خواب ندیده و دنبال تعبیر!

در رابطه با اوضاع اخیر کشور مساله این است که هویت اشخاص شرکت‌کننده و جهت‌دهنده، شعارها و جهت‌گیری و همچنین انگیزه آن‌ها معلوم شود. در نگاه نخست چنین به‌نظر می‌رسد عده‌ای معترض به وضعیت اقتصادی کشور و تاثیر آن بر زندگی مردم عادی که عموما گرانی تلقی می‌شود، به خیابان‌ها آمدن. در این میان عده‌ای هم هستند که با حمایت جریان‌های خاص به موضوع جهت می‌دهند و بر میزان و شدت آن می‌افزایند. اعتراض به گرانی حرفی است که باید به هرحال به گوش مسئولان مربوطه برسد، اما آشوب و شعارهای ضدانقلاب، شعارهای ساختارشکنانه شایسته عمل قانونی نیست و کاملا مشخص است افرادی که از این شعارها نفع می‌برند، در جمعیت مخلوط شده‌اند و سعی بر آشفته کردن بیشتر اوضاع دارند. اگر مردم معترض به‌حق از همان ابتدا از این دسته برائت جستند و فاصله‌ای میان خود، عمل قانونی‌شان با آنهایی که افکار مخربی در سر دارند قائل شدند، باعث بی‌مورد نشان دادن دسته دوم می‌شود. اما اگر مردم هم طی یک اقدام جوگیرانه با آنها، مخلوط شدند باید این‌طور برداشت کرد که گویا شب گذشته خواب ندیده، در واقعیت به‌دنبال تعبیر آن هستند. از طرفی می‌شود اشاره کرد که در ادامه باید به‌دنبال سردسته‌ها و دست‌های پشت پرده این ماجرا بود که مردم را به مقصود مورد نظر خود جهت داده و هدایت می‌کنند و از آن‌ها پاسخ دقیق و روشن خواست. بالاخره ممکن است در هر اعتراضی شعارهای خاصی هم داده شود. بررسی صحت این شعارها و ارائه راه حل مناسب به عهده کسانی است که ادعای کارشناسی دارند. کما آنکه بیان اعتراضات صرفا به وسیله فریاد در خیابان نیست. ما به‌وسیله روزنامه، اجتماعات، مساجد، نماز جمعه و نماز جماعت می‌توانیم به بیان اعتراضات بحق خود بپردازیم. هم چنین اگر قرار به اعتراض باشد باید قبل از هرچیز مجوز آن گرفته شود تا بتوان به آن اعتراض رنگ قانون داد. چرا که قانون اساسی هرگونه اعتراض در چهارچوب قوانین را آزاد می‌داند. بنده به شخصه، هرروز شنونده اخبار مجلس هستم و می‌بینم که در مجلس، نمایندگان مردم، اعتراضات خود را با استدلال و منطق به قوه قضائیه و مجریه و نهادهای کشور بیان می‌کنند و بعد از تحلیل و بررسی به آنها رسیدگی می‌شود و در مواقعی ممکن است اعتراض بجایی نباشد. همچنین هرروز شاهد تجمع مقابل مجلس هستیم و عده‌ای را می‌بینیم که به کاهش حقوق خود معترض هستند و هرمساله دیگر. ولی حضور عده‌ای در خیابان‌ها بدون مجوز و اطلاع قبلی و سوءاستفاد از یک اجتماع مردمی بی‌قانونی محض است و باید توسط ارگان مربوطه با آن‌ها برخورد شود. جدا از آنکه همه به‌خوبی می‌دانیم در جامعه گرانی و بیکاری هست، باید متذکر شد این مشکل صرفا در ایران نیست، بلکه تمام کشورهای حتی مدرن مثل فرانسه و آمریکا نیز با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. لذا نباید مسائل را با یکدیگر مخلوط کرد. شعارهای ساختار شکنانه دادن موضوعی نیست که بتوان از پس آن، دلایل منطقی درآورد و قطعا عقبه آن به منفعت‌طلبان برمی‌گردد.
* رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری