درباره رزمایش با چین و روسیه

حسین نقوی حسینی‪-‬ رزمایش دریایی ایران، چین و روسیه به عنوان رزمایشی بزرگ در سطح منطقه به لحاظ استراتژیک از اهمیت بالایی برخوردار است. این رزمایش درحالی برنامه ریزی و آغاز شده است که ایالات متحده همه توان خود را برای به انزوا کشاندن ایران ذیل راهبرد فشار حداکثری و تحمیل تحریم‌هایی خارج از ضوابط حقوق بین‌الملل همچون شورای امنیت انجام داده است. بنابراین انجام این رزمایش بزرگ که ایران به همراه دو قدرت جهانی در آن حضور دارد به نوعی شکستی برای سیاست‌های ایالات متحده برای انزوای ایران است. از طرف دیگر موضوعی که قابل مداقه است اینکه نیروی دریایی ایران امروز به قدرتی قابل اتکا تبدیل شده که توان حضور در آب‌های بین‌المللی، تنگه‌ها و... برای حفاظت و حراست از منافع و شناورهای ایران در نقاط مختلف را دارد. امروز نیروی دریایی ایران در سطح منطقه قدرتی کم‌نظیر است و روز به روز در مسیر افزایش توان خود به لحاظ تجهیزات و آموزش‌ها گام بر می‌دارد، بنابراین چنین توانی موجب شده تا قدرت‌های جهانی نیز مایل به همکاری با نیروی دریایی ایران در سطح یک رزمایش مشترک شوند و درواقع حضور ایران در این رزمایش نشان از این دارد که تهران دارای یک قدرت دریایی قابل اتکا است. از سوی دیگر همکاری با چین و روسیه را باید در سایر ابعاد نیز بهبود ببخشیم. یکی از محورهایی که ایران می‌تواند و باید با چین و روسیه همکاری خود را افزایش دهد همکاری در قالب پیمان شانگهای است. البته دولت در سال‌های اخیر تلاش‌های بسیاری انجام داده تا وضعیت ایران در این پیمان از عضویت ناظر به عضویت دائم تبدیل شود اما هنوز تحقق نیافته است، با این حال باید تلاش‌ها در چنین مسیری افزایش یابد. با توجه به اینکه ایالات متحده در رویکردی قلدرمابانه فشار بسیاری را علیه ایران در قالب تحریم‌ها ایجاد کرده و هرکشوری نیز در ساختار نظام بین‌الملل برای سیاست خارجی خود ملاحظاتی دارد شاید چین و روسیه نیز در زمینه پیوستن ایران به پیمان شانگهای چنین ملاحظاتی را مدنظر قرار داده‌اند، با این حال رزمایشی که دیروز آغاز شد نشان می‌دهد این دو قدرت جهانی نیز مایل به افزایش همکاری‌ها با تهران هستند و چه بسا عضویت ایران در شانگهای نیز در آینده با تلاش‌های بیشتر انجام شود.