روزنامه خراسان
1396/06/29
انتشار عکس ِ جشن های عجیب از «هِلو بیبی» تا «گودبای پمپرز»
آذر صدارت- چندی پیش، انتشار عکسهایی از جشن «گودبـای پمپرز»ِ یک خانواده نوکیسه تهرانی که در و دیـوار را با عروسکها و برچسبهای تهوعآور تزیین کرده بودند و کپشن زده بودند: «خواستیم خوشحالیمون رو بهخاطرِ از پوشک گرفتن ... جان با شما شریک بشیم!» موجی از حیرت و تاسف در فضای مجازی ایجاد کرد و ما اهالی شبکههای اجتماعی مجازی که پیش از این، در سالها و روزهای قبل با مفاهیمِ عجیب و جدیدی که معمولا هم یک برچسب «لاکچــری» میزنند تنگش، مثل: جشن طلاق، جشن تعیین جنسیت جنین، جشن اولین قدمِ بچه و... آشنا شده بودیم، این بار چشممان به «جشنِ از پوشک گرفتنِ کودک!» روشن شد. جشن طلاق که معرف حضورتان هست؛ زوجی که قصد دارند از هم جدا شوند، جشن میگیرند تا شادی و انرژیِ ناشی از به بنبست رسیدنِ زندگی مشترک شان را با مهمانان بختبرگشته تقسیم کنند! جشنِ تعیین جنسیت جنین هم همان طور که از اسم اش پیداست، جشنی است که بعد از اولین سونوگرافی دوران بارداری و زمانی که مامان و بابای ماجرا میفهمند قرار است یک دخترِ گیس گلابتون داشته باشند یا یک پسر کاکل زری، شکل میگیرد. جشن اولین قدم، شبیه جشنِ دندان، بهانهای است برای ثبت شادیِ تجربه اولینها توسط کودک و اما جشن گودبای پمپرز، که جشنی است برای از پوشک گرفتن بچه و حاصل خلاقیت هموطنانمان است، نشان داد جشنهای پیش از این، سوءتفاهم بوده! البته که ما ایرانیها با جشن و شادی و دورهمی به بهانههای گوناگون، بیگانه نیستیم و وجود جشنهای ساده و قشنگی مثل: چهارشنبه سوری، نوروز و گلابگیــران گواهِ این است که همه آدمها از جمله مردمِ کشور ما، همواره به دنبال بهانههای ساده برای دور هم جمع شدن و شادی و خاطرهسازیاند. منتها شاید مهمترین تفاوت جشنهای اصیل ایرانی با جشنهای عجیب امروزی، تکلف برگزاریشان باشد. به این معنی که قبلا، جشنها بهانه بودند و تقسیم شادیها، اصل بود. اما این سالها انگار نشاط و شادیِ میزبان و مهمان بهانه است و اصل، فرو کردنِ زرق و برق و امکاناتِ آن چنانی زندگی در چشم مخاطب مجازی است! در این که هر خانواده و فامیلی، حق دارد به هر بهانهای که دوست دارد، جشن و مهمانی راه بیندازد، حرفی نیست و یک انتخاب شخصی است اما منتشر کردن عکسهای مهمانیهای عجیب به مناسبتهای غریب که در بلندمدت، به فربهتر شدنِ آسیبهایی مثل تجملگرایی، چشم و هم چشمی، اسراف و تبذیر، خودنمایی و ظاهرسازی دامن میزند، نکته قابل تاملی است. رفتارهایی که کمکم به شکلِ خردهفرهنگ درمیآید و مردم، به عنوانِ سبک درست زندگی، باورش میکنند و وقتی از عهدۀ داشتن و بهجا آوردنش برنمیآیند، حس تلخ ناکامی و سرخوردگی دارند!
سایر اخبار این روزنامه
افشاگری بی سابقه آبی ها علیه یکدیگر در 90
وارثان موسیقی خراسانی
آیت ا... جنتی: می توانیم به عنوان خبرگان به رئیس جمهور درباره نفوذ تذکر بدهیم
«صیاد» در پی شکار صادرکنندگان چک های برگشتی
«نفس» نماینده ایران در اسکار شد
این دادگاه بی قانون!
۳ هیئت اقتصادی آلمان فرانسه و روسیه در تهران
دیپلماسی فشرده روحانی در نیویورک
رهبر انقلاب درگذشت آیت ا...معصومی را تسلیت گفتند
نخستین واریزی سود سهام عدالت تا هفته آینده
ناگفته های قاضی «مدیر خراسانی» از پرونده کهریزک و احضار احمدی نژاد
انتشار عکس ِ جشن های عجیب از «هِلو بیبی» تا «گودبای پمپرز»
حس تلخ ناامنی روانی!