امید مافی =روزنامه نگار

فینال سوم از ره رسید.امشب در آل مکتوم
پرده های ابری کنار می روند تا بمب افکن های ایران دلشوره های خود را به دست باد و خاکستر بسپارند و با طیب خاطر جرعه ای خوشبختی بنوشند.
روز انتقام بالاخره رسید و از پسِ چهار سال آکنده از حسرت دوئل مرگبار چشمک زد تا باور کنیم وقتی پرندگان از دره های قلب پسران ما
باز می آیند دنیا طعم بوسه و عسل خواهد گرفت و تیم نه امتیازی جام به عشق خواب های تعبیر شده تمام پنجره های زمستان را باز می گذارد.


کی روش که خوب می داند اول شدن در گروه چقدر برای پیشتازی در ادامه راه مهم است امشب مختصات جدیدی ترسیم خواهد کرد و قشونی پیچیده و اسرارآلود را به مخمل یشمی خواهد فرستاد تا مردان بین النهرین تاج از سر بردارند و به احترام تیمی که تنها با گشودن سنگرها آرام می گیرد خبردار بایستند.
در اینکه مغلوب کردن سبزهای عراق برای تیم کی روش کار ساده ای نیست تردیدی نداریم.در اینکه شعله ور کردن قفس توری حریف به سادگی اتفاق نخواهد افتاد شکی وجود ندارد.اما حقیقت آن است که برای روشن کردن پستوهای خانه پدری عزم ها جزم شده و ترانه همدلی بر روی لب ها نشسته است.در چنین شرایطی فقط کافی است تاکتیک های کارلوس جواب دهند و معادلات عراقی ها بهم بریزد.آن وقت حتما سربازان فربه ای که از دقیقه شصت به بعد صدای نفس هایشان در گوش ها می پیچد راه را گم خواهند کرد و پهنای صورت خود را از مویه و ماتم لبریز خواهند کرد.
تا شب چیزی نمانده.تصویرهای خزان زده مدام در ذهن بغدادنشینان سورتمه می روند و آن ها
می دانند که مرگ بی شکوه در میانه چمنزار منتج به برباد رفتن رویاهایشان خواهد شد.آن وقت حتما خاموشی از بامدادِ چشم هایشان گذر خواهد کرد و زبان سرخشان،موجب برباد رفتن سرهای سبزشان خواهد شد.
یک نمایش بی نقص از خطوط سه گانه تیم ملی، یک اکران چشم نواز از سیم خاردارها،پلی میکرها، وینگرها و فوروارهای ما و یک پلن کاملا مدون کار رقیب کهنه کار را یکسره خواهد کرد تا یوزها در قامت صدرنشین گروه برگه صعود را امضا کنند و با بغل بغل انگیزه گام در مرحله حذفی بگذارند. امشب شب ماست.شبی که در کوچه های زمستان نردبانی از بوران رنگین کمان آرزوهای ما را به چشم خانه ابرها خواهد رساند تا لوای
سه رنگ در باد افراشته شود و ایران در هوای خاطره ها سرای امید لقب بگیرد.
تا شب ثانیه ها را شماره می کنیم و در ایوان انتظار به نود دقیقه ای فکر خواهیم کرد که می تواند به تمام تردیدها پایان دهد و قدرت بی چون و چرای یوزها را بار دیگر اثبات کند.وقتی قرار است در تاریک روشن اتفاقات تاریخ دوباره نوشته شود و سکاندار اهل اسلوونی سبزها در شطرنج مرموز با فرمانده پرتغالی به مات شدن تن دهد لابد باید به محبوب عصرهای بی قراری سلام داد و برای جامی که برای ویترین فوتبال ایران روزشماری می کند دست تکان داد.

برخورد از نوع سوم!
امروز اما جام با سه نبرد داغ دیگر پیگیری
می شود.تصادم چشم بادامی های کره جنوبی و چین می تواند به برخورد از نوع سوم بدل شود و کاری کند که لیپی کبیر پس از سال ها تصویر تازه ای از فوتبال نحیف چین را در دیدها قرار دهد و نجات دهنده ای قهار لقب بگیرد.
در جدال دیگر در ورزشگاه رشید دبی قرقیزستان برابر سرجوخه های مانیل صف آرایی خواهد کرد تا شاید بتواند در روز آخر با جرقه ای بیشکیک را شادترین شهر آسیای میانه کند.
در آخرین نبرد هم ویتنام و یمن در العین نبردی حساس را کلید خواهند زد و برای سوم شدن و صعود احتمالی تا پای جان خواهند جنگید.گاهی مغلوب ها هم می توانند به قدم زدن روی ابرها دلخوش باشند.
چه شبی است امشب...