدر شلوغ بودم که فرصت نکردم. خبرهای خوبی از فیلم ها می آید و امیدوارم فرصت کنم بتوانم همه آن ها را ببینم. اما نظرات خوب درباره فیلم هایی که ساخته شده، زیاد شنیدم. فکرمی کنم امسال به نسبت جشنواره خوبی را تا این جا داشتیم.     
-------------------------------------------------------------------------------------------


 
از هشدار تیلور به داوران المپیک تا واکنش کاربران ایرانی
کری‌خوانی عجیب جادوگر برای یزدانی 6 ماه قبل از پاریس 2024  !
 
شاداب/ صفحه اینستاگرام اتحادیه جهانی کشتی روز گذشته ویدئویی از مصاحبه اخیر دیوید تیلور آزادکار وزن 86 کیلوگرم تیم ملی کشتی آمریکا و حریف سرسخت حسن یزدانی منتشر کرد که برش‌هایی از صحبت‌های تیلور در این ویدئوی کوتاه، جنجال‌ برانگیز شد. تیلور 34 ساله که ویترینی از مدال‌های رنگی المپیک و جهانی دارد، درحالی در فاصله 6 ماه مانده به المپیک 2024 پاریس کری‌خوانی را برای حسن یزدانی شروع کرده که نابغه جویباری در حال سپری کردن دوران نقاهت پس از جراحی کتف به سر می‌برد و به نظر تیلور هم از قضا بهترین شرایط را برای خط و نشان کشیدن دیده است. نگاهی به تقابل دو ستاره جنجالی کشتی آزاد این روزهای جهان خالی از لطف نیست؛ تقابل‌هایی که حاصل آن با نتیجه 5 بر یک به سود تیلور بوده. جادوگر آمریکایی نوار پیروزی‌هایش را از سال 2017 مقابل پادشاه ایرانی استارت زد و یک‌سال بعد در قهرمانی جهان 2018 بوداپست مجارستان بار دیگر مقابل یزدانی به پیروزی رسید و در المپیک توکیو هم این تیلور بود که گوی سبقت را از حسن ربود. ناکامی‌های متوالی پادشاه کشتی آزاد ایران مقابل جادوگر کم‌کم جدال این دو کشتی‌گیر را حیثیتی کرد تا جایی که درنهایت یزدانی در فینال مسابقات جهانی 2021 اسلو، پشت تیلور را به خاک مالید و قهرمان جهان شد اما عمر این قهرمانی یک‌سال بیشتر نبود و تیلور سال گذشته در فینال جهانی 2022 بلگراد بار دیگر بر حسن غلبه کرد و درحالی که انتظار می‌رفت قهرمانی جهان 2023 به سود حسن تمام شود اما آزادکار جویباری در این رقابت هم تن به شکست داد تا حالا چشم به انتقام در المپیک 2024 پاریس داشته باشد. رقابتی که از حالا جنگ روانی آن توسط آزادکار آمریکایی شروع شده، آن هم با دست گذاشتن تیلور روی دیدار فینال المپیک توکیو! مبارزه‌ای که حسن یزدانی کمتر از 20 ثانیه با پیروزی فاصله داشت اما درنهایت دست تیلور به‌عنوان برنده و صاحب نشان طلای المپیک بالا رفت. این مبارزه اشتباه داوری بزرگی داشت که جای برنده و بازنده را تغییر داد. در این مبارزه و در چندین صحنه تیلور به‌صورت زانو زده از تشک بیرون رفت که به درستی اخطار پوئن گرفت اما باید کشتی در حالت خاک ادامه می‌یافت که انجام نشد و با این‌که قاضی مسابقه به رئیس تشک و داور وسط اشاره کرد اما آن‌ها متوجه نشدند و کشتی در حالت سرپا ادامه یافت که در چنین مبارزه مهمی، این یک اشتباه تأثیرگذار بود و اگر اشتباه گروه داوری این مسابقه نبود و تیلور در خاک نشانده می‌شد، او دیگر فرصتی برای گرفتن آن امتیاز طلایی نداشت. درحالی‌که کمیسیون داوران اتحادیه جهانی کشتی بعد از برگزاری فینال وزن ۸۶ کیلوگرم المپیک توکیو بر اشتباه داور صحه گذاشت، دیروز اما کشتی‌گیر آمریکایی فرافکنی تازه‌ای درباره این مبارزه خاص داشت. تیلور در مصاحبه با سایت اتحادیه جهانی کشتی ادعای عجیبی را مطرح کرد تا بگوید: «در المپیک توکیو هر بار که حسن یزدانی زیر کتف می‌زد، دوبنده‌ام را می‌کشید. داوران باید بیشتر دقت کنند و به این مسائل توجه داشته باشند.» هرچند که در آن کشتی، دوبنده تیلور پاره شد اما ای کاش قهرمان المپیک توکیو آن لحظه را هم به یاد می‌آورد که به خاطر فرار از فن باید در خاک یزدانی می‌نشست اما اشتباه داوران باعث شد در آن لحظه حساس نتیجه کشتی به سود تیلور عوض شود و او روی سکوی قهرمانی برود! اگر این داوران دقت لازم را داشتند شاید حالا دیگر تیلور بعد از گذشت 3 سال از آن رقابت(المپیک 2020 به دلیل کرونا یک سال به تعویق افتاد) به کشیدن دوبنده‌اش اشاره نمی‌کرد تا نظر داوران را جلب کند. البته این صحبت‌های او از سوی کاربران ایرانی بی‌پاسخ نماند و هواداران ایرانی حسن یزدانی، زیر پست مربوط به مصاحبه تیلور در اینستاگرام اتحادیه جهانی کشتی کامنت‌های جالبی گذاشتند. کاربری خطاب به تیلور نوشت: «شیر شاه ما حسن آقای یزدانی چه ببره، چه ببازه، قهرمان ماست. دمش گرم.» کاربر دیگری خطاب به تیلور نوشت: «زیر سایه حسن یزدانی دیده شدی.» یکی دیگر از هواداران یزدانی خطاب به نابغه کشتی آزاد ایران این‌طور یادآور شد: «چه ببری، چه ببازی دوستت داریم و هنوزم قهرمان مایی.»