روزنامه همدلی
1395/12/09
تمام اصول‌گرایی علیه روحانی
احسان اقبال سعید- هرچه به اردیبهشت 96 نزدیک می‌شویم تکاپوی اصول‌گرایان برای باز‌پس‌گیری قوه مجریه نمود بیشتری می‌یابد. فردای پیروزی روحانی در انتخابات سال 92 واکنش‌های اصول‌گرایان متفاوت بود. کیهان روزنامه محوری اصول‌گرایان روحانی را عضو جامعه روحانیت مبارز نامید و اعلام پیروزی اصول‌گرایان را کرد. احمدی‌نژاد و یارانش احساسات دوگانه را تجربه می‌کردند، از یک سو شاهد بودند چگونه هشت سال هاشمی‌ستیزی آنان با پیروزی یکی از اشبه‌ترین افراد به هاشمی پایان یافته است و از سوی دیگر شادمان بودند که بار دیگر صندوق انتخابات شاهدی شد بر مدعای آنان که اصول‌گرایان بدون احمدی‌نژادی‌ها شانسی در انتخابات‌های رقابتی برای پیروزی ندارند. سایر طیف‌های اصول‌گرایی هم ناباورانه پیروزی روحانی را می‌نگریستند و باور نداشتند پس از جنجال های سال 88 اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها بار دیگر این‌گونه توان اثرگذاری سیاسی داشته باشند. هرچه از آغاز دولت حسن روحانی گذشت صف‌آرایی‌ها در مقابل او آشکارتر شد و اعلام کیهان مبنی بر اصول‌گرا بودن روحانی هرچه بیشتر بار طنز خود را به رخ کشید. حال که انتخابات ریاست جمهوری نزدیک‌تر از هر زمان دیگری‌ست، تکاپوها و کنش سیاسی انتخاباتی طیف‌های مختلف اصول‌گرایی شدت وافری یافته است. محمود احمدی‌نژاد و یارانش حضور پررنگی در فضای پیشاانتخاباتیداشتهاند. احمدی‌نژاد در نامه‌ای عدم حضور شخص خود در انتخابات را اعلام کرد و بر عدم حمایت از کس دیگر و عدم تعلقش به هیچ گروه و دسته‌ای پای فشرد. در میان یاران و کارگزارانش هم اعلام نامزدی و آمادگی برای انتخابات اردیبهشت پررنگ بود. از حمید بقایی و رستم قاسمی تا حمیدرضا حاج‌بابایی و مسعود زریبافان و... اما اعلام عدم حمایت احمدی‌نژاد را می‌توان شامل کارگزارانش به حساب آورد و نه یارانی چون بقایی. و اینکه احمدی‌نژاد و حلقه اول یارانش با علم به درصد بالای رد صلاحیت بقایی حقیقتا چه بازی انتخاباتی را در سر می‌پرورانند پرسشی است که باید تا اردیبهشت 96برای پاسخ به آن صبر کرد.
در میان سایر طیف‌های اصول‌گرا تشکیل جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی مهم‌ترین تحول انتخاباتی بود. این جبهه که در پنج دی ماه اعلام موجودیت کرد، هدف غایی‌اش ترسیم سازوکار انتخاباتی اصول‌گرایان است تا جبهه اصول‌گرایی بتواند حضور موثری مقابل رئیس جمهور روحانی در انتخابات داشته باشد. ظاهرا این تشکل قصد دارد مشابه سازوکار انتخابات درون حزبی در برخی کشورهای غربی عمل کند و به نامزد نهایی برسد و در تازه‌ترین عمل سیاسی خود 21نفر را به‌عنوان نامزدها معرفی کرده تا با رای سه هزار عضو مجمع ملی این جبهه به 10نامزد برسند و به سمت انتخاب نامزد نهایی حرکت کنند.
