روزنامه ابتکار
1397/12/13
ژوبین صفاری بیرق مطالبه‌گری و طنز‌آزادی خواهی
طرح برگزاری همه‌پرسی درخصوص موضوعاتی چون FATF یا پرداخت یارانه 200 هزار تومانی از سوی نماینده اصولگرای مجلس شورای اسلامی در حالی مطرح شده است که وی خواستار بالا گرفتن بیرق مطالبه‌گری از سوی مردم در چارچوب قانون برای بهبود وضعیت کشور نیز شده است. این موضوع از چند جنبه قابل بررسی است. نخست آنکه اساسا طرح برگزاری رفراندوم از سوی نماینده‌ای که در دوره قبلی حضور خود در مجلس، از طرفداران سیاست‌های رئیس جمهوری قبلی بوده است تا چه حد دارای دغدغه دموکراسی‌خواهی است؟ به عبارت دیگر طرح این موضوع از سوی این گروه، همان اندازه جالب توجه است که رئیس دولت نهم و دهم برای گفت‌وگوی خود با یک رسانه، همراه داشتن دوربین و دستگاه ضبط خبرنگاران آن رسانه را ممنوع کرد و در مصاحبه خود دم از نبود آزادی در کشور زد. حال باید پرسید که این نماینده هدفش از برگزاری رفراندوم و دادن بیرق مطالبه‌گری به دست مردم، رسیدن به اهداف سیاسی خود و همفکرانش است و یا در شرایط مشابه، در دولت دهم و در وضعیت نابسامان اقتصادی کشور باز هم به مطالبه‌گری مردم معتقد بوده است؟از طرف دیگر اگر بخواهیم شرایط برگزاری این طرح را از جنبه دیگر بررسی کنیم باید در نظر داشت که اساساً برگزاری رفراندوم در شرایطی که زیرساخت‌های لازم برای آن وجود ندارد، خالی از معنای واقعی مشارکت دادن مردم در انتخاب موضوعی خاص است. به عبارت دیگر در وضعیتی که رسانه ملی به عنوان یک رسانه عمومی به مسائل، به طور یک‌جانبه نگاه می‌کند و افکار عمومی را به جهتی خاص هدایت می‌کند، نمی‌تواند مرجع مناسبی برای تنویر افکار عمومی در جهت تصمیم‌گیری واقعی خود باشند. به عبارت دیگر اساساً برگزاری همه‌پرسی نیازمند جامعه‌ای است که رسانه‌ها به طور وسیع بتوانند آزادانه و در یک فضای کارشناسی به روشنگری بپردازند. از طرف دیگر عدم وجود احزاب و تشکل‌های قدرتمند در کشور یکی دیگر از مشکلاتی است که نه در رفراندوم برای موضوعاتی مانند FATF که برای هر انتخاباتی در کشور یک معضل بزرگ به حساب می‌آید. باید پرسید در شرایطی که صداوسیمای ما حتی در نظرسنجی‌اش برای انتخاب یک برنامه تشکیک وجود دارد چگونه می‌تواند به عنوان یک رسانه فراگیر منعکس‌کننده همه نظرات باشد تا بتواند با برگزاری نظرسنجی‌های بی‌طرف، بخشی از پازل برگزاری رفراندوم را تکمیل کند. باید توجه داشت که فصل‌الخطاب قرار دادن مردم برای مسائل به خودی خود نه‌تنها برای رسیدن به شرایط مطلوب مضر نیست که قانون اساسی کشور نیز حق استفاده از آن را داده است. اما این امکان در شرایطی که تمام تریبون‌ها مدام از موضوعی، بدون انتشار صدای مخالف بدگویی می‌کنند و آن را منافی منافع ملی می‌دانند، نمی‌تواند یک انتخاب عاری از جهت‌گیری را به ارمغان آورد. به نظر می‌رسد به جای پرداختن به موضوع همه‌پرسی در شرایط فعلی باید از تمام رسانه‌های اثرگذار خواست تا به کارشناسان امر برای روشنگری موضوعاتی چون پیوستن ایران به FATF، با عقاید متفاوت به یک اندازه فرصت بیان دهند. بدون تردید رفراندوم به خودی خود و در شرایط نابرابر، تنها می‌تواند به یک دکور و طنز مانند آزادی‌خواهی رئیس دولت نهم و دهم تبدیل شود.
سایر اخبار این روزنامه
گرمایش زمین هر روز قربانیان بیشتری می‌گیرد
تیغ گرما زیر گلوی گیاهان
ژوبین صفاری
بیرق مطالبه‌گری و طنز‌آزادی خواهی
«ابتکار» از مصوبه ممنوعیت بیش از 3 دوره نمایندگی گزارش می‌دهد
هوای تازه در بهارستان
برنی سندرز رسماً وارد رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا شد
ائتلاف برای فردا، پیروز انتخابات دوره نهم اتاق بازرگانی شد
حاشیه‌های یک انتخاب
روایت جلال شباهنگی، سید مجتبی حسینی و محمودرضا رحیمی از پشت پرده حمله به هنر و هنرمندان
آیا بخشی‌نگری در قوانین مربوط به زیر 18 ساله‌ها حاصل عملکرد متولیان موازی است؟
حقوق کودکان و نوجوانان در انتظار نگاه جامع
«ابتکار» از سوابق رئیس جدید قوه قضائیه گزارش می‌دهد
ابراهیم رئیسی بر صندلی قاضی‌القضات
دبیر شورای عالی امنیت ملی:
تا وقتی دولت سوریه بخواهد در این کشور می‌مانیم
غلامرضا مصباحی‌مقدم:
مگر دولت و مجلس مسئولیت تصمیمات‌خود را می‌پذیرند که مجمع بپذیرد؟
فرهنگ درست و مهار مصرف بی‌رویه
جامعه ایران در مقابل گرانفروشی بایستد
ثروت مقدس!
