یاد باد آن روزگاران یاد باد

دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی، بی‌گمان نماد تاریخ آکادمیک روزنامه‌نگاری و روابط عمومی ایران است. ۹ اسفند(۱۳۹۷) به مناسبت پنجاهمین سالگرد تاسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی، اولین گروه فارغ‌التحصیلان و سری‌های بعد آن(در رشته‌های روزنامه‌نگاری و روابط‌عمومی) تا سال‌های اول پس از انقلاب در محل سابق دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی برای دیدار گرد هم آمدند. سالن ۱۰۰ دانشکده، میعادگاه دانشجویان سال‌های دور بود که در صحیفه ذهن آنان خاطرات شیرین و دلپذیری از استادان و هم‌کلاسی‌ها نقش بسته است.
وقتی از زبان سخنرانان شنیدم که اگر هنوز بضاعتی در مطبوعات ایران مشاهده می‌کنیم از همین دانشکده سرچشمه گرفته، با خود
گفتم ای کاش جایگاه دانشکده را در ایام تحصیل، به‌خصوص در دوره کارشناسی، بهتر درک می‌کردم. در این نشست صمیمی بیش از پیش دریافتم‌ که دانشکده، فقط یک ساختمان نبوده و نیست؛ بلکه نماد روزنامه‌نگاری و روابط عمومی ایران به شمار می‌رود ؛ به گونه‌ای که می‌توان آن را به عنوان یکی از دریچه‌های ورود مدرنیته در عرصه آگاهی‌بخشی به مردم قلمداد کرد.
شور و شوق علاقه‌مندانی که از راه‌های دور و نزدیک (خارج از کشور و شهرستان‌ها) به این محفل انس آمده بودند و تداعی‎شدن گرانقدرهایی مانند شادروان دکتر کاظم معتمدنژاد و نیز استادان زنده‌یادی همچون دکتر حمید نطقی، دکتر عماد افشار، دکتر منوچهر فرهنگ، رضا مرزبان، خسرو یحیایی، پرویز دیبایی، دکتر مصطفی مصباح زاده و نیز دکتر صدرالدین الهی، دکتر عبدالحمید ابوالحمد، دکتر نعیم بدیعی، دکتر مهدی محسنیان راد، فرج‌‎الله صبا، هوشنگ عباس‌زاده، دکتر مهدی‌فرقانی، دکتر هادی خانیکی، دکتر احمد میرعابدینی، دکتر حسینعلی افخمی، دکتر علی‌اصغر کیا، دکتر رحمان سعیدی، دکتر حسن نمکدوست، دکتر اسماعیل قدیمی و... آن روز خاطرات نیم قرن پیش در افکار حاضران رژه می‌رفت، چون دانشکده علوم ارتباطات، بخشی از هویت ما را به خود اختصاص داده است. آنچه که مورد تاکید سخنرانان بود، تداوم این گردهمایی و تشکیل انجمن ارتباطات


با حضور نسل قدیم و جدید فارغ‌التحصیلان رشته‌های روزنامه‌نگاری و روابط عمومی در سپهر جامعه مدنی ایران بود. به دوستی گفتم در گردهمایی ما جای خالی دوستان سفرکرده به سوی معبود(علی تحریری و علی‎خان احمدی) محسوس است، گرچه نمی‎توانم
باور کنم که در جمع ما حضور ندارند.
اینک نهال علوم ارتباطات اجتماعی در سال ۱۳۴۶ در دانشگاه علامه طباطبایی به درختی تناور تبدیل شده و فارغ‌التحصیلان آن در جای‌جای کشور، منشا پویایی در عرصه زندگی اجتماعی هستند.