خوش‌باوری ما را به‌سرانجام نمی‌رساند

وضعیت اقتصاد فعلی کشور به‌گونه‌ای است که مسئولان از یک سمت وضعیت اقتصاد را در چارچوب رونق مورد ارزیابی قرار می‌دهند و پیامدهای اقتصادی را در چارچوب حذف رکود از اقتصاد دنبال می‌کنند و از سمت دیگر هم کارشناسان حوزه اقتصادی هستند که هنوز به حذف رکود از اقتصاد باور ندارند و با توجه به تمام زمینه‌ها و پیامدهایی که حوزه اقتصادی دارد، اعتقادی مبتنی بر اینکه اقتصاد در دالان رونق قرار گرفته هم ندارند و این کار تحلیل اقتصادی را سخت می‌کند، وقتی که ما با آمارهای متفاوتی مواجه می‌شویم که آمارهایی که توسط دستگاه‌های ذیربط ارائه می‌شود، از یک طرف، و واقعیت‌های موجود در حوزه اقتصاد که مردم با آن دست به گریبان هستند، از طرف دیگر این تفاوت را عمیق‌تر می‌کند. در دو دهه گذشته شاهد بوده‌ایم که تحلیل‌های اقتصادی از دامنه پهلوگرفتن از آمارهای اقتصادی به‌سمت حذف آمارهای اقتصادی پیش رفته و کمتر در تحلیل‌های اقتصادی این را شاهد هستیم. علت آن شاید به این برمی‌گردد که برخی از آمارهای اقتصادی را بانک مرکزی تهیه می‌کند و در بخشی از آمارها سال‌پایه تغییر پیدا کرده و وقتی که سال‌پایه تغییر پیدا می‌کند، فاصله زمانی تحلیل‌ها با واقعیت تطبیق نمی‌کند و خود همین باعث سردرگمی خواهد شد. از طرفی اگر آسیب‌شناسی دقیقی درباره وضعیت فعلی اقتصاد صورت بگیرد، نتیجه حاصله از آن این است که باید با افزایش سرمایه‌گذاری مواجه باشیم که ریشه آن پس‌انداز است. ما اگر به پس‌انداز یا تجمیع منابع در سیستم بانکی دقت کنیم، مشاهده می‌کنیم که حدود 50‌درصد پس‌انداز در نظام بانکی قفل و منجمد شده و در ردیف دارایی‌های سمی بانک‌ها قرار گرفته و بانک‌ها را دچار لرزش کرده و در آستانه وضعیت قابل تاملی قرار داده است.
ادامه صفحه 16