اما چند نکته را درباب سازوکار جدید اصول‌گرایان نباید از یاد برد. اول اینکه در فرهنگ سیاسی ایران اشخاص و چهره‌ها همواره مقدم بر تشکل‌ها و احزاب بوده‌اند و معمولا احزاب دنباله‌رو اشخاص بوده‌اند و این می‌تواند آفت‌هایی را به دنبال داشته باشد، اگر جبهه مردمی به سوی انتخاب شخص کمتر شناخته شده‌ای برود و بخواهد رویای احمدی‌نژاد 84 را بازآفرینی کند، احتمالا با دلخوری اعضای نشان‌دار مواجه خواهد شد و احتمالا شاهد خروج برخی با سابقه‌ترها از این سازوکار و حضور مستقل آنها خواهیم بود. واقعا چقدر باورپذیر است افرادی مثل قالیباف و محسن رضایی حمایت از امثال بذرپاش و حاجی بابایی را بپذیرند؟ دوم اینکه لایه‌های ناب‌تر اصول‌گرایی چون جبهه پایداری اگر خروجی نهایی مهره مورد نظر آنها نباشد، احتمالا بازی را بر هم زده و راه خود را خواهند رفت. پایداری‌ها که همواره به دنبال انتخاب اصلح از نگاه خود هستند، احتمالا با برخی چهره‌های لیست 21نفره مشکل دارند و نتیجه را در صورتی‌که دلخواه‌شان باشد خواهند
پذیرفت.
نکته آخر اینکه ممکن است اکابر جریان اصول‌گرایی از اتحاد انتخاباتی به سمت افتراق تاکتیکی بروند، به این معنا که با نامزدهای متعدد به میدان بیایند. افراد گوناگون را با صبغه و وجهه و پایگاه اجتماعی گوناگون به صحنه بیاورند تا هر کدام بخشی ولو اندک از آرا را به دست آورد و با شکسته شدن احتمالی آرا، انتخابات را به دور دوم بکشانند. مثلا جلیلی یا نیروهایی مشابه او آرای ناب اصول‌گرایی را جمع کنند، قالیباف یا نیرویی با این مختصات آرای خاکستری و طبقه متوسط را جلب کند و نیروهایی با مختصات رضایی به دنبال آرای قومیتی باشد تا با این پراکندگی احتمالی بتوانند به دور دوم انتخابات امیدوار باشند. اما این راهکار احتمالی فقط سبد رای مشخص خود اصول‌گرایان را تقسیم می‌کند، چرا که در میان اصول‌گرایان فقط احمدی‌نژاد می‌تواند به آرای غیرتشکیلاتی در میان طبقات محروم جامعه امیدوار باشد. اکنون باید دید اصول‌گرایان نهایتا با کدام تاکتیک وارد اردیبهشت 96خواهند شد، هرچند اتفاقات و شگفتی‌های سیاسی در فضای انتخاباتی ایران آن‌قدر مسبوق به سابقه است که گاه تصمیمات نهایی و سرنوشت‌ساز در دقایق و ثانیه‌های نهایی اتخاذ می‌شوند.
سایر اخبار این روزنامه
فرمان ضد مهاجرتی ترامپ، مردم لندن را پای فیلم فرهادی کشاند اسکار زیر سایه فروشنده
تمام اصول‌گرایی علیه روحانی
مشایی آفتابی شد بقایی به احمدی‌نژاد شبیه‌تر ازمن است
درگیری لفظی نماینده تهران و رئیس مجلس در صحن علنی؛ صادقی: مسائل مربوط به اذن رهبری را شخصا رفع و رجوع می‌کنید
پاسخ یک مقام امنیتی وزارت اطلاعات به سخنان سردار نجات ریگی را ما دستگیر کردیم
نامه‌نگاری رئیس جمهور سابق دستمایه طنز فضای مجازی شد احمدی‌نژاد و ترامپ در یک هشتگ
عباس توتونچی ماجرای سنت و مدرنیته از دوش حمام تا اسنپ
گفت‌وگوی همدلی با پروانه مافی، نماینده مردم تهران در رابطه با طرح تشکیل وزات محیط زیست
گفت‌وگوی همدلی با جهان‌بخش امینی عضو کمیسیون انرژی ادوار مجلس، در مورد راه‌های توسعه پایدار به کمک درآمد نفتی
گفت‌وگوی همدلی با مهدی عقدایی اقتصاد‌دان درباره بحران فقر و پیری همزمان در ایران
یغما گلرویی، شاعر و ترانه‌سرا در گفت‌و‌گو با «همدلی»: هنرمند باید روی نابرابری‌ها انگشت بگذارد
علی‌عسکری مدیریت رسانه ملی را ادامه می‌دهد؟ چالش‌های اردیبهشتی مدیر جام جم
گفت‌وگوی همدلی با مازنی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس جای رضایی بودم دور انتخابات را خط می‌کشیدم
