«کی روش»،«شفر» و فرهنگ سازی

«من در کشورهای زیادی بوده‌ام ولی انصافاً اتفاقاتی در تهران رخ می‌دهد که هرگز در هیچ کجای دنیا آن را ندیده‌ام. مثلاً در خیابان‌های یک‌طرفه ماشین یا موتورسیکلت مستقیم به سمت خودروی ما می‌آید واقعاً تعجب می‌کنم که مگر آن خیابان تابلو ندارد؟ یکبار در یکی از اتوبان‌های پرتردد دیدم که یک خودرو متوقف شد، مسیر را برعکس دور زد و در یک لاین دیگر به مسیرش ادامه داد اگر این کار در آلمان اتفاق بیفتد حداقل یک سال باید به زندان بروید چون این کار هم برای آن راننده و هم برای بقیه خودروها و رانندگان خطرناک است. خیلی مواقع دیده‌ام یک پدر فرزند 2 یا 3 ساله‌اش را پشت فرمان می‌گذارد و رانندگی می‌کند، من اصلاً این را درک نمی‌کنم...
... یا مثلاً یک کودک روی پای مادرش در صندلی جلو نشسته است و با یک ترمز ساده آن بچه به بیرون پرت می‌شود. اگر شما پدر یا مادر هستید و فرزندتان را دوست دارید نباید این کار را انجام بدهید. من خواهش می‌کنم این موضوعات را در تلویزیون هم اعلام کنید که بچه‌ها باید در ماشین یک صندلی جداگانه داشته باشند.»
این‌ها‌ گفته‌ها‌ی شفر سرمربی تیم فوتبال استقلال تهران است.او در گفتگو با رسانه‌ها‌ منهای فوتبال به برخی مسائل فرعی – که در واقع اصلی است –
از جمله فرهنگ رانندگی در ایران پرداخته است. این مربی، زاده کشور آلمان است.کشور این مربی در حوزه راهنمایی و رانندگی و ایضا ترافیک تقریبا می‌شود گفت در گیتی، سرآمد است.رسیدن به این نکته البته نیازمند مطالعه آنچنانی نیست همین که سریال مشهور «هشدار برای کبری 11 » را از «تلویزیون ملی» دیده باشید متوجه خواهید شد که فرهنگ رانندگی و


حمل‌ونقل در این کشور چگونه است و در چه مرتبه ای قرار دارد.
اگرچه شفر در این مصاحبه، با تعجب بسیار از نوع رانندگی ایرانی‌ها‌ سخن می‌گوید اما خودمان که می‌دانیم این گونه حرکات در خیابان‌ها‌ی تهران و کلانشهر‌ها‌ برای ما به موضوعی عادی تبدیل شده و چه بسا برخی چنین حرکاتی را حاصل زرنگی آن راننده بدانند و کیف هم کنند!گواه این مدعا را می‌شود در شبکه‌ها‌ی اجتماعی مشاهده کرد.معمولا نشر فیلم‌ها‌یی از برخی تخلافات رانندگی از جمله لایی و دریفت کشیدن در اتوبان‌ها‌ با به به و چه چه فراوان حضار شبکه‌ها‌ی اجتماعی روبرو می‌شود. اما همانطور که مربی فوتبال نیز گفته این نوع رانندگی در کشور‌ها‌ی توسعه یافته جرائم سنگینی از جمله حبس دارد.فی المثل اگرچه اینجا در طول یک روز میلیون‌ها‌ راننده خودرو و موتور سیکلت یکطرفه می‌روند، داخل عبور ممنوع می‌شوند و بعضا تک چرخ هم می‌زنند لیکن در جوامع پیشرفته کوچک‌ترین تخلفی بزرگ‌ترین جریمه‌ها‌ را در پی دارد.
