روزنامه شهروند
1398/05/06
یک ارتش سری احمق و حرصدرآر!
شهروند| پیمان قاسمخانی یکی از معدود نامهای معتبر سینمای کمدی این مرزوبوم است. در کنار بزرگانی چون مهران مدیری، رضا عطاران و البته تلویزیونیهایی چون سروش صحت و رامبد جوان؛ با انبوه فیلمنامههای کمدی درجه یک و موفق چون مارمولک، سنپترزبورگ و البته سریالهایی چون برره و مرد هزار و دوهزار چهره. نویسندهای که او را یکی از رازهای موفقیت مهران مدیری در دوران اوج کارنامهاش میدانند و شاید معدود نویسندهای که نامش به تنهایی برای فروش و موفقیت یک فیلم کافی به نظر میرسد.آدمی با این کارنامه و شهرت، وقتی قرار شد اولین فیلمش را بسازد، همگان منتظر بودند که او بهترین فیلمنامهاش را برای خودش کنار گذاشته باشد. «خوب، بد، جلف» اما توقعی را که بهعنوان اولین فیلم کارنامه قاسمخانی بهعنوان کارگردان ایجاد کرده بود، پاسخ نگفت. البته نه اینکه شکستخورده باشد یا پیمان قاسمخانی را از نظر مالی و هنری خاکسترنشین کرده باشد، نه. خوب، بد، جلف هم خوب فروخت و هم اینکه هنوز هم برای خیلیها یک فیلم بالینی بامزه به شمار میرود.
با تمام این اوصاف اما خوب، بد، جلف به محبوبیت دیگر فیلمهای قاسمخانی نبود. شاید به این دلیل که شوخیهایش عمومیت دیگر سناریوهای نویسنده را نداشت؛ یعنی با قشری که از نظر فرهنگی با عامه سینماروی ایران متفاوت بودند، کار داشت. طیفی که سینما میشناسند، میفهمند چگونه کارگردانی به خاطر تحمل دخالتهای تهیهکننده ممکن است سکته کند، معنای حضور دو بازیگر درپیتی محبوب را در فیلم یک کارگردان هنریساز میدانستند، یا شوخیهای این دو بازیگر درباره هوش بالایشان (که در میان بازیگران اپیدمی است) و مواردی از این دست- که با هم کاری کردند. خوب، بد، جلف برخلاف آنچه همگان منتظرش بودند، فیلمی با مخاطبانی گزیدهتر از کار درمیآید.
آشنایان و نزدیکان پیمان قاسمخانی اما میگویند که او در دومین فیلمش که رسانهها تاکنون آن را خوب، بد، جلف 2 خواندهاند، از این دام رسته است و کمدی عامهپسند خوشریتم و پرشوخی و جذابی را جلوی دوربین برده است. این عده معتقدند که خوب بد جلف 2 با عنوان فرعی ارتش سری در قیاس با فیلم اول فیلم بهتری شده است. اولین کسی که این ادعا را کرد، سام درخشانی بود که در پیج اینستاگرامیاش گفت که این فیلم با اختلاف از شماره یکش بهتر شده است. ادعایی که این روزها خیلیهای دیگر تکرار کردهاند. ازجمله مهراب قاسمخانی که دیروز با انتشار یک پست اینستاگرامی فیلم را فیلمی نامید که «قراره سینماها رو به آتیش بکشن» و نوشت: «پیمان سطح حماقت و حرص درآری پژمان و سام رو توی این فیلم به حدی رسونده که ممکنه صندلی سینما رو از دستشون بجوید». کامنتی که میتواند برای کسانی که معتقد بودند شوخیهای خوب، بد، جلف در قیاس با فیلمی مانند سنپترزبورگ کم بوده، خوشحالکننده باشد. توقعی که اگر برآورده شود، میتوان مطمئن بود علاوه بر تولید فیلمی درجه یک، کارگردانی بزرگ نیز به سینمای کمدی ایران اضافه خواهد شد.
سایر اخبار این روزنامه
دیدار نزدیک با دادرسان آماده
فکر میکنند کنسرت مال پولدارهاست
یک بحران ایرانی به نام کبد چرب
شریفی چرا آمد چرا رفت؟
مشترکان قدیمی سهامدار همراه اول میشوند
یک ارتش سری احمق و حرصدرآر!
صفحه شهرونگ
روایتها از غرق شدن غمبار شباهنگ در خزر
میمونهای وحشی چگونه از سیاهکل سر درآوردند؟
جنگ برسر چیفتنها
اینشهرها میزبانی لیگ را از دست میدهند
خدمت سربازی کاربردیتر از همیشه
شوق دیدار با کامبوج در آزادی!
شرح پریشانی ما گوش کنید
سکانسهای دلخراش جنایت فجیع پایتخت
راهنمای بلاک ناامنها
خطکش را از این کوتاهتر نکنید
درباره شهید ادیبان، کلاه کلمنتیس، مزدک، ژدانف و باقی ماجرا
سبك زندگي و تلويزيون