روزنامه قانون
1396/05/17
استقلال حرفه ای بر مسائل مالی ارجحیت دارد
خبرنگاری، یکی از شغل های بسیار برجسته و یکی از مشاغل بسیار مهم در دنیاست. اهمیت و جایگاه این شغل در کشورهای پیشرفته شناخته شده است؛به‌گونه‌اي که امروز تحقیقات نشان می دهد که اعتماد مردم و شهروندان به خبرنگاران بیش از سایر سیاست مداران است و مطالبی راکه آن‌ها می نویسند، مردم باور می کنند؛ به این دلیل که بسیاری از خبرنگارانی که در فیچرهای پیشرفته کار می‌کنند، فارغ التحصیلانی از دانشگاه های هاروارد، موسکو، توکیو و این قبیل دانشگاه‌ها هستند و چون این‌ها نخبگان علمی به‌حساب‌مي‌آيند، به راحتی می توانند در رسانه هایی که وارد می شوند، مطالب و تحلیل‌ها و تفسیرهایی را بنویسند که ضمن آگاهی‌دهندگی به جامعه، به سمت وسوهای سیاسی کشور نیز بینجامد. بسیاری از خبرنگاران در کشورهای پیشرفته، سیاست خارجه آن کشور را ترسیم و جهت‌گیری می کنند. امروز بسیاری از سیاستمداران قبل از اینکه به جلسات خاص خودشان بروند، مطالب روزنامه نگاران را مطالعه می کنند.آن‌ها امروز می گویند «سی ان ان» رکن ششم شورای امنیت سازمان ملل است؛ چرا که با تاثیرگذاری فراوان می تواند بسیاری از افق ها را ترسیم کند و در تصمیمات تصمیم گیران و تصمیم سازان تاثیر‌گذار باشد اما چگونه است که خبرنگاران در ایران به این جایگاه نرسیده‌اند؟ بیشتر کسانی که در ایران فعالیت می کنند، خبرنگار نیستند بلکه خبر بیار هستند و در رشته خاصی تحصیل نکردند و بر اثر اتفاق وارد رسانه شدند. آن ها بیش از آنکه بر اساس ضوابط وارد شوند، براساس روابط وارد شدند؛ بنابراين نمی توان انتظار داشت که خبرنگار ایرانی مانند خبرنگار کشورهای پیشرفته فعالیت کند. زمانی می‌توانیم خبرنگاری را رونق دهیم که آن را با جان و دل دوست داشته باشیم. خبرنگاران برای ارتقای حرفه و شخصیت خود در حوزه ای که فعالیت می کنند باید توانمندی های خود را به رخ بکشند. نمی توان خبرنگاری را به این معنا که اخبار سازمان‌ها را به صورت روابط عمومی منتشر می کند، معنا کرد. متاسفانه آنچه امروز در مطبوعات ما منتشر می شوند، خبر نیستند بلکه شبه خبر هستند؛ به این دلیل که خبرنگاران ما نيز شبه خبرنگارند و به جای تولید فکر و اندیشه به دنبال بازنشر بیانیه های سازمان‌ها هستند. در کشورهای پیشرفته دنیا، خبرنگاران بدون اینکه از مسئولین یا نهادی انتظار هدیه داشته باشند، به دنبال انتشار واقعیت‌ها هستند اما متاسفانه خبرنگاران در کشور ما به این مسائل آلوده می شوند. روز خبرنگار، مناسبت خوبی است برای پرداختن به مسائل خبرنگاری. امروز، روزی است که خبرنگاران باید دنیای خود را بازنگری کنند و خود را بازخواست کنند که چقدر توانستند برای جامعه خودشان مفید و فعالیت حرفه ای به معنای واقعی انجام دهند. ممکن است این گفته های بنده، مورد نقد خبرنگاران یا فعالان این رشته قرار بگیرد و بگویند که درآمدشان اندك است و آزادی عمل ندارند اما من معتقدم که اگر خبرنگار، عاشقانه و براساس سنجیدن جوانب مختلف آموزش ببیند، می تواند با اندک درآمد زندگی خود را تامین کند. در بسیاری از کشورهای جهان تمام مسئولین و مقامات به دنبال این هستند که خبرنگاران را تحت نفوذ خود قرار دهند و زیر وابستگی های دولتی نروند اما بسیاری از خبرنگاران ایرانی این مساله را می خواهند. به اعتقاد من استقلال حرفه ای، مهم‌تر از مزایای مادی است. اگر استقلال حرفه ای داشته باشیم، می توانیم آزادی محدود خود را حفظ کنیم. معتقدم کشوری که آزادی محدودی دارد، اتفاقا می تواند استعداد و خلاقیت خبرنگاری را رشد دهد.خبرنگار نباید منتظر باشد که مقامات در روز خبرنگار برای او سخنرانی کنند. یکی از مصداق های استقلال روزنامه نگاران، این است که در روز خبرنگار سعی کنند خودشان افتتاح کنندگان مراسم باشند .به جای اینکه از مسئولان بخواهیم رنگ دولتی بر مراسم بپاشند و شعار بدهند، خودمان کاری کنیم که افتتاح کنندگان این مراسم باشیم و مشکلات صنفی خودمان را به هرشکلی بیان کنیم و حقوق مادی و معنوی خود را از مسئولان پیگیری کنیم .
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
غم نون و قلم
استعفا براي يك مشت ريال!
بازي تاج و تخت
روزنامه‌نگاري را باید دوباره بفهمیم و ارج نهیم
برخورد قضايي با خبرنگاران موجب خودسانسوري مي‌شود
استقلال حرفه ای بر مسائل مالی ارجحیت دارد
تلاش لنگ لنگان مطبوعات برای رسیدن به ارابه دموکراسی
هیچ نهادي غير از کانون وکلا حق صدور پروانه وکالت ندارد
نفوذ برادرانه يك شِبه جاسوس
زنگ خطر نزاع هاي قبيله اي در ايران