اکنون بنده با توجه به اظهارات مذکور مربی آلمانی قصد دارم پیشنهادی را به مدیران - حداقل فوتبالی کشور- ارائه دهم. آن هم بطور خلاصه این است؛ این مریبان خارجی که با قرارداد‌ها‌ی کلان به کشورمان می‌آیند فقط مربیان فوتبال نباشند و درخصوص برخی موارد نیز دست به فرهنگ‌سازی بزنند. تعجب نکنید!صاحب این قلم یقین دارد
ضریب نفوذ سخنان چنین اشخاصی در جامعه ما از بسیاری از مسئولان خودمان بیشتر است.ناگفته پیداست نوعی بی‌اعتمادی /بدگمانی نسبت به برخی مدیران داخلی شکل گرفته که باعث شده اظهار نظرها /پندها / نصیحت‌ها‌ / نهی‌ها‌ی آنان چندان جدی گرفته نشود.حتی توصیه‌ها‌ی «تلویزیون ملی » نیز از آنجا گمان تجاری بودن آن می‌رود چندان کاربردی ندارد که هیچ بعضا دافعه هم ایجاد می‌کند. دولت حسن روحانی برای انصرف مردم از یارانه نقدی از صدا وسیما صرفا کمک گرفت ولی نتیجه تقریبا هیچ بود !
از سوی دیگر اما کافی است همین نصیحت‌ها‌/ درخواست‌ها‌ از لسان کسانی چون شفر آلمانی خارج شود تا مردم متوجه شوند حرفی که بیان شده حرف حساب است و لازم الاجرا.برای نمونه بارها و بارها گفته شده راننده نباید فرزند کوچک خود را روی پای خود بگذارد هنگام رانندگی و از خود و فرزندش سلفی بگیرد(!) اما ممکن است اگر این توصیه را مربی استقلال کند آن عده که چنین بی‌قانونی را انجام می‌دهند متوجه شوند این محدودیت عقلانی/ منطقی است که در دنیا نیز اعمال می‌شود و به دلیل این توهم نیست که مسئولان ایرانی در پی اذیت و آزار عمدی مردم هستند.
بگذارید مثال دیگری بزنم؛زمانی که کی روش سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان بود برخی منتقدان معتقد بودند که فدراسیون فوتبال در برابر این مربی اراده ای ندارد و او است که خواسته‌ها‌ی خود را به مدیران ایرانی دیکته می‌کند.از همین رو مدام می‌گفتند کی روش حکمرانی می‌کند نه مربیگیری.آنان چندان بیراه هم نمی‌گفتند؛دیسیپلین و انضباط کاری سرمربی وقت تیم ملی کشورمان به قدری برجسته بود که آن را به مدیران بالادستی منتقل و از آنان خواسته بود برنامه‌ها‌ی دقیق او، دقیق اجرا شود.به گواه ناظران، در ایامی که کی‌روش سرمربی بود تیم ملی اولا به واسطه همان نظم، از حاشیه به دور بود و ثانیا همه تکلیف / وظایف خود را می‌دانستند.البته شخص کی‌روش برخی حاشیه سازی‌ها‌ی عمدی را در دستور کار خود داشت تا به برخی هدف‌ها‌ی خود برسد. اما من حیث المجموع، چه بسا نظم سرمربی وقت، تبدیل به یک نکته آموزنده و یک فرهنگ مدیریتی برای مدیران فوتبالی شده باشد.
از همین رو بد نیست مربیان ورزشی که به کشور ما می‌آیند از آنان بهره برداری حداکثری شود.اسم این را نگذارید فضولی اجنبی! بگذارید فرهنگ‌سازی با استفاده از تمام ظرفیت‌ها‌.متاسفانه چنین جا افتاده حرفی را کشور بزند خوب است اما همان حرف را یک مدیر فوتبالی ایرانی بزند می‌شود حلاف واقع! فلذا چه ایرادی دارد در قرار دادهای این آقایان بندی در همین ارتباط و یا نزدیک به آن گنجانده شود. و یا اگر صلاح نیست مکتوب شود حداقل از آنان خواسته شود در برخی امور فرهنگ سازی کنند.
کی روش رفته اما قطعا میراث خوبی به جا گذاشته است. همین سخنان جناب شفر هم به شدت در شبکه‌ها‌ی اجتماعی بازتاب داشته است. اگر
ده نفر هم از این سخنان به خود بیایند و قدری در سفرهای نوروزی رعایت نمایند قدم مثبتی برداشته
شده است.