روزنامه آفتاب یزد
1397/11/27
«یار»نیستی «بار»هم نباش!
با صراحت تمام باید به برخی از نزدیکان رئیس جمهور حسن روحانی گفت اگر «یار» نیستید «بار» هم نباشید.به نظر حقیر،حسام الدین آشنا جزو همین نزدیکان است.به حق او با سواد/ با دانش است و می‌تواند در این روزهای سخت و بی‌کسی دولت «یار» باشد اما ادا و اطوارهای وی «بار»ی شده است برای شیخ دیپلمات.پوزش می‌خواهم که از اصطلاح «ادا و اطوار» سود می‌برم.هرچقدر فکر کردم جایگزین بهتری نیافتم تا «همه فهم» باشد.بهرحال برخلاف جناب آشنا که تمایل دارد پیچیده و چند پهلو سخن بگوید من تمایلی ندارم به این گونه نوشتن! اتفاقا همین ادا و اطوارها است که خوبی‌ها‌ی آقای مشاور را نیز زائل می‌کند.این درست که یک چهره سیاسی / دولتی بایستی مراقب سخن گفتن خود باشد، مصلحت را در نظر بگیرد و آنچنان صریح نباشد لیکن جناب آشنا در حال «ادا بازی» است.گویی وی تصور می‌برد هرچقدر معماگونه و پیچیده توئیت کند عوام الناس او را بیشتر دوست می‌دارند و پیش خود می‌گویند:«به به چه مشاور خوبی... اصلا نمی‌فهمیم چه می‌گوید/می نویسد!».خیر.آقای مشاور در این فقره حداقل،دچار کج فهمی و چه بسا لافهمی هستند.
در مورد اخیر، توئیت ایشان مصداق بارز عرایض بنده است. آقای آشنا پس از حادثه تروریستی در سیستان و بلوچستان نوشت: «مرزبانان ما به شهادت رسیدند.اما ما در دام چرخه خونین و باطل انتقام نخواهیم افتاد.مسئولیت بر عهده آمران و دیه بر عهده عاقله است.» این توئیت حتما شائبه برانگیز و به نوعی کار دست رئیس جمهور روحانی داده است. پدر و مادران مان بارها و بارها گفته‌اند: «سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند».حال حکایت جناب مشاور همین مَثل پرکاربرد است.باور بفرمایید شان نزول چنین توئیتی آن هم در چنین شرایطی مشخص و محرز نیست.البته وی در توضیح تکمیلی – که مثل همیشه بعد از هر توئیتی ارائه می‌فرمایند- خطاب به یک منتقد، بیان کردند: «آیا واقعا مفهوم چرخه انتقام را در ادبیات مبارزه با تروریسم مطالعه نکرده‌اید و نمی‌دانید راهبران سازمان‌های تروریستی تا چه حد روی تله انتقام سرمایه‌گذاری می‌کنند تا تداوم جذب نیرو از خانواده‌های اعضا را تضمین کنند؟» جالب اینجاست جناب آشنا در همین توئیت به خود پاسخ داده‌اند! خود ایشان از «مطالعه ادبیات مبارزه با تروریسم » می‌گویند ؛یعنی فهم توئیت اولی، نیازمند سال‌ها مطالعه و بررسی‌ها‌ی امنیتی است که آقای مشاور ید طولایی در آن دارند نه امثال من و مردم عادی.البته ممکن است در اتاق‌ها‌ی فکر چنین استراتژی که آقای آشنا در مورد آن می‌گویند اتخاذ گردد اما ذکر و رسانه ای شدن آن پس داغی که بر دل مردم نشسته به چه کاری می‌آید؟
خلاصه آنکه گویا ما در کنار شاخ‌ها‌ی اینستاگرامی، مدتی است شاخ‌ها‌ی توئیتری نیز داریم که برای جلب توجه از آن سوی بام افتاده‌اند.شاخ‌ها‌ی اینستاگرامی غذاهای عجیب می‌خورند، لباس‌ها‌ی عجیب می‌پوشند، رفتار عجیب می‌کنند، حرف‌ها‌ی عجیب می‌زنند و... تا فالوور جذب کنند و سپس وارد وادی تبلیغات شوند اما شاخ‌ها‌ی توئیتری بیش از‌اندازه خود را عقل کل می‌پندارند و بی‌خود و بی‌جهت هزینه درست می‌کنند. برخی از این شاخ‌ها در پاستور نشسته‌اند و گویا برای لایک بیشتر حاضرند دولت روحانی را زیر ضرب مخالفان ببرند. آقای رئیس جمهور مراقب باشند برای چند لایک بیشتر دولت شان خدای نکرده
بدنام نشود.
سایر اخبار این روزنامه
«یار»نیستی «بار»هم نباش!
عزت ملی و آستانه تحمل مردم
بحران سوریه؛ اندر خم یک کوچه
چه کسی NGO مرا جابه‌جا کرده‌است؟
معضل امنیتی در جهان
بغض فروخورده
پایان 41 سال تنهایی
بابا آمد ...
مردم ایران نباید خود را با اروپایی‌ها مقایسه کنند!
از ماجرای مهدی باکری تا تیزر شهردار بندرعباس!
حاشیه سازی صیادان چینی در آبهای جنوب
نتیجه نشست ورشو
همه باید در برابر فساد بسیج شوند، اصلاح طلب و اصولگرا ندارد
نکاتی تازه درباره آیت‌الله طالقانی از زبان پسر او
نشست مهم امروز مجمع تشخیص درباره «تعیین تکلیف نهایی» پالرمو
پاکستان می‌خواهد هزینه امنیت مرز دو کشور را ایران بدهد
