روزنامه آفتاب یزد
1396/05/12
روحانی و چالشهای فزاینده
امروز مراسم تنفیذ و شنبه مراسم تحلیف آقای دکتر حسن روحانی برگزار میشود. اگر بخواهم به ارزیابی کارنامه عملکرد ایشان بپردازم باید بگویم که زیر این چرخ کبود، نمره هیچ انسانی صد از صد نیست. اما به هرروی آقای روحانی در 4 سال گذشته در پارهای از موارد نمرهشان در حد قبولی است و در برخی زمینهها هم امتیاز بالاتری میگیرند. در بحث سیاست خارجی، نمره آقای روحانی با توجه به مقدورات موجود نمره بالایی است. در موضوع اقتصاد و در مبحث مهار تورم، باید اذعان کرد که دولت، استحقاق اخذ نمره بالا را دارد و همین طور در بحث انضباط مالی خوب . اما در ایجاد رونق در بازار و برچیدن رکود متاسفانه موفق نبوده است. این عدم موفقیت هم بخشی از آن به شیوههای مدیریتی بازمیگردد و قسمتی از آن هم به رویدادهایی مرتبط میشود که از اختیار دولت خارج بوده است ...مثل کاهش قیمت نفت. در حوزههایی هم که نمیتوان نمره بالایی به دولت اعطا کرد باید جانب انصاف را رعایت نمود مثلا مسائلی که در درون کشور
به وقوع پیوست اما مسبب آن دولت نبود.
مثل داستان حمله به سفارت عربستان که در دوره آقای روحانی اتفاق افتاد و آثار بسیار سوئی هم در عرصه دیپلماسی درپی داشت و موجب انزوای ایران در میان برخی کشورهای اسلامی شد و رقیب منطقهای ما، کشور عربستان سعودی را در موضع بالاتری قرار داد.
اما در بحث سیاست داخلی که در اختیار دولت بود انتظار فراتر از آنچه تیم آقای روحانی انجام داد را داشتیم. آن طور که شایسته کشور ما بوده است، حتی در دولت آقای روحانی هم گشایشهای سیاسی آنچنان ایجاد نشده است. البته غیرقابل کتمان است باز شدن فضای سیاسی کشور نسبت به 8 سال ریاست آقای احمدینژاد ولی اگر شرایط کشور ما با 12 سال پیش یعنی قبل از آمدن احمدینژاد و در زمان حاکمیت اصلاحات در قوه مجریه را مقایسه کنیم میتوانیم به فاصله محسوس میان آن دوره و روزگار فعلی پی ببریم. البته در حقیقت هم مشخص نیست که آقای روحانی در دوره دوم ریاست جمهوریاش میتواند در این زمینه قدمی بردارد یا خیر.
و اما پیرامون حوزه فرهنگ و هنر باید خاطرنشان کنم که جای تاسف است که سپهر فرهنگ در کشور ما همواره شاهد تاخت و تاز عناصر متضاد فرهنگی بوده است. قدرتهای تاثیرگذاری در شهرهای مختلف داریم که به خود اجازه میدهند تا پیرامون مسائلی که به آنها ارتباطی ندارد تصمیمگیری کنند. اعمال این تصمیمها هم منجر به لغو کنسرتها و گردهماییهای فرهنگی شده است. متاسفانه در این بخش شاهد یک وضعیت عنان گسیختهای هستیم و دولت در شرایطی نیست که بتواند سامانی به این سلسله رخدادها بدهد. البته برخی تصور میکنند که اگر دولت خود به اعمال ممنوعیتها بپردازد بساط حرکات غیرقانونی خودجوش نیز جمع میشود اما این اتفاق خطرناک است.
اگر دولت سیاستهای خود را
پیش بگیرد و به افزایش محدودیتها نپردازد، بیشک بهتر است نسبت به تن دادن به خواستههای دیگران.
من تصور میکنم که در 4 سال آینده آقای حسن روحانی با چالشهای فزایندهای نسبت به وضعیت دوره نخست ریاست جمهوری خود مواجه شود. چرا که جریان مخالف برای ستاندن کشور از دستان اصلاح طلبان دندان تیز کرده است.
به هر روی در پایان معتقدم جامعه ایران باید تحمل و هضم اختلاف سلیقهها را مشق کند و بیاموزد تا بتواند به یک همزیستی مسالمت آمیز میان گرایشهای
مختلف سیاسی در داخل کشور دست یابد.
این اتفاق دشوار است و امیدوارم آقای روحانی به عنوان متولی نهاد اجرایی کشور به تحقق آن کمک کند.
سایر اخبار این روزنامه
قبولی خرداد
اگر بگذارند روحانی محبوب میماند
دلیل اصلی کنارهگیری ناطق از مسئولیتها
دستمان برای تحریم ایران بسته است
آقای روحانی! موانع را با شجاعت به مردم بگویید
روحانی و چالشهای فزاینده
آموزش وپرورش و ضرورت تداوم «گفتمان ملی»
حمایت آسیاتک از رقابت های قهرمانی بوچیا بانوان کشور
تعیین تکلیف سه موسسه غیرمجاز نهایی شد
شرمسار این همه لطف!
خدایار سعیدوزیری
خیرالله سام دلیری
نیما نعمتی=کارشناس ارشد محیطزیست شهری
وحید ابوالحسنزاده
این طبیب از دیدن بیمار میترسد؟!
امید مافی روزنامه نگار